به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، در حالی که سلول های بنیادی عصبی فعال شده بوسیله آسیب در مغز و طناب نخاعی به جای جایگزینی سلول های از دست رفته، تمایل به تولید آستروسیت های شکل دهنده اسکار دارند، فرضیه های بسیاری وجود دارد که آن ها می توانند بدنبال آسیب سیستم عصبی مرکزی برای جایگزینی سلول های از دست رفته القا شوند و پیوند سلول های بنیادی عصبی می تواند ریکاوری آسیب طناب نخاعی را به میزان زیادی میسر سازد که این امر تاحدی می تواند از طریق میلینه کردن مجدد آکسون ها از طریق افزایش تولید اولیگودندروسیت ها باشد.

در پژوهشی جدید، دکتر یوناس فریسن و همکارانش در انستیتو کارولینسکای سوئد نشان داده اند که سلول های اپاندیمی موش(سلول های بنیادی عصبی طناب نخاعی) دارای پتانسیل ذاتی برای جایگزینی شمار زیادی از اولیگودندروسیت های از دست رفته هستند که موجب افزایش میلینه شدن مجدد آکسون ها درون طناب نخاعی آسیب دیده موش می شود.

این مطالعه پیشنهاد کرده است که سلول های بنیادی عصبی موجود در طناب نخاعی(سلول های اپاندیمی)، پتانسیل تولید سلول های جدیدی که بتوانند آسیب طناب نخاعی را ترمیم کنند دارا هستند و در صورتی که راهی برای بیش بیان OLIG2 در آن ها بیابیم می توانیم انتظار ترمیم موثرتری را داشته باشیم.

پایان مطلب/