به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با گذر سن سلول های ما تغییر کرده و آسیب می بینند. محققین نشان دادند که پیری تنها با تجمع تغییرات در طی طول عمر تعیین نمی شود بلکه توسط ژ ن هایی که ما از مادر بدست می آوریم نیز تعیین می گردد. علائم پیری زیادی وجود دارد که با تجمع انواع متنوعی از تغییرات که عملکرد اندام های بدن را تخریب می کند تعیین می شود. از جمله اهمیت های خاص در پیری تغییراتی است که در میتوکندری سلول-دستگاه قدرت سلول- رخ می دهد. این ساختار در سلول قسمت اعظم ATP را فراهم می کند که به عنوان منبع انرژی شیمیایی استفاده می شود. میتوکندری حاوی DNA خود می باشد که نسبت به DNA هسته ای تغییرات بیشتری می کند. این عامل تأثیر خاصی در فرآیند پیری دارد. بسیاری از جهش ها در میتوکندری به تدریج تولید انرژی سلول را از کار می اندازد.

 

برای اولین بار محققین نشان دادند که فرآیند پیری تنها تحت تأثیر تجمع تغییرات در DNA میتوکندریای در طی طول عمر یک فرد قرار نمی گیرد بلکه تحت تأثیر DNA به ارث برده از مادر نیز می باشد.DNA میتوکندری مادر به نظر می رسد در فرآیند پیری ما مأثر باشد. اگر DNA مادری جهش یافته را  به ارث ببریم ما با سرعت بیشتری پیر خواهیم شد. DNA سالم و آسیب دیده در بین نسل ها منتقل خواهد شد. هنوز این موضوع مورد سوال است که آیا درجه آسیب به DNA مادری از طریق مداخلات سبک زندگی تحت تأثیر قرار می گیرد یاخیر. آنچه که مشخص است این است که جهش های ملایم DNA مادری که در بین نسل ها منتقل می شود موجب فرآیند پیری می گردد.

 

مطالعات نشان داده است درجه کمی از DNA مادری جهش یافته می توانند اثرات تکوینی داشته باشند و موجب بدشکلی هایی در مغز شوند. با توجه به یافته های اخیر DNA میتوکندریای در فرآیند پیری نقش کلیدی بازی می کند. یافته های جدید همچنین پیشنهاد می کند که مداخلات درمانی که عملکرد میتوکندری را هدف قرار می دهد ممکن است بر زمان وقوع پیری اثر بگذارد. دستکاری های رژیم غذایی و داروهایی نیز وجود دارد که عملکرد میتوکندری را افزایش داده و سمیت آن را کاهش می دهد.

پایان مطلب/