به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal،  این سلول های پیش ساز مزانشیمی از سلول های بنیادی جنینی انسانی مشتق شدند که حامل جهش های بیماری زایی بودند که منجر به بیماری پیری تسریع شده سندرم ورنر و سندرک پروجریای هاچینسون-گلیفورد می شوند.

با استفاده از این مدل ها، محققین ژن هایی را شناسایی کردند که نقصان آن ها منجر به پیری سلولی می شود و در هر دو مدل پیری سلولی ذکر شده وجود داشتند که از جمله آن ها می توان به KAT7 اشاره کرد که یک هیستون استیل ترانسفراز است. غیر فعال سازی KAT7 موجب کاهش استیلاسیون هیستون H3 شد و این امر نیز موجب سرکوب رونویسی شد و پیری سلول های پیش ساز مزانشیمی را کاهش داد. به عقیده محققین استفاده از غربالگری ژنتیکی مبتنی بر CRISPR/Cas9، یک روش قوی برای کشف ژن های دخیل در پیری مانند KAT7 است و می توان آن ها را هدف درمانی مناسبی برای ایجاد مداخلات درمانی برای پیری دانست.

پایان مطلب/