به گزارش بنیان، سرطان لوزالمعده یکی از کشنده ترین انواع سرطان‌ها به حساب می‌آید. تنها 5 درصد از مبتلایان به این نوع سرطان می‌توانند تا پنج سال پس از تشخیص بیماری زنده بمانند. دلایل بالا بودن میزان مرگ و میر در این نوع سرطان، فقدان علائم تا مراحل پایانی گسترش بیماری و متاستاز سریع سلول‌های توموری است. سلول‌های توموری لوزالمعده به طور معمول توسط بافت استروما پوشانده شده اند که این امر استفاده از دارو برای از بین بردن آن‌ها را دشوار می‌کند. در حالی که این محدودیت برای سلول‌های ایمنی نظیر لنفوسیت‌های T وجود ندارد.

در مطالعه حاضر که توسط محققان مرکز سرطان آلمان صورت گرفته است، پژوهشگران با آگاهی از بیان بالای کموکاین CXCL16 در سلول‌های توموری لوزالمعده موفق به تولید سلول‌های لنفوسیتT مهندسی شده‌ای شدند که لیگاند مناسب جهت اتصال به CXCL16 را در سطح خود بیان می‌کنند. کارایی لنفوسیت‌های مهندسی شده به دو روش مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. در روش اول سلول‌ها به تومورهای لوزالمعده که در زیر پوست موش قرار داشتند تزریق شدند و در روش دوم سلول‌ها به بافت میزبان تومورهای لوزالمعده که به لوزالمعده موش پیوند زده شده بودند، تزریق شدند. در هر دو مورد لنفوسیت‌هایT مهندسی شده فعالیت ضد توموری نشان دادند و میزان بقا موش به طور چشمگیری افزایش یافته است. محققان با توجه به نتایج به دست آمده در فاز حیوانی، روند شروع کارآزمایی‌های بالینی را آغاز کرده‌اند. نتایج این مطالعه در 3 جون 2021 در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.

پایان مطلب/

منبع

https://www.nature.com/articles/s41551-021-00737-6