به گزارش بنیان، ریچارد لوونتین (Richard Lewontin)، استاد ژنتیک و زیست شناس تکاملی دانشگاه هاروارد، در تاریخ 4 جولای 2021، در سن 92 سالگی درگذشت. دکتر لوونتین تنوع ژنتیکی در بین جمعیت ها را مطالعه می‌کرد و اولین کسی بود که برای پاسخ به سوالات مربوط به تنوع و تکامل ژنتیکی جمعیت‌ها از روش های مولکولی استفاده کرد.

لوونتین در سال 1929 در شهر نیویورک متولد شد و در سال 1951 در رشته زیست شناسی از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد. او سپس به دانشگاه کلمبیا رفت و پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد خود را در زمینه تراکم جمعیت مگس میوه انجام داد. وی سرانجام در سال 1954 با درجه دکترای جانورشناسی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. لوونتین از سال 1973 تا 2003 استاد دانشگاه هاروارد بود و در طی این مدت جوایز و افتخارات بی شماری را به دست آورد.

ویژگی بارز وی، علاقه به استفاده از فناوری‌های جدید بود. وی اولین کسی بود که با استفاده از شبیه سازی رایانه‌ای به مطالعه‌ی رفتار یک لوکوس ژنی در جمعیت پرداخت. در سال 1966، در دانشگاه شیکاگو، لوونتین و همکارش (جان هابی) دو مقاله منتشر کردند که در آن از الکتروفورز پروتئین روی ژل برای مطالعه‌ی تغییرات ژنتیکی ده ها لوکوس ژنی در جمعیت مگس های میوه وحشی استفاده کرده بودند. به این ترتیب آنها میزان شگفت انگیزی از تنوع ژنتیکی جمعیت را نشان دادند و پایه گذار علم ژنتیک مولکولی جمعیت شدند.

او در یکی از کتاب‌های خود با عنوان "نه در ژن‌های ما-(Not In Our Genes)"، بسیاری از فرضیات مربوط به وراثت‌پذیری ویژگی‌های رفتاری انسان مثل هوش را زیر سوال برده‌است. وی از مخالفان سرسخت نظریه‌ی انتخاب طبیعی بود و اعتقاد داشت که تنوع ژنتیکی در یک جمعیت می‌تواند معلول یک انتخاب تصادفی یا حاصل انتخاب بر اساس لوکوس‌های وابسته به هم در یک ژنوم باشد.

لوونتین، همچنین، نظریه تکامل ژنتیکی انسان ها بر اساس نژاد را زیر سوال برد. بر اساس یافته‌های او، بیشترین تغییرات ژنتیکی (80-85٪) در جمعیت های انسانی بر اساس جغرافیای محل سکونت رخ می‌دهد و تفاوت های ناشی از نژاد، عامل بخش بسیار کوچکی (1-15 ٪) از تنوع ژنتیکی انسان است. 

گفته می شود که لوونتین انتظار داشت كه دانشجویان تحصیلات تکمیلی، بر اساس فکر و ایده‌ی خود کار کنند؛ هر چند که تفکر آنها بسیار جسورانه به نظر برسد. او دوست داشت که دانشجو در پایان تحصیلات دکترا صاحب کار فکری خود باشد و به شدت از اینکه نام خود را بر روی مقاله‌های دانشجویانش قرار دهد پرهیز می‌کرد، مگر اینکه احساس کند واقعا در آن مطالعه کمک کرده‌است. نام و یادش جاودان !

پایان مطلب/

لینک منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Lewontin