به گزارش بنیان به نقل از Science Daily، سیستم ایمنی بدن بیمار قادر به شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی است و اخیرا ایمونوتراپی به عنوان یکی از درمان های جدید برای انواع مختلف سرطان معرفی شده است. با این وجود، سلول های سرطانی می توانند یک ریز محیط (microenvironment) در تومور ایجاد کنند که سیستم ایمنی را از کار باز می دارد و در نتیجه، موفقیت ایمونوتراپی را محدود می کند.

شناسایی و حذف سلول های سرطانی توسط سیستم ایمنی بدن تا حدی توسط گروهی از سلول ها به نام سلول های T-effector  (Teff) انجام می شود که بخشی از عملکرد آن ها توسط سلول های T تنظیم کننده (Treg) کنترل می شود. سلول های Treg به طور فیزیکی با سلول های Teff تعامل داشته و مولکول هایی تولید می کنند که توانایی سلول های Teff را برای عملکرد صحیح کاهش می دهد.

از طرف دیگر، مولکول های آزاد شده از سلول های توموری با جذب و تجمع سلول های Treg، مشکل را پیچیده کرده و باعث کاهش بیشتر فعالیت و عملکرد سلول های Teff می شوند. مکانیسم هایی برای مهار سلول های Treg وجود دارد، اما به دلیل اینکه  سلول های Treg و Teff بسیار شبیه به هم هستند، این مکانیسم ها منجر به مهار سلول های Teff نیز می شوند.

اخیرا دانشمندان دانشگاه Southampton  و انستیتوی ملی ژنتیک مولکولی در میلان نشان دادند که مهار خانواده ای از آنزیم های سلولی به نام PIP4K می تواند بدون تأثیر بر سلول های Teff، سلول های Treg را محدود کند.

این تیم تحقیقاتی سلول های Treg  را از اهدا کنندگان سالم جدا کرده و از فناوری ژنتیکی برای سرکوب تولید پروتئین های PIP4K استفاده کردند. آن ها مشاهده کردند که از دست دادن پروتئین های  PIP4Kاز سلول های Treg رشد این سلول ها را متوقف کرده و باعث می شود به سیگنال های ایمنی پاسخ ندهند، بنابراین اثر مهاری آن ها از روی سلول های Teff  برداشته می شود. نکته مهم این است که، از دست دادن همان آنزیم ها در سلول های Teff فعالیت آن ها را محدود نمی کند. جالب است که  پروتئین های PIP4K در غلظت های مشابه در هر دو نوع سلول T وجود دارد، اما این مطالعه نشان می دهد که در سلول های Treg  عملکرد مهمتری نسبت به سلول های Teff دارند.

مهار PIP4K به عنوان یک درمان بالقوه برای بیماران نیاز به تولید مولکول های مهارکننده دارد. در همین راستا، این محققان نشان دادند درمان با دارویی مانند مهار کننده PIP4K می تواند سیستم ایمنی بدن را قادر به عملکرد قوی تر و مجهزتر برای از بین بردن سلول های توموری کند.

نتایج این پژوهش در مجله Proceedings of the National Academy of Science در جولای 2021 به چاپ رسیده است. 

پایان مطلب/

لینک منبع:

https://www.pnas.org/content/118/31/e2010053118