به گزارش بنیان، ایمان به خدا و عمق اعتقادات مذهبی شما در هر سطحی که باشد، به احتمال زیاد، از شنیدن تأثیرات دین بر مغز انسان را شگفت انگیز خواهید دید. تحقیقات در زمینه‌ی نوروتئولوژی (Neurotheology) - یا عصب شناسی عقاید مذهبی- به اکتشافات شگفت انگیزی دست یافته است که می تواند نگرش ما را در مورد معنویت تغییر دهد.

به عقیده‌ی دکتر اندرو نیوبرگ (Andrew Newberg)، استاد علوم اعصاب دانشگاه و بیمارستان توماس جفرسون در ایالت ویلانووای آمریکا، اعمال مختلف مذهبی تأثیرات متفاوتی بر مغز افراد دارند. به این معنا که ادیان مختلف بخش‌های متفاوتی از مغز را فعال می‌کنند. به عنوان مثال، مراقبه‌ی بودایی‌ها و راهبه‌های کاتولیک، فعالیت لوب‌های جلویی مغز (frontal lobes) را افزایش می‌دهند. این مناطق با افزایش تمرکز و توجه، مهارت  برنامه ریزی، توانایی آینده‌نگری و توانایی ایجاد استدلال های پیچیده مرتبط هستند. همچنین، دعا و مدیتیشن راهبه‌های کاتولیک و بودایی‌ها باعث کاهش فعالیت لوب‌های آهیانه )parietal lobes) که مسئول پردازش جهت گیری زمانی و مکانی هستند، می‌شود.

اما، سایر اعمال مذهبی می توانند تأثیر معکوس بر مناطق مشابه مغز داشته باشند. به عنوان مثال، در یکی از جدیدترین مطالعات دکتر نیوبرگ مشخص شده که نماز مسلمانان که در اساسی‌ترین مفهوم خود، به معنای تسلیم خویشتن به خدا است، فعالیت قشر پیش پیشانی (prefrontal cortex) و لوبهای جلویی متصل به آن، و همچنین فعالیت لوب‌های آهیانه را کاهش می‌دهد.تصور می شود که قشر پیش پیشانی در عملکرد اجرایی و رفتار ارادی نقش دارد. عملکرد اجرایی به مواردی مثل تمیز دادن میان افکار متناقض، تشخیص خوب و بد، فعالیت کردن در مسیر یک هدف مشخص، پیش‌بینی نتایج و کنترل اجتماعی اشاره دارد.

در دهه 2010، محققان تصمیم گرفتند تا تفاوت های مغزی را بین بیماران در معرض بالای خطر افسردگی که معتقد بودند دین مهم است و آنهایی که اهمیتی به دین نمی دادند جستجو کنند. با استفاده از MRI، این تیم مغز 106 فرد را اسکن کرد. بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه، یکی از یافته های مهم این بود که شرکت کنندگانی که به دین اعتقاد داشتند، قشر مغز به میزان کمتری نازک شده بود- کاهش حجم بافت عصبی در نواحی خاصی از مغز که مشخصه بارز خطر افسردگی محسوب می شود. این داده نشان می‌دهد که عقاید مذهبی ممکن است نوعی تأثیر محافظتی بر اعصاب داشته باشند و ممکن است یک نشانگر زیستی در مغز وجود داشته باشد که در واقع به دین، معنویت و افسردگی مربوط باشد.

بر اساس مطالعات انجام شده انجام تمرینات معنوی باعث افزایش سطح سروتونین (نوروترنسمیتر شادی) و اندورفین (مولکولهای القا کننده سرخوشی) می شود. بنابراین به نظر می‌رسد که علم نوروتئولوژی می تواند به توسعه روشهای درمانی جدید برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات عصبی و روانی کمک کند. به عقیده دکتر نیوبرگ می گوید دین نیازهایی را که مغز ما برای داشتن آنها طراحی شده است، برآورده می کند.

پایان مطلب/

لینک منبع :https://www.the-scientist.com/news-opinion/religion-on-the-brain-68969

https://www.medicalnewstoday.com/articles/322539#_noHeaderPrefixedContent