به گزارش بنیان، آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه حمله‌ای بی وقفه به مفاصل انجام می‌دهد. التهاب، درد و تورم از علائم بارز این بیماری هستند که با گذشت زمان باعث تغییر شکل در مفاصل شده و کیفیت زندگی بیمار را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌دهند. داروهای بیولوژیک ضد التهابی در حال حاضر برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید تجویز می‌شود. با این حال، استفاده طولانی مدت از چنین درمان‌هایی می‌تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد.

در مطالعه حاضر دانشمندان به کمک فناوری ویرایش ژنوم CRISPR-Cas9  سلول‌های iPSCs را به ساختارهای غضروفی مهندسی شده تبدیل کردند که قابلیت تشخیص سطوح متغیر سیتوکین‌های التهابی در درون بدن را داشته و یک پاسخ درمانی متناسب به شدت التهاب ایجاد می‌کنند. سلول‌های مهندسی شده در داخل ایمپلنت های زیستی قرار دارند و هنگامی که در غضروف کاشته می‌شوند وجود التهاب را احساس کرده و با ترشح فاکتورهای ضد التهابی اختصاصی سطح IL-1 را در مفصل کاهش داده در نهایت در برابر فرسایش استخوان مقاومت می‌کنند. ایمپلنت‌ها برای ماه‌ها در زیر پوست یا در یک مفصل قرار داده می‌شوند و وقتی سطح التهاب شروع به افزایش می کند واکنش نشان می‌دهند. تزریق سلول‌ها از طریق ایمپلنت باعث حفظ و جاگیری صحیح سلول‌های مهندسی شده در مفصل برای مدت طولانی‌تر می‌شود.  این تیم تحقیقاتی ایمپلنت‌های مهندسی را در مدل روماتوئید آرتریت موشی تایید کردند و با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته نشان دادند که این درمان از فرسایش استخوان در حیوانات جلوگیری کرده و باعث مهار التهاب می‌شود. نتایج این مطالعه در سپتامبر 2021 در مجله Science Advances  منتشر شده است.

پایان مطلب/

لینک منبع:

https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.abj1414