به گزارش بنیان، یک مطالعه‌ی جدید از دانشگاه آرهوس-دانمارک، پیشرفت قابل توجهی در تحقیقات سلول‌های بنیادی و چشم‌اندازی برای درمان بیماران با ایمونوتراپی مبتنی بر سلول ارائه می‌دهد. محققان دپارتمان زیست پزشکی این دانشگاه موفق به یافتن روشی، مبتنی بر تمایز سلول‌های بنیادی به سلول‌های نادر اما مهم پلاسماسیتوئید دندریتیک (pDCs) شده‌اند.

pDCها نقش مرکزی و مهمی ‌در سیستم ایمنی دارند، زیرا قادر به تشخیص و مبارزه با عفونت های ویروسی هستند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این نوع سلول احتمالاً نقش مهمی‌ در ارتباط با سرطان، عفونت‌های تنفسی و بیماری‌های خود ایمنی نیز ایفا می‌کند.

به همین دلیل، pDCها در جامعه تحقیقاتی و به ویژه در زمینه سلول درمانی، همواره قابل توجه بوده‌اند. با این حال، این واقعیت که تعداد بسیار کمی ‌از این سلول‌های ایمنی خاص را می‌توان از خون استخراج کرد، پیشرفت در این زمینه را با مشکل مواجه کرده است.

دکتر جاکوبسن، سرپرست این تیم تحقیقاتی می‌گوید: "ما یک روش کشت GMP را توسعه داده‌ایم که به موجب آن می‌توانیم میلیون‌ها pDC را با دادن مواد مغذی به سلول‌های بنیادی خونساز تحت شرایط مناسب تولید کنیم. کار ما امکان شروع درمان با pDCهای مشتق شده از سلول‌های بنیادی، برای بیماری‌هایی مانند سرطان و عفونت‌های ویروسی را در آینده‌ی نزدیک فراهم می‌کند. ما می‌دانیم که pDCها نقش مهمی ‌در نحوه‌ی مبارزه بدن با بیماری‌هایی مانند SARS-CoV-2 دارند. همچنین می‌توانیم ببینیم که وجود pDCs در تومورها با بقای بیمار ارتباط مثبت دارد. بنابراین چشم انداز بزرگی با تولید این سلول‌ها ایجاد می‌شود."

pDCها کمتر از 0.1 درصد از سلول‌های خونی را تشکیل می‌دهند؛ اما همین سلول است که بیشترین اینترفرون خون که بخشی ضروری از سیستم ایمنی بدن است را تولید می‌کند. در این مطالعه که به تازگی در مجله علمی  eLife منتشر شده است، محققان نشان می‌دهند که چگونه می‌توانند از آسکوربیک اسید برای تبدیل چند صد هزار سلول بنیادی خون به بیش از 500 میلیون pDC استفاده کنند. در مقایسه، محققان باید از 150 لیتر خون برای استخراج همین تعداد pDC استفاده کنند. 

تلاش بر این است که در ابتدا از سلول‌های بنیادی خود بیمار pDC تولید شود که از آنها برای درمان استفاده خواهد شد. این محققان امیدوارند ظرف چند سال آینده، محصول سلول درمانی خود را برای آزمایشات بالینی آماده کنند.

پایان مطلب/

لینک منبع:https://elifesciences.org/articles/65528