به گزارش بنیان، فیل‌ها دارای دو ویژگی بارز هستند که ممکن است باعث شود انتظار داشته باشیم بیشتردر معرض خطر ابتلا به سرطان باشند، یکی جثه بزرگ و دیگری عمر طولانی.

چرخه زندگی یک سلول شامل دورهای تکراری تقسیم سلولی است که امکان رشد و ترمیم را فراهم می‌کند. هر بار که یک سلول تکثیر می‌شود، احتمال ایجاد جهش وجود دارد که باعث رشد بیش از حد سلول‌ها و سرطانی شدن می‌شود. فیل‌ها به طور متوسط حداقل 65 سال عمر می‌کنند. هر چه یک موجود زنده بیشتر عمر کند، فرصت‌های بیشتری برای خطا در طول تکثیر سلولی رخ می‌دهد. علاوه بر این، فیل‌ها بزرگترین پستاندار خشکی جهان هستند. یک فیل متوسط از حدود یک کوادریلیون (یا 1000 تریلیون) سلول تشکیل شده است. در مقابل، بدن انسان از حدود 37 تریلیون سلول تشکیل شده است. اگر خطر سرطانی شدن همه سلول‌ها برابر باشد، ممکن است تصور شود که حیواناتی که سلول‌های زیادی دارند ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان باشند.

با این حال، فیل‌ها به ندرت به سرطان مبتلا می‌شوند، که نشان می‌دهد با وجود اندازه بزرگ و عمرطولانی، مکانیسم‌های پیشگیری از سرطان را تکامل داده‌اند. این پارادوکس دانشمندان را تشویق کرده است تا مکانیسم‌هایی را که زیربنای این فواید تکاملی هستند مشخص کنند. تحقیقات بر روی یک ژن خاص، TP53، پیش ساز پروتئین سرکوبگر تومور به نام p53 متمرکز شده است. انسان‌ها دارای یک نسخه از ژن TP53 هستند، در حالی که فیل‌ها دارای 20 نسخه هستند. مطالعه حاضر، با ارائه تصویری کامل از اجزای ضد تومور موجود در DNA فیل، بینش بیشتری در مورد مکانیسم‌های زمینه ساز بروز کم سرطان در فیل‌ها ارائه می‌دهد.

محققان برای پاسخ به این سوال که آیا کل ژنوم فیل حاوی نسخه‌های بیشتری از سرکوب‌کننده‌های تومور است یا خیر؟ به بررسی ژنوم گونه‌های مختلف فیل زنده از جمله فیل ساوانای آفریقایی، فیل جنگلی آفریقایی و فیل آسیایی پرداختند. علاوه بر این، محققان ژنوم برخی از گونه‌های منقرض شده مانند ماموت پشمی را نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این مطالعه مجموعه ای از 13 ژن را شناسایی کرد که در هر سه گونه فیل تکرار شده بودند. محققان کشف کردند که ژن‌های تکراری در مسیرهای مربوط به عملکردهای ضد سرطانی به شدت بیان می‌شوند و شامل ژن‌های مربوط به چرخه سلولی، ترمیم آسیب DNA، گسترش تلومر و نگهداری و آپوپتوز هستند. آن‌ها همچنین، به این نتیجه رسیدند که کاهش خطر ابتلا به سرطان به دلیل کپی‌های اضافی از ژن‌های ضد تومور منجر به عمر طولانی و افزایش اندازه فیل‌ها می‌شود. دانشمندان امیدوارند با بررسی دقیق‌تر الگوی بیان این ژن‌ها در فیل‌ها راهکارهای جدیدی جهت پیشگیری یا درمان سرطان در انسان کشف کنند.

پایان مطلب/

لینک خبر: https://elifesciences.org/articles/65041