یادداشت
درمان اختلالات رشدی- عصبی با سلول‌های بنیادی خون بندناف، از طریق برنامه تحقیقاتی و دسترسی جامع درمانی دانشگاه Duke - بخش دوم
برنامه دسترسی جامع (EAP)، یک برنامه حمایتی درمانی از کودکانی با بیماری‌های صعب العلاج از طریق راهکار سلول‌درمانی است. در این برنامه، دانشگاه Duke طیف وسیعی از اختلالات رشدی- عصبی را تحت پوشش درمانی قرار داده است.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، از اکتبر 2017، دانشگاه Duke، درمان غیر آزمایشی مطابق با برنامه دسترسی جامع مورد تأیید FDA را آغاز کرد که در این برنامه به کودکان مبتلا به اختلالات رشدی-عصبی اجازه می‌داد تزریق خون بندناف خود یا خون بندناف خواهر یا برادرشان را دریافت کنند. خلاصه‌ای از کارآزمایی‌های بالینی دانشگاه Duke که به صورت ویژه از سلول‌های بنیادی خون بندناف دستکاری نشده برای درمان اختلالات رشدی-عصبی استفاده کرده‌اند، در جدول زیر اشاره شده است. دانشگاه Duke همچنین در حال انجام کارآزمایی‌های بالینی است که اختلالات رشدی- عصبی را با استفاده از سلول‌های بافت بندناف درمان کند، اما این موارد در جدول فهرست نشده‌اند؛ زیرا بخشی از برنامه دسترسی جامع درمانی نیستند.
در حال حاضر Duke EAP فقط درمان خون بندناف را پوشش می‌دهد، بنابراین این جدول فقط کارآزمایی‌های خون بندناف را در اختیار دارد.
|
نوع تشخیص، سلول‌های بنیادی خون بندناف،
نام کارآزمایی بالینی: # NCT، وضعیت
|
نتایج کارآزمایی بالینی
|
|
آسیب‌های مغزی اکتسابی،
IND# یا # کارآزمایی برای آن وجود ندارد، زیرا در حال حاضر FDA به انجام آنها نیازی ندارد،
انتشار یافته در سال 2010
|
رویه‌ی پیشرو برای EAP فعلی: تزریق سلول‌های بنیادی خون بندناف اتولوگ (HSC) از سال 2004 تا 2009 به 184 کودک مبتلا به بیماری‌های مختلف مغزی انجام شد. خون بندناف توسط 24 بانک خصوصی در سراسر جهان تهیه شد. این رویه‌ی پیشرو، نشان داده که روشی ایمن و امکان‌پذیر است. گزارش سیستماتیکی از نتایج وجود ندارد.
|
|
هیدروسفالی،
IND# یا # کارآزمایی برای آن وجود ندارد، زیرا در حال حاضر FDA به انجام آنها نیازی ندارد،
تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2015
|
تزریق‌های‌های متعدد HSC خون بندناف اتولوگ به 76 نوزاد متولد شده با هیدروسفالی از سال 2006 تا 2014 انجام شد. در بیشتر موارد، جمع‌آوری خون بندناف قبل از زایمان برنامه‌ریزی شده بود. انجام تزریق‌های متعدد ممکن بود، زیرا بیماران بسیار کوچک بودند. این روش ایمن و امکان‌پذیر بود.
|
|
انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمی (HIE)، BabyBac:
NCT00593242، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2014
|
تزریق HSC خون بندناف اتولوگ به 23 نوزاد متولد شده از سال 2009 تا 2012 با HIE متوسط تا شدید انجام شد. این کودکان همچنین خنک‌کننده کل بدن را دریافت کردند و با 82 نوزادی که به تنهایی خنک‌کننده دریافت کردند، مقایسه شدند. (این آزمایش به عنوان یک کارآزمایی تصادفی و کنترل‌شده طراحی نشده بود.) علیرغم دشواری جمع‌آوری خون بندناف در زایمان‌های دیسترس، میزان بقا در یک سال ، با نمره Bayley III در 3 حوزه بالای 85 درصد، حدود 74 درصد در گروه مطالعاتی خون بندناف در مقابل 41 درصد در گروه بدون خون بندناف بود (04/0=p).
|
|
انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمی (HIE)،BabyBac :
NCT02612155، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2020
|
تزریق HSC خون بندناف اتولوگ به 16 نوزاد متولد شده از سال 2015 تا 2019 در یک کارآزمایی تصادفی، کور و کنترل شده با دارونما که 37 نوزاد را ثبت نام کرده بودند، انجام شد. در پیگیری یک ساله، میزان بقا و عملکرد در بازوی مطالعاتی خون بندناف بهتر بود. این کارآزمایی چند مکانی قبل از انجام کامل ثبت‌نام بسته شد؛ زیرا اکثر بیمارستان‌ها نمی‌توانستند خون بند ناف را به شکل مؤثری از طریق زایمان‌های دیسترس جمع‌آوری نمایند.
|
|
فلج مغزی، CP-AC:
NCT01147653، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2017
|
تزریق HSC خون بندناف اتولوگ به 63 کودک مبتلا به CP اسپاستیک در سنین 6-1 سال انجام شد. این یک کارآزمایی تصادفی، کور و کنترل‌شده با دارونما بود که از سال 2010 تا 2016 برای درمان کودکان روی دو بازوی مطالعاتی و در طول یک سال به شکل متقاطع انجام شد و سپس تا 2 سال از زمان شروع پیگیری شد. خون بندناف توسط 16 بانک خصوصی در سراسر جهان تهیه شد. کودکان در گروه "خون بندناف" (دریافت خون بندناف در اولین تزریق) بهبود قابل‌توجهی بیش از حد انتظار در عملکرد حرکتی و همچنین ارتباط کامل مسیرهای حرکتی مغز داشتند، اما این موضوع فقط برای دوزهای سلولی تزریق شده بیشتر از 20 میلیون سلول در کیلوگرم وجود داشت (p= 0.02).
|
|
فلج مغزی، CP-Sibling:
NCT02599207، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2021
|
تزریق HSC خون بندناف خواهر یا برادر به 15 کودک مبتلا به CP اسپاستیک با سن متوسط 3.7 سال انجام شد. خون بندناف توسط 8 بانک خصوصی تأمین شد. هدف از انجام این کارآزمایی نشان دادن ایمنی خون بندناف از اهداکنندگان با تطابق جزئی HLA بود. میزان بهبود در مهارت‌های حرکتی مشابه کارآزمایی CP-AC بود، اما هیچ گروه کنترلی وجود نداشت.
|
|
فلج مغزی، AcceNT-CP:
NCT03473301، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2021
|
این کارآزمایی به صورت تصادفی و باز بود (Open labeled- نیمه تجربی) که در آن 91 کودک مبتلا به CP هایپرتونیک، با میانگین سن 3.5 سال، در 3 بازوی مطالعاتی تحت درمان قرار گرفتند و به مدت یک سال پیگیری شدند. بازوهای مطالعاتی: (1) تزریق HSC خون بندناف با تطابق جزئی HLA از اهدا کننده نامرتبط در ابتدا، (2) تزریق‌های MSC بافت بندناف به صورت آماده برای مصرف، (3) بازوی " تاریخ طبیعی" که در آن شرکت کننده به مدت یک سال تحت نظر قرار گرفته و سپس تزریق HSC خون بندناف با تطابق جزئی HLA از اهدا کننده غیر مرتبط را دریافت می‌کند. دوزهای مورد استفاده برای خون بندناف تا 100 میلیون سلول/کیلوگرم و برایMSC، سه دوز با 2 میلیون سلول/کیلوگرم بود.
|
|
اوتیسم، ABC،NCT02176317،
تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2017
|
تزریق HSC خون بندناف اتولوگ به 25 کودک مبتلا به اوتیسم با سن متوسط 4.6 سال انجام شد، سپس به مدت یک سال پیگیری صورت گرفت. کودکان غربالگری شدند تا ناهنجاری‌های ژنتیکی شناخته شده نداشته باشند. خون بندناف توسط دو بانک خصوصی ایالات متحده و یک بانک دولتی تأمین گردید. این روش ایمن و امکان‌پذیر بود. تعدادی از نمرات رفتاری و معیارهای فیزیولوژیکی در طول مطالعه بهبود یافتند و برای استفاده در مطالعه پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند.
|
|
اوتیسم، Duke ACT:
NCT02847182، تکمیل شده و انتشار یافته در سال 2020
|
این کارآزمایی به صورت تصادفی، کور و کنترل‌شده با دارونما بود که پس از 6 ماه به صورت متقاطع انجام شد و 180 کودک مبتلا به اوتیسم با میانگین سن 5.5 سال را مورد مطالعه قرار داد. کودکان برای حذف ناهنجاری‌های ژنتیکی شناخته شده غربالگری شدند. همه کودکان تزریق HSC خون بندناف دریافت کردند. دو بازوی مطالعه، تزریق خون بندناف در اولین ویزیت یا تزریق خون بندناف پس از 6 ماه بود. خون بندناف یا متعلق به خود کودک (اتولوگ) یا از اهدکننده‌ای بود که تا حدودی با HLA کودک مبتلا مطابقت داشت. همه افراد به مدت یک سال پس از کارآزمایی متقاطع تحت‌نظر قرار گرفتند، بنابراین مطالعه از 2016 تا 2019 انجام شد. دوز خون بندناف برای همه کودکان بیش از 25 میلیون سلول/کیلوگرم بود، اما کودکان دریافت کننده خون بندناف اهدایی، میانگین دوز بالاتری داشتند. این مطالعه ناقص بود زیرا شامل تعداد بیشتری از کودکان زیر ضریب هوشی 70 نسبت به طرح مورد‌نظر بود. این مطالعه نتوانست به نقطه هدف اولیه خود که دستیابی به تغییر قابل‌توجه در مقیاس اجتماعی شدن VABS-3 برای همه کودکانی که در اولین ویزیت خون بندناف دریافت کردند، شود. در عوض، برای زیرگروه کودکان 4 تا 7 ساله با IQ غیرکلامی بالای 70، این مطالعه بهبودهای قابل‌توجهی را در مقیاس ارتباطی(p=0.0.5) VABS-3 ، ردگیری چشم (0.02=p) و اسکن‌های مغزی EEG نشان داد (p=0.02).
|
|
برنامه جامعه دسترسی:
NCT03327467، در حال پیشرفت،
چکیده مقاله انتشار یافته در سال‌های 2019 و 2021
|
تا ژوئن 2021، 2001 کودک به طور کامل غربالگری شدند، 464 کودک تحت درمان قرار گرفتند، نسبت خون بندناف اتولوگ به خون بندناف اهدایی از خواهر و برادر 50٪ / 50٪ بود و کسری از کودکان تشخیص داده شده به اوتیسم 60٪ بود.
|
با جمع‌بندی نتایج اولیه، کارآزمایی‌های بالینی انجام شده توسط دکتر کورتزبرگ و دانشگاه Duke که در جدول فهرست شده‌اند، توانستند پیشرفت‌های آماری قابل‌توجهی در نمرات عملکرد کودکانی که تحت درمان با سلول‌های بنیادی خون بندناف برای درمان انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمی، فلج مغزی و اختلال اوتیسم قرار گرفته‌اند، بیابند.
رویکرد محققان دانشگاه Duke در برابر نتایج کارآزمایی‌های انجام شده
اما - یک اما وجود دارد -و آن اینست که نتایج مطالعات نشان داده که درمان با سلول‌های بنیادی خون بندناف فقط برای بیماران خاصی و در دوزهای سلولی خاصی دستاوردهای قابل‌توجه و معناداری دارد. کارآزمایی تصادفی و کنترل‌شده برای فلج مغزی اثر پاسخ دهنده به دوز را نشان داد، که در آن فقط کودکانی که دوزهای بالاتر (بیش از 20 میلیون سلول/ کیلوگرم) دریافت کردند، بهبود قابل ملاحظه‌ای داشتند. در مورد اوتیسم، کارآزمایی تصادفی و کنترل‌شده فقط پیشرفت‌های قابل‌توجه را برای کودکان با ضریب هوشی غیرکلامی بالای 70 نشان داد. در چنین شرایطی، زمانی که یک کارآزمایی نتواند به نقطه هدف خود برای کل گروه بیمار برسد ولی اثربخشی خود را در یک زیر گروه نشان دهد؛ سازندگان دارو مطالعات بیشتری را روی آن زیر گروه انجام خواهند داد. این رویکردی است که توسط تیم تحقیقاتی Duke اتخاذ شده است.
پایان مطلب/
پانوشت:
- این اصطلاح EAP) Expanded Access Program) طبق قوانین و مقررات FDA صرفاً جهت توصیف گروهی از بیماران است که در حال دریافت روش درمانی هستند که هنوز به طور رسمی تأیید نشده است.
- Hematopoietic Stem Cells یا HSCs
- انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمی یا Hypoxic Ischemic Encephalopathy: یکی از مهمترین علل آسیب دائمی بافت مغزی می‌باشد که منجر به مرگ و میر و یا تظاهرات دیررس مثل فلج مغزی یا تأخیر تکامل عصبی می‌شود.
- خنک کننده: هیپوترمی درمانی (خنک کردن) به عنوان یک درمان مؤثر برای نوزادان مبتلا به HIE پیشنهاد شده، بسیاری از نوزادان خنک شده دارای پیامدهای درازمدت تکامل رشد عصبی هستند.
- Mesenchymal Stem Cells یا MSCs
:Ref
- Parent’s guide to Duke’s research and expanded access program of Cord Blood therapies for neurodevelopmental disorders, Nov. 2021.
- McLaughlin C, West T, et al., Expanded Access Protocol of Umbilical Cord Blood Infusion for Children with Neurological Conditions: An Update. Stem Cells Translational Medicine 2021; 10(Suppl): S7-S8.
- Kurtzberg J., Results from the Duke ACT Study of Cord Blood for Autism: Highlights for Parents. Parent's Guide to Cord Blood Foundation Newsletter Published 2020-07.