به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یکی از سرطان‌های که قابل پیشگیری بوده سرطان روده بزرگ (CRC) ‌میباشد. این سرطان سومین سرطان  شایع در بین زنان و مردان در ایالات متحده آمریکا و در دنیا ‌میباشد. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، در سال 2018، در سراسر جهان 1.80 میلیون مورد جدید CRC تشخیص داده شد و 862000 بیمار بر اثر CRC جان خود را از دست دادند.

اکنون ما بر اساس تحقیقات مولکولی درک بسیار بهتری در پاتوژنز بیماری CRC داریم. در CRC متاستاتیک، درمان‌های هدفمند و مهارکننده‌های checkpointبا توجه به وضعیت جهش‌های K-ras، نقص ژن Mismatch repair (MMR) و ناپایداری ترانسپوزون‌ها انتخاب می‌شوند. 

فاکتورهای مختلفی در بروز این سرطان موثر هستند. این فاکتورها ممکن است به دلیل سبک زندگی و یا به دلیل زمینه‌های مولکولی و ژنتیکی باشد. برخی از این عوامل شامل ترکیبات و مکمل‌های غذایی، چاقی، گوشت قرمز، عدم مصرف میوجات و سبزیجات، الکل، آسپرین و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی، بیماری التهابی روده، سیگار، سابقه خانوادگی، قرارگیری در معرض اشعه، Ureterosigmoidostomy، آکرومگالی و عوامل مولکولی باشد. 
درمان سرطان کولون نیز تحت تاثیر مراحل مختلف بیماری است و در 4  مرحله مختلف بسته به شرایط بیماری به کارگرفته ‌میشوند. با این وجود یکی از درمان‌های مورد استفاده در سرطان کولون ایمنوتراپی ‌میباشد. باتوجه به اینکه سلول‌های لنفوئید ذاتی گروه 3 (ILC3s) ایمنی و التهاب را تنظیم ‌میکنند، با این حال نقش آنها در سرطان مبهم باقی مانده است. انسان‌هایی که دارای ILC3 روده‌ای نامنظم هستند، میکروبیوتایی را در خود جای می‌دهند که در هنگام انتقال به سلول‌ها قادر به ایجاد ایمنی نوع 1 و پاسخ‌دهی به ایمونوتراپی نیستند. در مجموع، نقش محافظتی برای ILC3s در سرطان ممکن است دچار اختلال ذاتی شده که باعث ایجاد ایمنی تطبیقی ناکارآمد، پیشرفت تومور و مقاومت ایمنی درمانی می‌شود.
نقش ILC3 به عنوان یک مرکز ارتباطی حیاتی در بافت روده است و از طریق توانایی پاسخ به سیتوکین‌ها، ویتامین‌ها، متابولیت‌ها و همچنین نوروپپتیدهای مشتق از اپیتلیال و میلوئید، ILC3 تعداد زیادی نشانه‌های موضعی را برای حفظ تعادل مناسب مولکول‌های مؤثر کلیدی و تضمین هموستاز بافت موضعی ادغام می‌کند. بنابراین، در حالی که ILC3 نقش محافظتی روشنی در بافت دارد، بی نظ‌مییا تغییرات چشمگیر در نشانه‌های محیطی ‌میتواند منجر به اختلال در ارتباط ILC3 شود و ممکن است به آسیب شناسی بیماری تا حدی از طریق تغییر عملکردهای موثر کمک کند. اختلال در عملکردهای محافظتی ILC3 در بیماری‌های روده ای نیز به تولید سیتوکین‌ها محدود ن‌میشود. در واقع،  مشاهده شده است که بیان درونی MHCII-ILC3 در دو گروه جداگانه از بیماران کاهش می‌یابد و با افزایش پاسخ‌های Th17 در بیماری مرتبط است، که نشان می‌دهد محیط بافت روده تغییریافته ممکن است بر ارائه آنتی‌ژن تأثیر بگذارد.

براساس نتایج مطالعه‌ی که اخیرا منتشر شده است مشخص شده است که بافت‌های تومور کاهش قابل توجهی در ILC3s و افزایش همزمان در ILC1s نشان دادند. فراوانی ILC3s در بین سلول‌های CD45+ نیز به طور قابل توجهی در داخل تومورها نسبت به بافت‌های مجاور غیر بدخیم همسان کاهش یافته است . یافته‌های مطالعه حاضر حاکی از این است که برخلاف انسان، زیرمجموعه‌های ILC عمدتاً توسط ILC2s نشان داده شده، اما فرکانس آنها در تومورها تغییر نمی‌کند.سلول‌های ILC3ها و TH17 التهاب روده را از طریق فعل و انفعالات مستقیم از طریق MHCII محدود می‌کنند. بررسی بیان MHCII بر روی ILC3s در نمونه‌های انسانی افزایش کلی HLA-DR را نشان ‌میدهد. با این حال، نسبت سلول‌های CD4 T به MHCII+ ILC3s در CRC به طور قابل توجهی افزایش ‌مییابد. بافت‌های تومور کاهش قابل توجهی در ILC3s و افزایش همزمان در ILC1s نشان دادند. فراوانی ILC3s در بین سلول‌های CD45+ نیز به طور قابل توجهی در داخل تومورها نسبت به بافت‌های مجاور غیر بدخیم همسان کاهش یافت.

همچنین الگوی مشابهی در بافت‌های آدنوم پیش سرطانی و بافت‌های ملتهب بیماران IBD یافت شده است. سلول‌های ILC3ها و TH17 التهاب روده را از طریق فعل و انفعالات مستقیم از طریق MHCII محدود می‌کنند. بررسی بیان MHCII بر روی ILC3s در نمونه‌های انسانی افزایش کلی HLA-DR را نشان ‌میدهد. با این حال، نسبت سلول‌های CD4 T به MHCIIILC3s در CRC به طور قابل توجهی افزایش ‌مییابد. به طور کلی، تعامل بین MHCIIILC3s و سلول‌های CD4 T در CRC مختل می‌شود، و این فعل و انفعالات سلولی برای هموستاز ایمونولوژیک در روده ضروری هستند و متعاقباً از کلونیزاسیون میکروبیوتا حمایت می‌کنند که ایمنی نوع 1 را تقویت می‌کند.
تعریف چگونگی تأثیر میکروبیوتا بر پاسخگویی به درمان در حال حاضر ناقص است، بنابراین پتانسیل پیش‌بینی یا جلوگیری از مقاومت را محدود می‌کند. بیماران مبتلا به ILC3s مختل و التهاب روده، علائم میکروبی مشخصی را در گونه‌های Bacteroides نشان می‌دهند که به طور قابل‌توجهی مقاومت در برابر ایمونوتراپی ضد PD-1 را نشان ‌میدهند. این یافته‌ها هم برای مدیریت بیماران IBD و هم برای استفاده از checkpoint blockade در سرطان‌های دستگاه گوارش کاربرد دارد. حمایت از ILC3، محدود کردن التهاب روده یا دستکاری میکروبیوتا می‌تواند کلید تقویت ایمنی نوع 1 در بیماران CRC باشد، بنابراین پیشرفت تومور را محدود کرده و پاسخ‌دهی به checkpoint blockade را افزایش می‌دهد. این نتایج همچنین پیامدهای گسترده ای برای درک ما از ILC3s و تعاملات میکروبی در انواع مختلف سرطان دارد و راه را به سمت رویکردهای هدفمند برای دستکاری این مسیرها برای بهبود درمان‌های سرطان هموار ‌میکند.
پایان مطلب/
لینک منابع:

1.    Montaldo E, Juelke K, Romagnani C. Group 3 innate lymphoid cells (ILC3s): origin, differentiation, and plasticity in humans and mice. European journal of immunology. 2015 Aug;45(8):2171-82.
2.    Ikeda A, Ogino T, Kayama H, Okuzaki D, Nishimura J, Fujino S, Miyoshi N, Takahashi H, Uemura M, Matsuda C, Yamamoto H. Human NKp44+ group 3 innate lymphoid cells associate with tumor-associated tertiary lymphoid structures in colorectal cancer. Cancer immunology research. 2020 Jun 1;8(6):724-31.
3.    Goc J, Lv M, Bessman NJ, Flamar AL, Sahota S, Suzuki H, Teng F, Putzel GG, Bank JL, Eberl G, Withers DR. Dysregulation of ILC3s unleashes progression and immunotherapy resistance in colon cancer. Cell. 2021 Sep 16;184(19):5015-30.