به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، مادران باردار در حالی که مواد زائد خون جنین را از طریق جفت دفع می‌کنند، اکسیژن و مواد مغذی را به نوزادان در حال رشد خود می‌رسانند. مادران همچنین با تامین آنتی‌بادی‌های محافظ جنین به حمایت از ایمنی جنین کمک می‌کنند. با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که شکل خاصی از آنتی‌بادی‌‌ها به نام اتوآنتی‌بادی‌”Auto-antibody” ممکن است از مادر به فرزند منتقل شده و بر مغز در حال رشد آن‌ها تأثیر بگذارد.

مطالعات قبلی نشان داده‌‌اند که زنان دارای کودکان مبتلا به اوتیسم، بیشتر احتمال دارد آنتی‌بادی‌هایی داشته باشند که قادر به واکنش با پروتئین‌‌های بافت‌های عصبی مغز جنین هستند. این اتوآنتی بادی‌ها ممکن است تغییراتی را ایجاد کنند که مغز کودک را در مسیر اوتیسم قرار دهد. اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت مرتبط با اختلال در رشد مغز است که تأثیرات بدی بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط و اجتماعی شدن دارد. افراد مبتلا به ASD تمایل به الگوهای رفتاری محدود و تکراری دارند.

همچنین، مطالعات روی میمون‌های رزوس نیز این اثرات را منعکس می‌کند. حیواناتی که در رحم مادر در معرض اتوآنتی بادی‌های مادر قرار می‌گیرند، بعداً رشد مغزی تغییر یافته و رفتارهای اجتماعی غیرطبیعی را نشان می‌دهند.

در مطالعه دیگری، محققان موش‌های ماده را وادار کردند تا آنتی‌بادی‌هایی علیه پروتئین CASPR2 تولید کنند که توسط ژنی به نام CNTNAP2 کدگذاری می‌شود. مشخص شده است که این ژن با انواع بیماری‌های عصبی از جمله ASD و صرع مرتبط است. فرزندان نر این موش‌ها بسیاری از رفتارهای مشابه ASD را از خود نشان دادند، از جمله کاهش اجتماعی بودن، و شواهدی از نورون‌های غیر معمول در نواحی از مغز که مرتبط با یادگیری و حافظه است را نشان دادند. محققان دریافتند که وجود اتوآنتی‌بادی‌های مادر، سلول‌های میکروگلیا (سلول‌های ایمنی ساکن مغز) را به حالت بیش فعال هدایت می‌‌کند و به طور قابل‌توجهی روند رشد طبیعی مغز را تغییر می‌دهد. نتایج این تحقیق و مطالعاتی که به بررسی دقیق‌تر نوروایمونولوژی تکوین می‌پردازند، می‌توانند راه‌های جدیدی را برای درک اساس مولکولی ASD باز کنند.

پایان مطلب/

لینک منبع:

https://www.labroots.com/trending/immunology/21692/maternal-antibodies-contribute-autism-developmentv