به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، به نقل از Medical Xpress، محققان ادعا می‌کنند که پیوند سلول‌های بنیادی، به ویژه از اعضای یک خانواده، انقلابی در درمان لوسمی‌ ایجاد کرده است و تقریباً 500000 آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علیرغم این واقعیت که این درمان برای بسیاری از افراد موثر است، نیمی ‌از افراد پیوند شده به بیماری پیوند در مقابل میزبان (GvHD) مبتلا می‌شوند. این زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های ایمنی تازه پیوند شده، بدن میزبان خود را به عنوان یک عامل «خارجی» شناسایی کرده و متعاقباً به آن حمله می‌کنند، درست مانند یک ویروس مهاجم.

اکثر بیماران GvHD قابل درمان هستند، اما از هر ده نفر برای یک نفر می‌تواند کشنده باشد. به گفته محققان، داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی برای جلوگیری از وقوع GvHD توسط سلول‌های پیوند شده استفاده می‌شود و بیمارانی که معمولاً از یک خانواده نیستند، در ابتدا با اهداکنندگان مطابقت داده می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که سیستم ایمنی آنها تا حد ممکن به هم شبیه باشد.

کارآزمایی جدیدی که توسط محققان دانشگاه  Langone Health نیویورک و مرکز سرطان لورا و ایزاک پرلموتر انجام شد، نشان داد که سیکلوفسفامید (Cyclophosphamide)، آباتاسپت (Abatacept) و تاکرولیموس (Tacrolimus)، ترکیب جدیدی از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی هستند که مشکل GvHD را در افرادی که برای سرطان خون درمان می‌شوند، بهتر برطرف می‌کنند.

نتایج اولیه این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از آباتاسپت در ترکیب با سایر داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، هم بی‌خطر و هم وسیله‌ای مؤثر برای پیشگیری از GvHD پس از پیوند سلول‌های بنیادی برای درمان سرطان‌های خون است.

بر اساس این مطالعه، تنها چهار نفر از 23 بیمار بزرگسال مبتلا به بدخیمی‌های شدید خونی که رژیم دارویی پس از پیوند را طی یک دوره سه ماهه دریافت کردند، نشانه‌های اولیه GvHD مانند بثورات پوستی، تهوع، استفراغ و اسهال را نشان دادند. پس از چند هفته، دو نفر دیگر دچار واکنش‌هایی شدند که عمدتاً بثورات پوستی بود، که همه آنها با موفقیت با داروهای جایگزین درمان شدند. هیچ یک از آنها علائم جدی‌تری مانند آسیب کبدی یا مشکلات تنفسی را تجربه نکردند. با این حال، یک بیمار پس از شکست پیوند به دلیل سرطان خون مکرر درگذشت. بیش از پنج ماه پس از پیوند، بقیه (22 مرد و زن، یا 95 درصد) بدون سرطان هستند و سلول‌های اهداکننده سیگنال‌های ایجاد سلول‌های خونی جدید، سالم و بدون سرطان را نشان می‌دهند.

یافته‌های این مطالعه، پتانسیل کاهش تفاوت‌های نژادی در پیوند سلول‌های بنیادی را با گسترش جایگزین‌های اهداکننده برای همه بیماران دارد. با توجه به بانک جمعیت اهداکنندگان فعلی، سیاه‌پوستان، آمریکایی‌های آسیایی و اسپانیایی کمتر از یک سوم نسبت به قفقازی‌ها احتمال پیدا کردن یک اهداکننده‌ی سلول‌های بنیادی کاملاً مشابه را دارند و اعضای خانواده را به عنوان قابل اعتمادترین گزینه‌ی اهداکننده باقی می‌گذارند. بطوریکه در حال حاضر 12000 آمریکایی در لیست انتظار ثبت‌نام برنامه ملی مغز استخوان است. بنابراین، روش‌های دارویی جایگزین برای جلوگیری از GvHD، به ویژه در میان کسانی که یافتن یک تطابق نزدیک برای آنها چالش برانگیز است، به فوریت مورد نیاز است.

کارآزمایی کنونی شامل پیوند سلول‌های بنیادی از اهداکنندگان و بیماران نزدیک (نیمه همسان) مانند والدین، فرزندان و خواهران و برادران بود، اما ساختار ژنتیکی آنها یکسان نبود و ترکیب دارو شانس موفقیت پیوند را بهبود ‌بخشید. با بهبود احتمال ابتلا به بیماری پیوند در مقابل میزبان، می‌توانیم مجموعه افرادی را که می‌توان به عنوان اهداکنندگان پیوند سلول‌های بنیادی برای افراد مبتلا به سرطان خون در نظر گرفت، صرف نظر از پیشینه قومی، گسترش داد.

آباتاسپت جایگزین داروی استاندارد مایکوفنولات موفتیل در رژیم جدید می‌شود. آباتاسپت از مایکوفنولات موفتیل تخصصی‌تر عمل می‌کند زیرا از "فعال شدن" سلول های T ایمونولوژیک، قبل از حمله به سلول های دیگر، جلوگیری می‌کند. آباتاسپت به طور موثری در جلوگیری از  GvHD  در اهداکنندگان خویشاوند و غیر‌خویشاوند مورد مطالعه قرار گرفته است و در حال حاضر به طور گسترده برای درمان سایر بیماری های ایمنی مانند آرتریت تایید شده است. تاکنون، اهداکنندگان کاملاً همسان در پیشگیری از بیماری پیوند در مقابل میزبان، بهتر از اهداکنندگان خانواده نیمه همسان یا به اصطلاح haploidentical، عمل می‌کردند.

پایان مطلب/

لینک منبع:

 https://medicalxpress.com/news/2021-12-drug-combo-family-donated-stem-cells.html