روشی جدید برای تقویت ایمونوتراپی در تومورهای پانکراس
محققان روش جدیدی را برای حساس کردن تومورهای پانکراس در موش به مهارکننده نقاط بازرسی ایمنی ضد PD-1کشف کردند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، آدنوکارسینوم مجرای پانکراس (PDAC) شایعترین شکل سرطان پانکراس است که حدود 90 درصد از تشخیصهای سرطان پانکراس را شامل میشود. تومورهای PDAC بسیار سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند، به این معنی که از مکانیسمهای سیستم ایمنی فرار میکنند. بنابراین، این تومورها بسیار تهاجمی هستند و گزینههای درمانی محدود هستند.
مهارکنندههای نقاط بازرسی ایمنی، داروهای ایمونوتراپی هستند که اتصال نقاط بازرسی ایمنی با پروتئینهای شریک خود را مسدود میکنند. در شرایط عادی، نقاط بازرسی ایمنی، پاسخ ایمنی را تنظیم میکنند تا از پاسخهای خودایمنی جلوگیری کنند. با این حال، رویکرد مهاری مهارکنندههای نقاط بازرسی ایمنی مانع از مهار فعالیت سلولهای ایمنی در برخورد با سلولهای سرطانی میشود. بنابرین مهارکنندههای نقاط بازرسی ایمنی، فعالیتهای ضد سرطانی سلولهای ایمنی را تقویت و گسترش میدهد.
متأسفانه، با توجه به ماهیت سرکوبکننده سیستم ایمنی PDACو تعداد کم سلولهای ایمنی که معمولاً وارد تومور میشوند، مهارکنندههای نقاط بازرسی ایمنی قادر به کنترل رشد تومور نیستند. تومورهایی که این ویژگیها را نشان میدهند گاهی اوقات تومورهای "سرد" نامیده میشوند زیرا پاسخ ایمنی قوی را آغاز نمیکنند. در حالی که تومورهای "گرم" فعالیت ایمنی قوی از خود نشان میدهند و معمولاً با بسیاری از سلولهای ایمنی ضد سرطانی پر میشوند. از آنجایی که تومورهای گرم بسیار مؤثرتر از تومورهای سرد به مهارکنندههای نقاط بازرسی ایمنی پاسخ میدهند، نیاز اساسی به توسعه روشهای درمانی برای گرم کردن تومورهای سرد وجود دارد.
مطالعهای که در مجله ایمونوتراپی سرطان منتشر شده است، روش جدیدی را برای حساس کردن تومورهای موش به مهارکننده نقاط بازرسی ایمنی ضد PD-1 نشان میدهد. این مطالعه از دارویی استفاده میکند که پروتئینی به نام دی پپتیدیل پپتیداز (DPP) را مهار میکند.
تیم تحقیقاتی یک مهارکننده خوراکی DPP را به موشهای مبتلا به تومورهای PDAC تجویز کردند. با استفاده از انواع تکنیکهای ایمونولوژیک، محققان بررسی کردند که چگونه مهار DDP وضعیت ایمنی تومورها را تغییر میدهد. این مطالعه نشان داد که نفوذ سلولهای ایمنی ضد تومور، از جمله سلولهای کشنده طبیعی (NK) و سلولهای T را افزایش یافته و با کند شدن رشد تومور و بهبود اثربخشی درمان ضد PD-1 همراه بوده است.
نکته مهم، موشهایی که تحت درمان ترکیبی متشکل از مهار DPP و PD-1 قرار گرفتند، حافظه ایمنی ایجاد کردند که با رد تومورها پس از قرار گرفتن در معرض مجدد نشان داده شده است. این یافته نشان میدهد که این درمان ترکیبی به طور بالقوه میتواند از عود سرطان محافظت کند.
پایان مطلب/
لینک منبع:
https://jitc.bmj.com/content/9/11/e002837