به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، تیمی به سرپرستی محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن از اسید گالیک، آنتی اکسیدانی که در گردو، چای سبز و سایر گیاهان یافت می‌شود، استفاده کردند و مکانیزم کششی را روی سلول‌های غضروفی که از زانوهای فرد مبتلا به آرتروز گرفته شده بود، به کار بردند. کشش‌های اعمال شده مشابه کشش‌هایی بود که هنگام راه رفتن بر روی زانو وارد می‌شود. این ترکیب نه تنها نشانگرهای التهابی آرتریت را در سلول‌ها کاهش داد، بلکه تولید پروتئین هایی که به طور معمول در غضروف سالم یافت می‌شود را نیز، بهبود بخشید.

با این‌که، این مطالعه، هنوز در مراحل اولیه است، یافته‌ها نشان می‌دهند که می‌توان روش جدیدی برای درمان سلول‌های غضروفی استخراج ‌شده از بیمار و تولید سلول‌های سالم برای پیوند مجدد به بیماران ایجاد کرد. این محققان توانستند با کمک کشش که مانند یک ورزش برای سلول عمل می کند، در ترکیب با اسید گالیک که باعث کاهش التهاب می‌شود، روند استئوآرتریت را معکوس کنند.

برای این مطالعه که دنتایج آن در ژورنال Experimental Cell Research منتشر شده‌است، سلول‌های غضروفی استئوآرتریت را از زانوهای بیمارانی که تحت جراحی تعویض مفصل قرار گرفته‌بودند جمع‌آوری کردند. محققان، سلول‌ها را در آزمایشگاه کشت دادند و ابتدا شش ماده غذایی آنتی‌اکسیدانی یا محصولات غذایی از جمله ویتامین C، ویتامین E و کورکومین را آزمایش کردند. آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند رادیکال‌های آزاد را (اتم‌های ناپایدار ناشی از استرس اکسیداتیو که می‌تواند به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب برساند)، خنثی کنند.

بررسی‌های آزمایشگاهی نشان داد که، اسید گالیک موثرترین آنتی اکسیدان برای خنثی کردن رادیکال‌های آزاد در سلول‌های غضروف آرتروز است. محققان سپس، با استفاده از یک دستگاه وارد کننده‌ی کشش که توسط شرکت Curi Bio ساخته شده است، کشش را اضافه کردند. آنها کشش را تا 5 درصد اعمال کردند، میزانی که با کشش زانوهای انسان در هنگام راه رفتن مطابقت دارد.

ترکیب کشش و اسید گالیک، نشانگرهای التهابی معروف به متالو پروتئینازهای ماتریکس را کاهش و رسوب کلاژن و گلیکوزآمینوگلیکان‌ها را افزایش داد. گلیکوزآمینوگلیکان‌ها ترکیباتی هستند که سبب یکپارچگی، استحکام کششی بافت همبند و مقاومت در برابر نیروهای فشاری ناشی از وزن بدن بر روی مفاصل می‌شود.

استئوآرتریت، شایع‌ترین اختلال اسکلتی عضلانی در جهان، غضروف مفاصل را از بین می‌برد و باعث ایجاد درد و محدودیت حرکتی می‌شود. هنوز هیچ درمان کاملی وجود ندارد و درمان‌ها از تجویز مسکن‌ها تا جایگزینی مفصل مصنوعی با جراحی را شامل می‌شود، اما حتی جراحی به بیمار اجازه نمی‌دهد تا به دامنه کامل حرکت بازگردد.

روش دیگر کاشت سلول غضروفی اتولوگ یا ACI نام دارد که شامل برداشتن سلول‌های غضروفی از مفصل، رشد آنها به تعداد زیاد و سپس کاشت مجدد آنها می‌شود. محققان، خاطرنشان کردند که در حال حاضر، سلول‌ها قبل از کاشت مجدد درمان نمی‌شوند و عدم درمان منجر به رشد سلول‌های فیبروغضروف ضعیف‌تر می‌شود. سلول‌های پیوند شده، همچنان تحت تأثیر آرتروز باقی می‌مانند و عملکرد کامل را به مفصل باز نمی‌گردانند. این مطالعه یک روش بالقوه برای ایجاد یک روش مشابه را نشان می‌دهد که ابتدا سلول‌های غضروف را درمان و در عین حال آنها را به بافتی تبدیل می‌کند که می‌تواند دوباره پیوند شود.

این محققان، در حال توسعه‌ی تکنیک‌هایی برای ساخت غضروف‌های احیاکننده در آزمایشگاه هستند که می‌توانند به طور بالقوه در نواحی آسیب‌دیده‌ی غضروف کاشته شوند، با این هدف که تعداد جراحی‌های جایگزین کننده مفصل افزایش یابد.

این مطالعه شواهدی را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد خوردن غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان و ورزش احتمالا برای آرتروز مفید است. اگرچه محققان هشدار می‌دهند که اسید گالیک نباید به عنوان یک درمان معجزه‌آسا دیده شود و هر اقدامی باید تنها با مشورت پزشک انجام شود.

پایان مطلب/

لینک منبع: http://dx.doi.org/10.1016/j.celrep.2021.110146