تاریخ انتشار: شنبه 09 شهریور 1392
استفاده از سلول های بنیادی جهت ایجاد غلاف میلین

  استفاده از سلول های بنیادی جهت ایجاد غلاف میلین

دانشمندان موفق به ایجاد سلول های پیش ساز الیگودندروسیت(OPC) با قابلیت تحریک پذیری بالاتری نسبت به سلول های طبیعی از سلول های بنیادی جنینی(ESC) شدند.
امتیاز: Article Rating
به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily ، مدت زمان طولانی است که استفاده از سلول های بنیادی امید ترمیم بافت های آسیب دیده را می دهد. تیم تحقیقاتی در UC Davis با ایجاد روشی جدید،  جهت تولید سلول های عملکردی مغز که میلین می سازند این رویا را  به عمل یک قدم نزدیک تر می سازد. میلین یک غشای عایق چربی است که برای انقباض نرمال عصبی ضروری است.
مغز از دو نوع سلول نورون و گلیال تشکیل شده است. نورون ها مسئول تفکر و احساس هستند و سلول های گلیال اطراف، وظیفه حفاظت و ارتباط با نورون ها را دارند. این سلول ها به پردازش نورون ها کمک کرده و با استفاده ازسیگنال های شیمیایی و الکتریکی اطلاعات را انتقال می دهند. یک نوع از سلول های گلیال به نام الیگودندرویست ها غلافی به نام میلین را می سازند که نورون را حمایت و عایق بندی می کند. غلاف میلین جهت انقباض نرمال نورونی و عملکرد مغز ضروری است. اختلال در تکوین میلین منجر به اسکلروسیس و لکودیستروفی می گردد.
 
این تیم تحقیقاتی در ابتدا سلول های مزانشیم جنینی(ESC) را تحت پروتکلی موثر و جدید به سلول های پیش ساز الیگودندروسیت(OPC) که می تواند به الیگودندروسیت تبدیل شود، تمایز دادند. این تیم تحقیقاتی توانستند جمعیت خالصی از سلول های الیگودندروسیت ایجاد کنند. در مقایسه با OPC های طبیعی این سلول های OPC فاقد کانال های یونی سدیمی بر روی غشای سلولشان هستند. بنابراین با تحریکات الکتریکی، آنها قادر به پاسخگویی نیستند. با استفاده از تکنیک های ترانسداکشن ویروسی دانشمندان ژن ایجاد کانال سدیم را وارد OPC ها کردند. این سلول ها با بیان این ژن قابلیت تحریک شدن را پیدا کردند و به الیگودندروسیت ها تمایز یافتند. سپس سلول های OPC ترانس داکت شده به مغز موش هایی که قادر به ساخت میلین نبودند پیوند زده شدند. این سلول های OPC که قابلیت تحریک شدن بالایی دارند میلین قطورتر و طویل تری اطراف آکسون ها تولید کردند.
 
به گفته دکتر Deng، آنها توانستند ابرسلول هایی را ایجاد کنند که نسبت به سلول های نرمال قابلیت تحریک پذیری بالاتری دارند. بنابراین آنها قادر به تولید الیگودندروسیت هایی شدند که میلین بهتری می سازد.
آنچه که مسلم است بافت عصبی انسان بالغ ظرفیت ترمیم پائینی دارد. با وجود حضور سلول های OPC در زمان جراحت و بیماری آنها نمی توانند به صورت موثر بافت را ترمیم کنند.
به گفته دکتر Deng  جایگزینی سلول های گلیال با سلول های OPC با قابلیت تحریک افزایش یافته، جهت درمان بیماری و جراحات عصبی نسبت به جایگزینی نورون ها استراتژی بهتری می باشد. فراهم کردن ساختار و محیطی مناسب برای زنده ماندن نورون ها ،مناسب ترین روش جهت ایجاد بافت های عصبی سالم است. همچنین ایشان خاطر نشان کردند که بسیاری از بیماری ها مانند شیزوفرنی، فلج مغزی و ALS بدلیل آسیب به میلین می باشد که در گذشته به آن توجهی نمی شد .
پایان مطلب/
 
ثبت امتیاز
نظرات
یکشنبه, 20 فروردین,1396

پزشک مشاور

zeinab@:
باسلام
با توجه به این نکته که درایجاد اینگونه بیماری ها عوامل زیادی موثرهستند بنابراین ازنتایجی که از یک تحقیق بدست می آیند نمی توان سریعا برای کلینیک استفاده کرد.

یکشنبه, 26 دی,1395

Zeinab

باسلام.ممنون از مطلب خوبتون.از الیگو دندروسیت ها نمیتوانند در درمان MS استفاده کنند؟؟

ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه