به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اخیرا مطالعه جدیدی در مورد ژن درمانی در The Lancet منتشر شد. بیماری ژنتیکی و نادر لکودیستروفی متاکروماتیک (MLD) درمان موثری ندارد. محققان ایمنی و اثربخشی روش atidarsagene autotemcel (arsa-cel) را به عنوان درمان جدید برای این جمعیت بررسی کردند. Atidarsagene autotemcel یک روش ژن درمانی است که حاوی یک جمعیت سلول‌های بنیادی و پیش ساز خونساز اتولوگ (HSPC) است که در شرایط خارج از بدن با یک ناقل لنتی ویروسی که cDNA آریل سولفاتاز A (ARSA) انسانی را رمزگذاری می‌کند، تبدیل شده است. نتایج مطالعه، مزایای بالینی مرتبط را در کودکان مبتلا به لوکودیستروفی متاکروماتیک زودرس نشان داد. این درمان باعث کاهش دمیلیناسیون و آتروفی مغز، حفظ عملکرد شناختی و رشد حرکتی در اکثر بیماران شد. محققان 29 کودک مبتلا به MLD پیش علامتی، یا زودرس علامت دار را با تایید بیوشیمیایی و مولکولی با atidarsagene autotemscel درمان کردند و این گروه را با یک گروه طبیعی درمان نشده متشکل از 31 بیمار مبتلا به لوکودیستروفی متاکروماتیک زودرس مقایسه کردند. بهبود بیش از 10٪ در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید. 
در این مطالعه 26 نفر از بیمارانی که با atidarsagene autotemcel تحت درمان قرار گرفتند با میانگین پیگیری 3.16 سال زنده بودند. به دلیل پیشرفت بیماری، 2 بیمار جان خود را از دست دادند، و یک بیمار به دلیل یک اتفاق ناگهانی که به نظر محققان بعید به نظر می‌رسد که مربوط به درمان باشد، از بین رفت. نقاط پایانی مشترک اولیه برای هر دو گروه از بیماران، از جمله بیماران مبتلا به MLD در اواخر دوران نوزادی، و همچنین کسانی که دارای MLD در اوایل نوجوانی بودند، برآورده شد. فعالیت آریل سولفاتاز A در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی افزایش قابل‌توجهی بالاتر از سطح پایه 2 سال پس از درمان در بیماران مبتلا به واریانت اواخر شیرخوارگی و 5.7 برابر در بیماران با نوع اولیه جوانی نشان داد. زمانی که 2 سال پس از درمان مورد بررسی قرار گرفتند، محققان تفاوت‌های معنی‌داری را در کل نمرات عملکرد حرکتی درشت بین بیماران تحت درمان و گروه کنترل برای هر دو گروه از بیماران مبتلا به MLD در اواخر نوزادی و MLD در اوایل نوجوانی گزارش کردند. محققان ابراز داشتند که بیشتر بیماران تحت درمان به تدریج مهارت‌های حرکتی را در محدوده پیش بینی شده کودکان سالم به دست آوردند از طرفی عملکرد حرکتی تثبیت شده‌ای (حفظ توانایی راه رفتن) را نشان دادند. به علاوه، بیشتر رشد شناختی طبیعی و پیشگیری یا تأخیر دمیلیناسیون مرکزی و محیطی و آتروفی مغز در طول پیگیری نشان داده شد. مزایای درمان به ویژه در بیمارانی که قبل از شروع علائم تحت درمان قرار گرفته بودند آشکار بود. حداقل یک عارضه جانبی درجه 3 یا بالاتر در همه بیماران تجربه شده است. به گفته محققان، بیشتر آنها مربوط به شرطی شدن یا بیماری پس زمینه بودند. 4 بیمار یک عارضه جانبی مربوط به درمان با آتیدارساژن اتوتمسل را تجربه کردند که در آن آنتی‌بادی‌های ضد آریل سولفاتاز A ایجاد کردند، اما بر نتایج بالینی تأثیری نداشت. محققان نتیجه گرفتند: درمان با arsa-cel با حفظ عملکرد شناختی و رشد حرکتی در اکثر بیماران و کند کردن دمیلیناسیون و آتروفی مغز منجر به مزایای بالینی پایدار و مرتبط در کودکان مبتلا به MLD زودرس شد.
پایان مطلب/
لینک منبع:

https://doi.org/10.1016/S0140-6736(21)02017-1