به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در حالی که برخی از مطالعات نشان می‌دهد که اوتیسم ممکن است ریشه در یک استعداد دوران بارداری داشته باشد، داده‌های کمی وجود دارد که ناهنجاری‌های جنینی را به کودکانی که بعداً با اوتیسم تشخیص داده می‌شوند، مرتبط کند. تحقیقات در این زمینه می‌تواند به والدین و پزشکان کمک کند تا به جای انتظار برای 2 سالگی یا بیشتر، راهکارهایی را برای کاهش علائم اوتیسم از بدو تولد آماده کنند.

در مطالعه حاضر، محققان داده‌های مربوط به سلامت کودک را در کنار سونوگرافی از 659 کودک، از جمله 229 کودک مبتلا به اوتیسم، 201 نفر از نزدیک‌ترین خواهر و برادرهایشان و 229 کودک در حال رشد، تجزیه و تحلیل کردند.

پس از تجزیه و تحلیل نتایج سونوگرافی‌ها، محققان ناهنجاری‌های سونوگرافی جنین را در 29.3 درصد از مبتلایان به اوتیسم گزارش کردند، در حالی که تنها در 15.9 درصد و 9.5 درصد از خواهر و برادرهای نزدیک‌شان و کودکان سالم در حال رشد، ناهنجاری‌های سونوگرافی جنین مشاهده شد. آن‌ها همچنین خاطرنشان کردند که اوتیسم بیشتر با ناهنجاری در سیستم ادراری، قلب، سر و مغز مرتبط است.

آن‌ها همچنین دریافتند که افراد مبتلا به اوتیسم در مقایسه با جنین‌های سالم در حال رشد معمولاً سر باریک‌تر و فاصله چشمی نسبتاً وسیع‌تری دارند. بر طبق سایر یافته‌ها، 43.1٪ از زنان مبتلا به اوتیسم دارای ناهنجاری بودند، در حالی که همین امر برای تنها 25.3٪ از مردان صادق بود. این در حالی است که در بین سایر گروه‌ها تفاوتی بین زن و مرد وجود نداشت.

به گفته محققان این طرح، پزشکان می‌توانند از این علائم، که در طی یک سونوگرافی معمول قابل تشخیص است، برای ارزیابی احتمال تولد کودک مبتلا به اوتیسم استفاده کنند. کودکانی که با بیماری‌های مادرزادی متولد می‌شوند، در درجه اول آن‌هایی که دارای ناهنجاری قلب و کلیه‌ها هستند، شانس بیشتری برای ابتلا به اوتیسم دارند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که انواع خاصی از ناهنجاری‌های ژنتیکی که دیگر ارگان‌ها را درگیر می‌کنند،  می‌توانند در داخل رحم تشخیص داده شوند.

پایان مطلب/

لینک خبر:

http://dx.doi.org/10.1093/brain/awac008