به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، پیش درمانی لیپوپلی ساکارید (LPS) می‌تواند اثر درمانی وزیکول‌های خارج سلولی کوچک مشتق از سلول‌های بنیادی فولیکول دندان (DFC-sEV) را برای پریودنتیت ( یک شکل شدید از بیماری لثه است) افزایش دهد، و این مطالعه با هدف بررسی مکانیسم‌های زمینه ای و کاربرد بالینی DFC-sEV پیش شرطی شده با LPS در پریودنتیت انجام شد. آنالیز پروتئومی نشان داد که سی و هشت پروتئین به طور متفاوت در DFC-sEV پیش‌شرطی‌شده با LPS بیان می‌شوند و جالب اینکه پروتئین‌های با بیان بالا عمدتاً در فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی و تنظیم‌کننده آنزیم نقش دارند. علاوه بر افزایش PDLSCها و تکثیر ماکروفاژها، DFC-sEV پیش شرطی شده با LPS، ROS داخل سلولی را به عنوان یک آنتی اکسیدان مهار کرد. با مهار سیگنال دهی ROS/JNK در شرایط التهابی، نسبت RANKL/OPG PDLSCها را کاهش داد و ماکروفاژها را به سمت فنوتیپ M2 از طریق سیگنال دهی ROS/ERK پلاریزه کرد. علاوه بر این، DFC-sEV پیش‌شرطی‌شده با LPS بارگذاری شده با سیستم تزریقی HA می‌تواند به طور پایدار sEV را آزاد کند و کارایی درمانی پریودنتیت را در دندان نیش افزایش دهد.
از سوی دیگر، ماکروفاژهای M2 نقش نظارتی در روند ترمیم و بازسازی بافت استخوان ایفا می‌کنند و تعادل بین استئوبلاست ها و استئوکلاست ها را تنظیم می‌کنند. هر دو D-sEV و L-D-sEV نفوذ و قطبش M2 را با سطوح ROS پایین تر و بیان SOD1 بالاتر افزایش داده، در حالی که L-D-sEV موثرتر بود. در این مطالعه مشخص شد که N-استیل سیستئین (NAC) نمی تواند بر تعداد کل ماکروفاژها تأثیر بگذارد اما تا حدی باعث افزایش پلاریزاسیون ماکروفاژ M2 شد. با این حال، سطوح SOD2 به طور قابل توجهی تغییر نکرد. علاوه بر این، نتایج این بررسی نشان داد که سیگنال دهی MAPK/ERK توسط L-D-sEV فعال می شود و واسطه عملکرد ضد سیستم عامل موثرتری نسبت به D-sEV است. با توجه به نتایج فوق، L-D-sEV ممکن است بر روی PDLSCها و ماکروفاژها از طریق پروتئین‌های آنتی اکسیدانی تحت شرایط التهابی عمل کند، که سطح ROS داخل سلولی را کاهش داده و در نتیجه ترمیم و بازسازی بافت را تقویت کند. بنابراین، L-D-sEV می تواند به عنوان یک داروی محلی برای ارائه خواص آنتی اکسیدانی در پریودنتیت استفاده شود.
در واقع، در فرآیند تبدیل بالینی سلول‌های بنیادی و مشتقات آن‌ها، اجزای تشکیل‌دهنده عوامل بیولوژیکی باید تا حد امکان واضح باشد و ایمنی و اثربخشی آن‌ها تضمین شود. Gengigel حاوی 0.2٪ ژل هیالورونیک اسید (HA) است که ثبات و قابلیت ارتجاعی را به بافت ها می‌دهد و نفوذ ویروس ها و باکتری ها را به تاخیر می¬اندازد. sEV به آرامی در عرض یک هفته بدون تأثیر بر عملکرد بیولوژیکی sEV باقی می‌ماند. بنابراین، HA یک ماده داربست مناسب، ایمن و موثر است که برای sEV کمکی در کاربردهای بالینی مناسب است.
DFC-sEV پیش‌شرطی‌شده با LPS می‌تواند به‌عنوان یک روش کمکی برای درمان پریودنتیت از طریق اثرات آنتی‌اکسیدانی در محیط زیر لثه‌ای مورد استفاده قرار گیرد و بارگذاری آن با HA برای کاربردهای بالینی امکان‌پذیر و مؤثر است.
پایان مطلب/
لینک منبع:

https://doi.org/10.2147/IJN.S350869