به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اخیرا مطالعه ی در  Cell Genomics منتشر شده است، که اطلس تک سلولی رشد ریه را ساخته اند. این کار توسط تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و دانشگاه کارولینای شمالی در Chapel Hill انجام شد. با تجزیه و تحلیل نمونه‌های بافت ریه از انسان‌ها و موش‌های تازه متولد شده و جوان، محققان توانستند بینشی در مورد چگونگی ایجاد و تغییر انواع سلول‌های خاص در ریه در دوران کودکی به دست آورند.
هدف، ساختن به اصطلاح "نقشه مرجع" از ریه‌های انسان است. چنین نقشه ای به عنوان پایه ای برای درک تفاوت‌های سلولی بین ریه‌های سالم و بیمار عمل می‌کند. این کار نشان دهنده گامی کوچک در جهت ایجاد مرجعی برای جمعیت کودکان است. سلامت تنفسی بر اساس اتفاقاتی که در سال‌های اولیه زندگی رخ داده شکل می‌گیرد. بنابراین وقتی همه چیز اشتباه می‌شود، می‌توانیم برای شناسایی علل بالقوه بیماری به این سال‌های اولیه مراجعه کنیم.
در موارد ناهنجاری یا بیماری ریه، از طریق این اطلس می‌توان بزرگنمایی کرده و به بررسی بیشتر پرداخت. ریه‌ها یک سد مهم در بدن هستند. آن‌ها اجازه داده تا تعادل مواد حیاتی مانند اکسیژن در بدن حفظ شود، در حالی که مواد زائد مانند دی اکسید کربن را حذف می‌کنند. از طرفی هوایی را که ما تنفس می‌کنیم فیلتر می‌کنند. محققان امیدوارند که یافته‌های آن‌ها در اینجا زمینه را برای مطالعات عمیق تر در مورد اینکه چگونه عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و سیگار بر سلامت و بیماری ریه در مراحل مختلف زندگی تأثیر می‌گذارد، ایجاد کند.
محققان برای ساختن نقشه خود، بافت‌های ریه انسان پس از مرگ را که در مقاطع زمانی مختلف جمع آوری شده بود، از روز اول تا 9 سال پس از تولد، تجزیه و تحلیل کردند. محققان همچنین نمونه‌های بافت ریه موش‌ها را در مقاطع زمانی منطبق بین یک روز تا نزدیک به یک ماه پس از تولد جمع‌آوری کردند. محققان همچنین از فناوری‌های نسل بعدی توالی یابی تک سلولی توسعه یافته در آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل هسته‌های فردی بیش از 80000 سلول ریه انسان و موش استفاده کردند.
با این تجزیه و تحلیل، محققان می‌توانند مسیرهای رشد را برای انواع مختلف سلول‌های ریه از جمله سلول‌های اپیتلیال آلوئولی نوع 1 ترسیم کنند. این سلول‌ها برای تبادل اکسیژن و گازهای دی اکسید کربن حیاتی هستند. محققان به سرنخ هایی درباره نحوه ارتباط سلول‌های آلوئولی نوع 1 با سلول‌های دیگر مانند میوفیبروبلاست‌ها و اینکه چگونه این ارتباط می‌تواند در رشد سلول‌های آلوئولی نقش داشته باشد، به دست آوردند.
این مطالعه همچنین جمعیت منحصر به فردی از سلول‌های فیبروبلاست را در ریه انسان نشان داد که در موش‌ها مشاهده نشد. این فیبروبلاست‌ها سلول‌هایی در بافت همبند هستند که در نحوه کشش ریه‌ها نقش دارند. محققان همچنین حالت‌های سلولی را در ریه انسان پیدا کردند که در اوایل زندگی در بدو تولد وجود دارد اما تا 9 سالگی ناپدید می‌شود.
این داده‌ها کمک کرده تا نحوه به وجود آمدن انواع سلول‌های کلیدی در ریه کنار هم گذاشته شوند. 
پایان مطلب/
منبع: doi.org/10.1016/j.xgen.2022.100108.