به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، فناوری امواج صوتی غیرتهاجمی که در دانشگاه میشیگان توسعه یافته‌است، تومورهای کبدی را در موش‌ها تجزیه می‌کند، سلول‌های سرطانی را می‌کشد و سیستم ایمنی را برای جلوگیری از گسترش بیشتر تحریک می‌کند. این تکنولوژی می‌تواند منجر به بهبود نتایج سرطان در انسان شود.

با از بین بردن تنها 50 تا 75 درصد حجم تومور کبد، سیستم ایمنی موش‌ها قادر به پاکسازی بقیه بود، بدون اینکه شواهدی از عود تومور یا متاستاز در بیش از 80 درصد حیوانات وجود داشته باشد. به عقیده‌ی ژن ژو، استاد مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه میشیگان و نویسنده مسئول این مقاله، حتی اگر کل تومور مورد هدف قرار نگیرد، باز هم می‌توان تومور را تضعیف کرد و همچنین خطر متاستاز را کاهش داد.

نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که، این درمان سیستم ایمنی موش‌ها را تحریک می‌کند و احتمالاً به پسرفت نهایی کل تومور و جلوگیری از گسترش بیشتر سرطان کمک می‌کند. این درمان که هیستوتریپسی (Histotripsy) نامیده می‌شود، امواج اولتراسوند را به صورت غیرتهاجمی متمرکز می‌کند تا بافت هدف را با دقت میلی‌متری تخریب کند. این تکنیک نسبتا جدید در حال حاضر در آزمایش سرطان کبد انسانی در ایالات متحده و اروپا استفاده می شود.

در بسیاری از موقعیت‌های بالینی، به دلایلی که شامل اندازه توده، محل یا مرحله توده است، نمی‌توان کل تومور سرطانی را مستقیماً در درمان‌ها مورد هدف قرار داد. برای بررسی اثرات تخریب جزئی تومورها با امواج صوتی، این مطالعه جدید تنها بخشی از هر توده را مورد هدف قرار داد و یک تومور سالم باقی ماند. هیستوتریپسی یک گزینه امیدوارکننده است که می‌تواند بر محدودیت‌های روش‌های درمانی در حال حاضر غلبه کند و یک روش غیرتهاجمی ایمن و مؤثر را در حذف تومور کبدی ارائه دهد.

در حالیکه، یک اولتراسوند معمولی از امواج صوتی برای تولید تصاویری از داخل بدن استفاده می کند، مهندسان دانشگاه میشیگان در استفاده از این امواج برای درمان پیشگام بوده اند و تکنیک آنها بدون عوارض جانبی مضر پرتودرمانی و شیمی درمانی کار می‌کند. در دستگاه‌های سونوگرافی معمولی از پالس‌های با دامنه پایین برای تصویربرداری استفاده می‌شود. مبدلی که در این مطالعه طراحی و ساخته شده است، پالس های اولتراسوند با دامنه بالا را برای تمرکز روی تومور و شکستن آن ایجاد می‌کند.

پالس‌های طولانی میکروثانیه‌ای از این مبدل، حباب‌های ریزی را در بافت‌های هدف ایجاد می‌کنند. حباب‌هایی که به سرعت منبسط می‌شوند و فرو می‌ریزند. این تنش‌های مکانیکی خشن اما بسیار موضعی سلول‌های سرطانی را می‌کشد و ساختار تومور را در هم می‌شکند.

پایان مطلب/

لینک منبع: https://www.mdpi.com/2072-6694/14/7/1612