درمان با سلولهای بنیادی: امید جدیدی برای ترمیم آسیب مغزی در نوزادان
کشف یک روش درمانی جدید و بیخطر با استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی، نوید درمان نوزادان مبتلا به آسیب مغزی را میدهد.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی بنیان، اکثر مردم سکته مغزی را چیزی میدانند که عمدتاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار میدهد، اما ممکن است در نوزادان تازه متولد شده نیز رخ دهد. این «سکتههای پریناتال» زمانی اتفاق میافتد که یکی از شریانهای مغز مسدود میشود و منجر به کمبود خون و در نتیجه کمبود اکسیژن در مناطق خاصی از مغز میشود. از هر 5000 نوزاد یک نفر دچار سکته مغزی میشود. معمولاً در چند روز اول پس از تولد آنها اتفاق میافتد. اکثر این نوزادان در مراحل بعدی زندگی دچار مشکلاتی خواهند شد که شدت مشکلات بستگی به این دارد که کدام ناحیه مغز آسیب دیده است. این مشکلات میتواند شامل سفتی عضلات در بازوها و پاها (فلج مغزی)، مشکلات رفتاری، مشکلات یادگیری و صرع باشد.
هیچ درمانی برای نوزادان مبتلا به سکته مغزی وجود ندارد. محققان، از جمله تیم مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت-هلند، روی درمانهای جدیدی کار کردهاند که یکی از آنها شامل سلولهای بنیادی است. در این مطالعه برای اولین بار در انسان، از سلولهای استرومایی مزانشیمی آلوژنیک مشتق از مغز استخوان (MSCs) برای درمان سکته مغزی در نوزادان استفادهشد.
سلولهای بنیادی توانایی تبدیل شدن به سلولهای مختلف بدن را دارند و کارخانههای کوچکی از چندین فاکتور رشد (پروتئینهایی که رشد بافتهای خاص را تحریک میکنند) هستند. فرضیه این است که اگر بتوانیم سلولهای بنیادی را به بخش آسیبدیده مغز نوزاد برسانیم، فاکتورهای رشد سلولهای بنیادی مغز را تحریک میکنند تا خود را ترمیم کنند.
پس از سالها تحقیق روی حیوانات آزمایشگاهی، سرانجام درمان روی10 نوزاد آزمایش شد. نتایج این مطالعه در The Lancet Neurology منتشر شده است.
این محققان، ده نوزاد تازه متولد شده را که پس از سکته مغزی از بیمارستانهای سراسر هلند به مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت منتقل شدند، درمان کردند. در هر ده نوزاد، قطرات سلولهای بنیادی بدون هیچ عارضهای در بینی نوزادان تزریق شد. یک نوزاد بود که بعد از درمان تب خفیفی داشت که به سرعت خود به خود برطرف شد.
MRI مغز، سه ماه پس از سکته، آسیب کمتر از حد انتظار را نشان داد. در چهار ماهگی نیز، زمانی که کیفیت حرکات نوزادان تحت درمان آزمایش شد، عملکرد خوبی داشتند. وقتی بچهها دو ساله شدند، دوباره رشد آنها را بررسی خواهد شد.
پایان مطلب/
لینک منبع:
https://www.thelancet.com/journals/laneur/article/PIIS1474-4422(22)00117-X/fulltext