به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، داروی جدید دیابت به نام Onglyza هیچ اثر مثبت یا منفی روی ریسک حمله قلبی بیماران ندارد. از طرف دیگر محققان بیمارستان زنان بوستون، افزایش حیرت آوری از بستری شدن بیماران به دلیل حمله قلبی در افرادی که داروهای دیابتی استفاده می کردند در مقایسه با افراد دیگر یافته اند.

دکتر Bhatt در این زمینه می گوید: این یافته ها باید راهنمای پزشکان باشد و توانایی آن ها را در تجویز داروهای دیابتی مختلف برمبنای شواهد و اطلاعات به دست آمده افزایش دهد.

به عنوان مثال، Avandia دارویی بود که به وسیله FDA  در سال1999برای بیماران دیابتی مورد تصویب قرار گرفته بود، اما مطالعه ای در سال 2007 نشان داد که در افرادی که  این دارو را استفاده می کنند 43 درصد افزایش حمله قلبی و 64 درصد افزایش مرگ به دلیل مشکلات قلبی عروقی وجود داشته است. در نتیجه موجب شد که FDA تمهیدات بیشتری را در تصویب چنین داروهایی بیاندیشد.

اما آزمایشات جدید برای اطمینان از Onglyza (saxagliptin) همراه با دستورالعمل های جدید بوده است.  در این مطالعه عظیم بین المللی از 16500 بیمار مبتلا به دیابت نوع2 از 26 کشور استفاده شده است. شرکت کنندگان، حتی آن هایی که دارای ریسک حمله قلبی بودند، به میزان 5 میلی گرم روزانه saxagliptin یا یک قرص مصنوعی بدون هیچ گونه ترکیب فعالی در یافت کردند. بیماران نمی دانستند که دارو را استفاده می کند یا از قرص دارونما استفاده می کنند.

بعد از یک دوره بیش از 2 ساله محققان دریافتند که افرادی که داروی دیابتی را دریافت کردند در مقایسه با افرادی که قرص دارونما را دریافت کردند، به میزان یکسانی در معرض ریسک حمله قلبی بودند. این مطالعه نشان داد که مرگ قلبی عروقی، حمله قلبی، سکته مغزی و یا بستری شدن در بیمارستان برای آنژین ناپایدار، عروق کرونری( آنژیوپلاستی) و نارسایی قلبی در 12.8درصد بیماران که دارو را دریافت کردند رخ داد در صورتی که این میزان برای افرادی که قرص دارونما را دریافت کردند12.4 بوده است که تفاوت معناداری را نشان نمی دهد.

دکتر Braunwald می گوید: اطلاعات ما یک افزایش در بستری شدن به دلیل نارسایی قلبی در بیمارانی که saxagliptin را دریافت کردند را نشان می دهد که مورد انتظار نبود و احتیاج به مطالعه بیشتر دارد. اما بیمارانی که این دارو را دریافت کردند کنترل بهتری بر روی سطح قند خون شان داشتند و کمتر به انسولین احتیاج داشتند. این دارو هم چنین موجب مهار پیشرفت میکروآلبومینوریا می­ شود که در آن به دلیل نارسایی کلیه درون ادرار آلبومین دیده می شود و هیچ گونه شواهدی مبنی بر کاهش یا افزایش ایسکمی مشاهده نشد.