به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، میگرن یک بیماری عصبی شایع است که باعث علائم مختلفی نظیر گرفتگی، گیجی، و سردرد ضربان‌دار در یک طرف سر می‌شود. سردرد ناشی از میگرن عموما با فعالیت بدنی، نورها، صداها یا بوها تشدید می‌شود و ممکن است حداقل چهار ساعت یا حتی چند روز طول بکشد. حدود 12 درصد افراد به این اختلال ژنتیکی مبتلا هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که این بیماری ششمین بیماری ناتوان کننده در جهان است.

محققان اخیرا چندین پروتئین در گردش خون را شناسایی کرده‌اند که تصور می‌شود باعث سردردهای میگرنی می‌شوند. این پروتئین‌ها همچنین با بیماری آلزایمر مرتبط هستند و می‌توانند هدف مناسبی برای یافتن رویکردهای درمانی برای این اختلال باشند. نتایج مطالعه اخیر که در Nature Communications منتشر شده، نشان می‌دهد که افرادی که دچار سردردهای میگرنی می‌شوند، سطوح پایین‌تری از پروتئین‌های CHIC2، FARS2 و GSTA4 در گردش خون دارند که با التهاب مرتبط هستند.

همچنین مشخص شده است که در افراد مبتلا به میگرن سطح دو پروتئین به نام‌های DKK1 و PDGFB در گردش خون افزایش می‌یابد که با بیماری‌های کلسیفیکاسیون مغز مرتبط هستند. هر دو پروتئین همچنین با یک مسیر سیگنالینگ به نام Wnt تداخل دارند.

درواقع پروتئین DKK1 به عنوان یک پیوند مکانیکی در نظر گرفته شده است که ارتباط قبلی بین بیماری آلزایمر، میگرن و آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی را توضیح می‌دهد. افزایش DKK1 و PDGFB و کاهش FARS2، GSTA4 و CHIC2 احتمال ابتلای فرد به میگرن را افزایش می‌دهد. دو پروتئین DKK1 و PDGFB می‌توانند سیگنال‌دهی Wnt را مهار کنند که ممکن است منجر به کلسیفیکاسیون و التهاب در مغز شود و باعث سردرد و درد میگرنی شود و هنگامی که سطوح FARS2، GSTA4 و CHIC2 خیلی کم باشد منجر به بروز التهابی مرتبط با میگرن نیز می‌شوند. پس تجمع بیش از حد پروتئین DKK1 نیز می‌تواند به عنوان یکی از دلایل افزایش خطر ابتلا به آلزایمر در برخی از بیماران میگرنی باشد.

به گفته محققان، نتایج این مطالعه، در مورد تأثیر چشمگیر سطوح بالای DKK1 بر بروز میگرن ممکن است با کاهش سیگنال‌های Wnt همانطور که در بیماری آلزایمر و آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی مشاهده شد مرتبط باشد. در آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی تجمع پروتئین‌هایی در شریان‌های مغزی باعث بیماری آلزایمر می‌شوند و کاهش سیگنال‌دهی Wnt نیز نشان داده شده است که درد نوروپاتیک را در مدل موشی افزایش می‌دهد. از این رو اگرچه هیچ ارتباط ژنتیکی بین میگرن و بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما در تئوری، کنترل سطح DKK1 به طور بالقوه می‌تواند از ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد مبتلا به میگرن جلوگیری کند. پس داروهای آلزایمر موجود در بازار به نام فعال‌کننده‌های Wnt که هدف آن‌ها افزایش سطح DKK1 است، ممکن است در درمان میگرن در برخی بیماران نیز کارآمد باشند. با این حال، با توجه به پیچیده بودن بیماری، ممکن است مسیرهای مختلفی در افراد مختلف تحت تأثیر قرار گیرد،و این روش برای همه کارساز نباشد.

پایان مطلب/

لینک منابع: https://www.nature.com/articles/s41467-022-30184-z

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/5005-migraine-headaches