به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، سرطان دومین عامل مرگ و میر در سطح ملی و جهانی است. در حال حاضر، جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی رویکردهای مرسوم برای درمان سرطان هستند. با این حال، این رویکردها نمی‌توانند بسیاری از سرطان‌ها را درمان کنند، زیرا برخی از آنها متاستاتیک می‌شوند و در سراسر بدن پخش می‌شوند. علاوه بر این، سلول‌های بنیادی سرطانی می‌توانند در برابر شیمی‌درمانی و پرتودرمانی مقاوم شوند. یک درمان نسبتا جدید، به نام ایمونوتراپی در درمان طیف وسیعی از سرطان‌ها نویدبخش بوده است، اما تعداد نسبتاً کمی ‌از بیماران به این نوع روش درمانی پاسخ می‌دهند. فقدان دانش در مورد چگونگی افزایش نفوذ لنفوسیت به تومور، موفقیت در بهبود میزان پاسخ به ایمونوتراپی سرطان را مختل می‌کند. دانشمندان امیدوارند با آگاهی از مکانیسم‌هایی که به شروع دفاع ایمنی بدن کمک می‌کند، این وضعیت را تغییر دهند.

نقش سلول‌های سیستم ایمنی در ایمنوتراپی سرطان

سیستم ایمنی دارای دو نوع سلول کشنده است: سلول‌های T CD8 مثبت و سلول‌های به اصطلاح "کشنده طبیعی" یا NK سل‌ها. هر دو نوع این سلول‌ها می‌توانند به سلول‌های آلوده به ویروس و سلول‌های سرطانی حمله کنند.

NK سل‌ها ذاتی هستند و در سراسر بدن در حال چرخش هستند. آنها به عنوان اولین خط دفاعی در سیستم ایمنی ما عمل می‌کنند، اما نمی‌توانند آنتی ژن‌های خاص - سموم یا سایر مواد خارجی در بدن - را به تنهایی تشخیص دهند. پس از شروع کار سلول‌های کشنده طبیعی، سلول‌های CD8 T مثبت که می‌توانند آنتی ژن‌های خاص را تشخیص دهند، وارد می‌شوند. در حالی که سلول‌های CD8 T مثبت و مکانیسم‌های آن‌ها به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و در ایمونوتراپی‌های فعلی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اطلاعات زیادی در مورد چگونگی فعال کردن عملکرد ضد تومور سلول‌های کشنده طبیعی وجود ندارد.

سلول‌های T متعلق به دسته‌ای از گلبول‌های سفید به نام لنفوسیت‌ها هستند که در سراسر سیستم لنفاوی بدن حرکت می‌کنند. بسیاری از مطالعات قبلی و ایمونوتراپی‌های کنونی عمدتاً بر نقش یک نوع سلول کشنده به نام سلول‌های CD8 T مثبت متمرکز شده‌اند. هوی ژانگ، دانشگاه ایالتی واشنگتن و نویسنده اصلی این مطالعه که در مجله ایمونولوژی منتشر شده است، گفت: با این حال، کمتر از 20 درصد از بیماران به ایمونوتراپی‌ها پاسخ می‌دهند و نقش آغازگر سلول‌های کمکی CD4 مثبت می‌تواند این درمان‌ها را بهتر کند.

نقش سلول‌های CD4 T مثبت  در ایمنوتراپی

در یک مطالعه حیوانی، محققان دریافتند که جمعیتی از سلول‌های T به نام سلول‌های T کمکی CD4 مثبت، کمک می‌کنند تا زنجیره‌ای از دفاع‌های ضد توموری سیستم ایمنی شروع شود که به سلول‌های کشنده اجازه می‌دهد بهتر به تومورهای ملانوما و سرطان سینه نفوذ کنند. این کشف می‌تواند منجر به ایمونوتراپی موثرتر سرطان شود، یک درمان امیدوارکننده که از سیستم ایمنی خود بدن به جای اشعه، برای حمله به سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.

با استفاده از آزمایش‌های ژنتیکی بر روی موش‌ها، گروه ژانگ شواهدی یافتند که نشان می‌دهد نوع خاصی از سلول‌های T CD4 مثبت، به نام سلول‌های T حافظه مقیم بافت (Tissue-resident memory T cells)، ممکن است در فعال کردن اولین خطوط دفاعی سلول‌های کشنده طبیعی حیاتی باشند. آزمایشات آنها نشان داد که این سلول‌ها در برابر سرطان ملانوما و تومورهای سرطان سینه موثر هستند. سلول‌های CD4 T خاص همراه با سلول‌های کشنده طبیعی نه تنها سلول‌های تومور را از بین می‌برند و پیشرفت تومور را کنترل می‌کنند، بلکه نفوذ سایر گلبول‌های سفید خون یا لنفوسیت‌ها را به داخل تومور افزایش می‌دهند.

در مطالعات آتی، این تیم امیدوار است که به سمت آزمایشات بالینی انسانی حرکت کند.

پایان مطلب/

لینک منابع:

DOI: 10.4049/jimmunol.2100852

DOI: 10.1038/s41586-022-04632-1

https://medicalxpress.com