استفاده از روش جدید برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک در درمان با سلولهای بنیادی
بررسی اخیر محققان نشان داده است که میتوان درمان با فاکتور سلولهای بنیادی را با حفظ فعالیت از واکنشهای آلرژیک عمده حفظ کرد.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، چندین سال پیش، یک درمان امیدوارکننده با استفاده از فاکتور سلولهای بنیادی (SCF) پدیدار شد که به طور بالقوه میتواند انواع بیماریها مانند ایسکمی، حمله قلبی، سکته مغزی و قرار گرفتن در معرض اشعه را درمان کند. با این حال، در طول کارآزماییهای بالینی، بسیاری از بیماران دچار واکنشهای آلرژیک شدید شدند و توسعه درمانهای مبتنی بر SCF متوقف شد. یک تیم تحقیقاتی دانشگاه تگزاس در آستین یک داروی درمانی مرتبط را توسعه دادهاند که به گفته آنها از این واکنشهای آلرژیک بزرگ جلوگیری میکند و در عین حال فعالیت درمانی خود را حفظ میکند. این مطالعه در ژورنال Nature Communications منتشر شد.
فاکتور سلولهای بنیادی یک سیتوکین، نوعی پروتئین محلول است که میتواند بازسازی در بدن و رشد سلولهای بنیادی را تحریک کند. توانایی آن در کمک به رشد سلولهای بنیادی، به ویژه در مکانهای حیاتی مانند مغز استخوان، آن را برای بسیاری از کاربردهای درمانی بسیار امیدوارکننده میکند. اما هنگامی که در آزمایشات بالینی مربوط به سکته مغزی به بدن تحویل داده شد، باعث رشد ماست سلها شد که دفاع سیستم ایمنی را فعال کرد و منجر به واکنشهای آلرژیک شد.
این روش درمانی جدید از فاکتور سلولهای بنیادی گذرنده، نسخهای از سیتوکین که به غشای سلولی متصل است، استفاده میکند. در بدن، شکل گذرنده به شکل محلول تبدیل میشود، که در سراسر بدن حرکت میکند.
محققین این مطالعه نشان دادند که این فاکتور سلولهای بنیادی گذرنده دارای تمام خواص درمانی لازم و بدون فعال کردن سیستم ایمنی و ایجاد واکنش آلرژیک است.
مشکل بزرگ SCF گذرنده این است که، چون محلول نیست، تمایل دارد در محلول به هم بچسبد. بنابراین، این تیم نانوحاملهای لیپیدی را توسعه دادند تا به آن کمک کنند تا در محلول خود را بیان کند و فعالیت خود را برای انواع مختلف سلولها تنظیم کند. آنها به طور خاص استفاده از لیپوزومها (حبابهای چربی) و نانودیسکهای لیپیدی را به عنوان حامل برای SCF گذرنده بررسی کردند.
محققین این مطالعه همچنین ابراز داشتند که این نوع نانودیسک چیزی است که قبلاً در روشهای درمانی در حال توسعه بررسی نشده بود. این روش یک جزیره کوچک از لیپید در اطراف SC گذرنده میسازد و آن را با حلقهای از پروتئینها در کنار هم نگه میدارد، به نوعی مانند یک lariat.
محققان روش خود را به ثبت رساندهاند و در گام بعدی آزمایشهای بالینی را دنبال میکنند. با این حال، برای انجام این کار، آنها به تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده نیاز دارند تا این دارو را به عنوان یک داروی جدید تحقیقاتی طبقه بندی کنند. علاوه بر این، آنها به تنظیم دقیق جزئیات مهم مانند دوز صحیح برای بیماران را نیز ادامه میدهند.
پایان مطلب/
منبع:
https://www.nature.com/articles/s41467-022-30103-2