اولین درمان موفقیت آمیز فشار خون شدید ریوی با کمک سلولهای بنیادی بندناف
برای اولین بار در دنیا، محققان موفق شدند با استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت بندناف، بیماری کشنده فشار خون ریوی را درمان کنند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی بنیان، محققان بالینی در دانشکده پزشکیهانوفر (MHH) – آلمان، یک دختر سه ساله که از فشار خون شریانی ریوی (Pulmonary Arterial Hypertension, PAH) رنج میبرد را، در مجموع با پنج بار تزریق سلولهای بنیادی مزانشیمی که از بندناف انسان به دست آمده بود، تحت درمان قرار دادند.
پروفسور هانسمان، رئیس بخش تحقیقات قلب و عروق میگوید: «این درمان منجر به بهبود قابل توجهی در رشد، تحمل ورزش و متغیرهای قلبی عروقی بالینی شد و تعداد نشانگرهای پلاسما را که میتوان آنها را در انقباض عروق و التهاب تشخیص داد، در خون کاهش داد. پس از شش ماه، نه تنها بهبود واضحی در سلامتی مشاهده شد، بلکه عوارض جانبی نامطلوبی نیز مشاهده نشد. این تحقیق در Nature Cardiovascular Research منتشر شده است.
PAH بیماری است که در آن فشار خون در گردش خون ریوی به طور مزمن افزایش مییابد، از این رو فشار خون ریوی نامیده میشود. علت فشار بالا معمولاً باریک شدن عروق ریه و/یا از دست دادن این عروق است. این بیماری، پیشرونده و معمولا کشنده است. در مراحل پیشرفته، PAH غیر قابل درمان در نظر گرفته میشود. در حال حاضر، داروهای PAH تأیید شده عمدتاً با هدف اتساع عروق هستند.
در این مطالعه از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت بندناف (Human Umbilical Cord Mesenchymal Stem Cell, HUCMSC) استفاده شدهاست. تجزیه و تحلیل محققان نشان داد که این نوع سلولهای بنیادی، قادر به بازسازی رگهای خونی آسیب دیده، مهار التهاب رگهای خونی و مهار آسیب به بخشهای خاصی از سلولها هستند.
پروفسورهانسمن توضیح میدهد: "ما شواهدی داریم که نشان میدهد این درمان با استفاده از HUCMSC اثرات مفید متعددی داشته است: در قلب بیماران تحت درمان، عمدتا از میتوکندریها محافظت و در ریهها التهاب را مهار و بازسازی را تحریک میکند. این سلولها، همچنین، چندین مسیر سیگنالدهی کلیدی PAH را به طور همزمان تعدیل میکند. در این مطالعه، محیط کشت رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی را، دو بار به طور مستقیم در شریانهای ریوی و سه بار از طریق ورید مرکزی بدن تزریق کرد.
این تیم عقیده دارد که در خصوص فشار خون شریانی ریوی (PAH) مزمن پیشرونده، چنین درمانی باید در فواصل منظم تکرار شود تا در درازمدت موفقیتآمیز باشد.
پایان مطلب/
لینک منبع:
https://doi.org/10.1038/s44161-022-00083-z