به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققین سرطان Cedars-Sinai کشف کرده‌اند که تومورهای سرطانی به نام سارکوم بافت نرم پروتئینی تولید می‌کنند که سلول‌های ایمنی را از حمله به تومور به تقویت کننده تومور تغییر می‌دهد. این مطالعه که در مجله  Cell Reports منتشر شد، می‌تواند منجر به بهبود درمان‌های سارکوم بافت نرم شود.
محققان بر روی ریزمحیط تومور تمرکز کرده‌اند (اکوسیستمی از رگ‌های خونی و سلول‌های دیگر که توسط تومورها برای تامین مواد مغذی و کمک به بقای آن‌ها به کار گرفته می‌شود). سارکوم بافت نرم نوع نادری از سرطان است که در ماهیچه‌ها، چربی و رگ‌های خونی و همچنین در اعصاب، تاندون‌ها و پوشش مفاصل ایجاد می‌شود. به گفته انجمن سرطان آمریکا، این بیماری بیشتر در بازوها، پاها و شکم رخ می‌دهد و سالانه بیش از 5000 نفر را در ایالات متحده می‌کشد.
در مقایسه نمونه‌های انواع سارکوم‌های بافت نرم در انسان و موش‌های آزمایشگاهی، محققین این مطالعه، خاطرنشان کردند که اکثر این تومورها دارای سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های میلوئیدی در ریزمحیط خود هستند.
محققین این مطالعه نشان دادند که سلول‌های تومور سطوح بالایی از پروتئینی به نام فاکتور مهارکننده مهاجرت ماکروفاژ [MIF] را بیان می‌کنند، و سلول‌های میلوئیدی گیرنده‌هایی برای حس پروتئین‌های MIF دارند. این باعث می‌شود که بیولوژی خود را تغییر دهند و به جای مسدود کردن، رشد تومور را تقویت کنند. زمانی که محققان تومورهایی را از سلول‌های سرطانی تولید کردند که MIF را بیان نمی‌کردند، سلول‌های میلوئیدی توانستند به تومورها نفوذ کنند و رشد تومور کاهش یافت. این بدان معناست که سلول‌های میلوئید ممکن است مستقیماً به تومورها حمله کرده باشند، یا ممکن است سایر سلول‌های ایمنی مانند سلول‌های T را برای حمله به تومورها فعال کرده باشند.
محققان بر این باورند که این اطلاعات می‌تواند برای ایجاد درمان‌های جدید علیه سارکوم بافت نرم استفاده شود. دارویی که برای متوقف کردن سلول‌های سرطانی از بیان MIF طراحی شده است، می‌تواند در ترکیب با درمان‌های موجود آزمایش شود، برای مثال، برای اینکه ببینیم آیا نتایج را برای بیماران بهبود می‌بخشد یا خیر.
سارکوم بافت نرم عود کننده و تهاجمی به درمان های موجود مقاوم است. با این حال، مداخلاتی با هدف قرار دادن اجزای ریزمحیط تومور، که نویدبخش بسیاری از تومورهای جامد بوده است، فقط در سارکوم بافت نرم آزمایش شده است. این کار ممکن است راه را برای مداخلات بسیار مؤثرتر هموار کند. کار زیادی برای توصیف انواع سلول‌های ایمنی به این تومورها و نحوه تعامل سلول‌های سرطانی با سلول‌های ایمنی انجام شده است، اما تقریباً هیچ تحقیقی در مورد سارکوم وجود ندارد. باید تحقیقات را ادامه داده تا نقش بسیاری از سلول‌های دیگر درک شوند. 
پایان مطلب/
منبع: 
https://www.cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(22)00763-X