به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، به اشتراک گذاشتن هدایا روشی مورد علاقه برای حفظ ارتباط بین مردم و فرهنگ‌های سراسر جهان است، اما با اهدای مغز استخوان، عمل هدیه دادن با عوارض جانبی ناراحت کننده‌ای برای اهداکننده همراه است و آن را به بیانی واقعاً فداکارانه از مهربانی، تبدیل می‌کند. خانم نیکول مک کوی، متخصص بیهوشی دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی (MUSC) با درک این حسن نیت و تمایل به بهبود تجربه اهداکنندگان، شروع به جستجوی راه جدیدی برای مدیریت درد در حین و پس از برداشت مغز استخوان کرد.

در مقاله‌ای که اخیراً در Frontiers in Medicine منتشر شده است، او و همکارانش یک روش کنترل درد را شرح می‌دهند که تجربه اهداکنندگان مغز استخوان را متحول کرده و نیاز به استفاده از مواد مخدر برای کاهش درد را کاهش داده است.

پیوند مغز استخوان می‌تواند برای بیماران مبتلا به سرطان‌هایی مانند لوسمی یا لنفوم یا افراد مبتلا به برخی بیماری‌های خونی یا سیستم ایمنی نجات‌بخش باشد، اما همچنان به جمع‌آوری سلول‌های بنیادی از بیمار یا اهداکننده، وابسته است و در حالی که سلول های بنیادی را می توان از خون یا مغز استخوان جمع آوری کرد، سرطان شناسان ممکن است گزینه مغز استخوان را ترجیح دهند؛ زیرا خطر یک عارضه خطرناک به نام بیماری پیوند در مقابل میزبان را کاهش می‌دهد.

مک کوی و همکارانش بر این باور بودند که بهبود مدیریت درد به معنای تجربه بهتری برای اهداکنندگان است و ممکن است به تمایل بیشتر برای اهدا در میان سایر افرادی که قبلاً از درد می‌ترسیدند، منجر شود. این ترس بیجا نیست، زیرا روند اهدا در واقع می‌تواند درد قابل توجهی ایجاد کند. مغز استخوان با هدف قرار دادن غنی ترین ناحیه برای مغز استخوان در بدن برداشت می شود: قسمت پشتی ناحیه لگن. یک پزشک برای برداشتن مغز استخوان که مملو از سلول‌های بنیادی و گلبول‌های قرمز است، سوزنی را از طریق پوست و سپس داخل استخوان وارد می‌کند. اما برای جمع‌آوری سلول‌های بنیادی کافی، سوزن باید از مکان‌های مختلف استخوان کشیده شود که به ۵۰ سوراخ در هر طرف نیاز دارد.

دکتر مک کوی و تیمش در مطالعه خود از یک تکنیک بیهوشی منطقه‌ای به نام بلاک Quadratus Lumborum یا QL استفاده کردند و آن را در روش برداشت مغز استخوان خود اعمال کردند. قبل از اینکه بیماران برای انجام عمل اهدا بیهوش شوند، یک متخصص بیهوشی بلاک QL را با تزریق یک ماده بی‌حس کننده در دو طرف ناحیه تحتانی کمر یا دنده، انجام داد.

به کمک این روش، پزشکان توانستند مقدار داروهای ضد درد تزریقی را که قبل از عمل تجویز می‌شد و همچنین داروهای تزریقی و خوراکی درد را که در اتاق ریکاوری داده می‌شد کاهش داده و به صفر برسانند. مک‌کوی و تیمش روش خود را بر روی 13 بیمار اصلاح و آزمایش کردند و از داده‌های 19 اهداکننده قبلی که تحت اقدامات استاندارد بیهوشی قرار گرفته بودند، برای مقایسه استفاده کردند. آنها علائم حیاتی را در حین اهدای خون کنترل کردند و میزان مصرف مواد افیونی را بین دو جمعیت بیمار پیگیری کردند. با کمک تکنیک جدید آنها، تعداد بیمارانی که مواد مخدر دریافت کردند از 84 درصد به 23 درصد کاهش دادند.

با کنترل درد که چنین فرصتی را برای اهداکنندگان مغز استخوان فراهم می‌کند، پزشکان امید زیادی به آینده‌ی این رشته دارند.

پایان مطلب/