به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، محققان دانشگاه کلگری-کانادا، یک رویکرد جدید امیدوارکننده را برای درمان عفونت‌های باکتریایی پوست شناسایی کرده‌اند. مطالعه‌ای که اخیراً در ژورنال Nature منتشر شده است، بینش جدیدی را ارائه می‌دهد که می‌تواند به پیشرفت‌هایی در درمان عفونت‌ها و زخم‌های باکتریایی منجر شود.

به طور سنتی، محققان تصور می‌کردند که برای حذف باکتری‌ها از یک محل آلوده روی پوست، هم نوتروفیل‌ها و هم مونوسیت‌ها (گلبول‌های سفید خون)، به کار گرفته می‌شوند. وقتی این سلول‌ها با هم کار ‌می‌کنند، به عنوان اولین خط دفاعی سیستم ایمنی در بدن ما عمل ‌می‌کنند.

با این حال، تحقیقات جدید نشان ‌می‌دهد که مونوسیت‌ها به تنهایی قادر به تسهیل بهبود سریع‌تر زخم‌ها هستند. مونوسیت‌ها با تنظیم سطح لپتین و رشد رگ‌های خونی در طول ترمیم زخم به روند بهبودی کمک ‌می‌کنند. آنها همچنین گرلین (ghrelin) تولید ‌می‌کنند، هورمونی که به بهبود موثرتر زخم‌ها کمک ‌می‌کند.

ارتباط شگفت انگیز بین هورمون‌های متابولیک و ترمیم بافت

گرلین زمانی که گرسنه هستید توسط معده تولید ‌می‌شود و لپتین، پس از خوردن غذا و احساس سیری توسط سلول‌های چربی تولید ‌می‌شود. این تعادل بین گرلین و لپتین مدت‌هاست که برای متابولیسم و ​​رژیم غذایی حیاتی شناخته شده است، اما تاکنون ارتباط آن با مکانیسم‌های ایمنی و ترمیم بافت شناخته نشده است.

محققین با استفاده از میکروسکوپ Intravital، که امکان مشاهده سلول‌های زنده را فراهم می‌کند، توانستند پاسخ ایمنی به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus) را در یک مدل حیوانی تجسم کنند.

استافیلوکوکوس اورئوس میکروبی است که معمولا روی پوست یا بینی بدن سالم یافت ‌می‌شود. این ‌می‌تواند یک کاتالیزور برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مرتبط با عفونت‌های پوستی و بافتی مانند آبسه یا کورک باشد. در برخی موارد، باکتری‌ها می‌توانند منجر به عفونت‌های شدید مانند ذات‌الریه و اندوکاردیت شوند که یک التهاب تهدیدکننده حیات در پوشش داخلی حفره‌ها و دریچه‌های قلب است.

پس از عفونت استافیلوکوکوس اورئوس، بدن نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها را به خدمت ‌می‌گیرد. نوتروفیل‌ها باکتری‌ها را پاک ‌می‌کنند، در حالی که مونوسیت‌ها به ترمیم بافت کمک ‌می‌کنند. در غیاب مونوسیت‌ها تولید لپتین افزایش ‌می‌یابد که منجر به رشد عروق خونی در عفونت ‌می‌شود. نتیجه ‌می‌تواند به تأخیر افتادن بهبود و ایجاد اسکار باشد. در مقابل، مونوسیت‌ها گرلین را در محل عفونت تولید می‌کنند که مانع از رشد بیش از حد رگ‌های خونی ناشی از لپتین و منجر به ترمیم بافت می‌شود.

گام بعدی برای محققان درک بهتر عملکرد سلول‌های ایمنی مانند نوتروفیل‌ها در طول عفونت است. به طور خاص، آنها علاقه‌مند هستند که چگونه نوتروفیل‌ها از عفونت پاک ‌می‌شوند و آیا نوتروفیل‌ها علاوه بر پاکسازی باکتری‌ها، عملکردهای متفاوتی نیز دارند.

پایان مطلب/