به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بیماران مبتلا به میلوما که ریزمحیط‌های ایمنی تومور آن‌ها دارای مجموعه سلول‌های T متنوع‌تری هستند، نشانگرهای کمتری از فرسودگی سلول‌های ایمنی، و تغییرات مشخص در جمعیت سلول‌های ایمنی دارند و احتمال بیشتری دارد که بقای بدون پیشرفت (PFS) طولانی‌تر بیماری پس از درمان با درمان با سلول‌های T را داشته باشند. نتایج این مطالعه درBlood Cancer Discovery، منتشر شد. 
دو روش درمانی با سلول  CAR-T که آنتی ژن بلوغ سلولی B (BCMA) را هدف قرار می‌دهند، اکنون برای درمان میلوما تایید شده‌اند، اما چالش این است که بسیاری از پاسخ‌ها به این درمان بادوام نیستند و بیماران همچنان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. در این مطالعه که با همکاری تیم‌هایی در دانشگاه اموری و دانشگاه پنسیلوانیا (پن) انجام شد، 28 نمونه مغز استخوان قبل و بعد از درمان، 11 بیمار بررسی شد. نمونه‌ها با رویکردهای تک سلولی، از جمله CITE-Seq، رونویسی، سیتومتری جرمی، و توالی یابی گیرنده سلول T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تغییرات در ریزمحیط مغز استخوان بین بیماران مبتلا به PFS کوتاه و طولانی (به ترتیب کمتر از شش ماه و بیشتر از شش ماه تعریف شده) مقایسه شد.
نتایج نشان داد که در بیماران مبتلا به PFS طولانی، نسبت سلول‌های T در مغز استخوان پس از درمان افزایش می‌یابد، در حالی که نسبت سلول‌های میلوئید کاهش می‌یابد. این تغییرات در بیماران مبتلا به PFS کوتاه مشاهده نشد. پیشنهاد می‌شود که نسبت بیشتری از سلول‌های میلوئیدی ممکن است با افزایش رشد سرطان و/یا سرکوب ایمنی ضد تومور در عود در آن بیماران نقش داشته باشد.
یافته‌های اصلی این مطالعه این است که دوام پاسخ ممکن است به ویژگی‌های سلول‌های T غیر CAR و سایر سلول‌های ایمنی در ریزمحیط تومور بستگی داشته باشد. این یافته پیامدهای گسترده‌ای برای حوزه درمانی سلول‌های CAR-T دارد، زیرا بر اهمیت ریزمحیط ایمنی از قبل بیمار به‌ عنوان عامل تعیین‌کننده پاسخ‌های بادوام تأکید می‌کند. درک فاکتورهای پایه که بر پاسخ‌های بادوام تأثیر می‌گذارند ممکن است به پزشکان اجازه دهد تا بیمارانی را شناسایی کنند که احتمالاً از درمان با سلول‌های T هدفمند BCMA استفاده می‌کنند. علاوه بر این، نتایج به دست آمده، فرصت‌هایی را برای مطالعه درمان‌های ترکیبی معرفی می‌کنند که برخی از نشانگرها یا انواع سلول‌های مرتبط با عود را هدف قرار می‌دهند.
محققین در آینده قصد دارند از مدل‌های پیش بالینی برای به دست آوردن بینش مکانیکی در مورد چگونگی تأثیر عوامل شناسایی شده بر دوام پاسخ استفاده کنند. محدودیت مطالعه حجم نمونه کوچک آن بود. محققین مطالعه همچنین خاطرنشان کردند که برای تایید یافته‌ها به یک تجزیه و تحلیل بزرگتر و مستقل نیاز است، نکته‌ای که در مطالعات بالینی اهمیت دارد. به عنوان یک زمینه، محققین باید آنالیزهای مشابه سلول‌های مغز استخوان را از بیماران دریافت کننده دنبال کنند.
پایان مطلب/