به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان اخیراً ترکیب جدید سلنیوم-آسپرین AS-10 را با قدرت کشتن سلول‌های سرطانی 3 مرتبه بیشتر از آسپرین و با امکان گزینش مناسب در برابر سلول‌های بدخیم در رده‌های سلولی سرطان پانکراس که آپوپتوز با واسطه کاسپاز را نشان می‌دهند، گزارش کردند. اگرچه فعالیت سیتوسیدی آن در برابر رده‌های سلولی سرطان پروستات انسانی تهاجمی با گیرنده آندروژن PC-3 و DU145 (AR) و P53-تهاجمی/جهش‌یافته (PCa) نیز در صفحه نمایش NCI-60 مشاهده شد.

، سیگنال‌دهی مولکولی اولیه آن پس از قرار گرفتن در معرض و نه درگیری و هدف گیری بالقوه مسیرهای AR و P53 که در مراحل اولیه سرطان پروستات دست نخورده هستند مورد مطالعه قرار گرفته است.
در این مطالعه، چرخه سلولی و پاسخ‌های سرنوشت، سلول‌های LNCaP PCa انسانی به قرار گرفتن در معرض AS-10 و رویدادهای سیگنال‌دهی مولکولی بالادست، از جمله استیلاسیون هیستون به عنوان تأثیر آسپرین شناخته‌شده، مورد بررسی قرار گرفت. سلول‌ها دارای AR عملکردی و P53 دست نخورده بودند. یافته‌های کلیدی با استفاده از سلول‌های PCa انسانی 22Rv1 که AR مثبت بودند و مورد تأیید قرار گرفت. محققین این مطالعه چندین ساعت قبل از کاهش AR و آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA، کدگذاری شده توسط ژن KLK3) در سلول‌های LNCaP و 22Rv1، افزایش سریع (در عرض 5 دقیقه) استیلاسیون هیستون، علاوه بر ایجاد فعالیت سیتوسیدی بیشتر AS-10 را دمشاهده کردند. 
آسپرین در برابر هر 4 رده سلولی PCa، بدون تأثیر بر جابجایی هسته‌ای یا تخریب پروتئین AR از قبل،  مقدار mRNA AR و KLK3 را در سلول‌های LNCaP کاهش داد. به عنوان یک نتیجه از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض AS-10، سلول‌ها در درجه اول در فاز G1 سلولی گیر کرده و در معرض آپوپتوز با واسطه کاسپاز بدون نکروز قرار گرفتند. فعال‌سازی غیر رونویسی پروتئین P53 یا سیگنال‌دهی استرس سلولی Jun N-terminal Kinase، و همچنین آنتی‌اکسیدان N-acetylcysteine تقویت‌کننده گلوتاتیون، همگی باعث کاهش مرگ و میر ناشی از AS-10 در سلول‌های LNCaP شدند. AS-10 و بازدارنده هیستون داستیلاز SAHA برای کاهش میزان AR/PSA و کشتن سلول‌های LNCaP با هم کار کردند. بر اساس RNA-seq، که سرکوب AR را در سطح رونویسی نیز تأیید می‌کند، ممکن است تعدادی از انکوژن‌ها، سیکلین و فعالیت‌های رونویسی CDK/CKI در تأثیرات سلولی نقش داشته باشند.
صرف نظر از وضعیت AR و P53 پروتئین AS-10، استیلاسیون هیستون را به عنوان محتمل ترین حالت عمل برای ایجاد توقف و مرگ چرخه سلولی PCa افزایش داد. با این حال، سرکوب سیگنال‌دهی AR با وسایلی غیر از آنتاگونیست‌های AR کلاسیک ممکن است زمانی امیدوارکننده باشد که با رژیم‌های درمانی محرومیت آندروژن یا داروهایی که محور AR را هدف قرار می‌دهند ترکیب شود.
پایان مطلب/