تاریخ انتشار: یکشنبه 27 شهریور 1401
تعدیل سیگنال دهی آپوپتوتیک توسط NRF2 در ملانوما

  تعدیل سیگنال دهی آپوپتوتیک توسط NRF2 در ملانوما

محققان نشان دادند که مهار انتخابی یک آنزیم متابولیک کلیدی، سلول‌های ملانوما را می‌کشد و رشد تومور را متوقف می‌کند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان در مرکز Sanford Burnham Prebys، برای اولین بار نشان دادند که مهار انتخابی یک آنزیم متابولیک کلیدی سلول‌های ملانوما را از بین می‌برد و رشد تومور را متوقف می‌کند. این یافته‌ها که درژورنال  Nature Cell Biology  منتشر شده است، می‌تواند به تولید دسته جدیدی از داروها برای درمان انتخابی ملانوم، شدیدترین شکل سرطان پوست منجر شود.
از آنجایی که تومورها به سرعت رشد می‌کنند و نیاز به تغذیه زیادی دارند، محققان در حال بررسی راه‌هایی برای گرسنگی دادن به سلول‌های سرطانی هستند. سرطان‌ها با محرومیت از یک منبع غذایی، همواره منابع دیگری را پیدا می‌کنند. GCDH  که مخفف Glutaryl-CoA Dehydrogenase  است، نقش مهمی در متابولیسم لیزین و تریپتوفان، اسیدهای آمینه‌ای که برای سلامت انسان ضروری هستند، ایفا می‌کند. سلول‌های ملانوما برای تولید انرژی، لیزین و تریپتوفان را می‌خورند. با این حال، مهار انرژی از این مسیر به سلول‌های سرطانی این پیام را دارد تا مواد زائد سمی تولید شده در طول این فرآیند را خاموش کنند. این یک فرآیند شش مرحله‌ای است و محققان فکر می‌کنند سلول‌ها به هر شش آنزیم GCDH  نیاز دارند. سلول‌های ملانوما نمی‌توانند بدون بخش‌های GCDH  زنده بمانند. کاوش بیشتر نشان داد که مهار GCDH در یک مدل حیوانی خاص سرکوب سرطان از مسیر NRF2 را به همراه دارد.
محققان ابراز داشتند کهNRF2  می‌تواند هم محرک و هم سرکوب‌کننده سرطان باشد. آنها همچنین دریافتند که مهار GCDH برای تومورهای ملانوما انتخابی است. تلاش‌های مشابه در سرطان‌های ریه، سینه و سایر سرطان‌ها تأثیری نداشت، که احتمالاً به این دلیل بوده که این سرطان‌ها ممکن است به آنزیم‌های دیگر محتاج باشند.

از نقطه نظر درمانی، این مطالعه چندین گزینه ممکن را نشان می‌دهد. اگرچه مدل‌های حیوانی بدون GCDH اساساً طبیعی بودند، اما نمی‌توانستند رژیم غذایی با پروتئین بالا را تحمل کنند. این مهم است زیرا تومورهای برخی از بیماران ملانوما نیز دارای GCDH پایین هستند. علاوه بر این، کاهش سطح GCDH در تومورها ممکن است با رژیم‌های پروتئینی انتخاب شده تکمیل شود.
مهار GCDH نوید درمانی قابل توجهی را نشان می‌دهد. از آنجایی که سلول‌های طبیعی بدون GCDH عمدتاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند، مهارکننده‌های GCDH کاملاً مختص سلول‌های ملانوما هستند. آزمایشگاه Ronai اکنون با دانشمندان مرکز ژنومیک شیمیایی Conrad Prebys در Sanford Burnham Prebys برای شناسایی مهارکننده‌های مولکول کوچک GCDH که می‌تواند نقطه شروع درمان‌های ملانوما در آینده باشد، کار می‌کند.
در این مطالعه، محققان از روش‌های ژنتیکی برای مهار GCDH استفاده کردند که اثبات مفهومی برای جستجوی بازدارنده‌های مولکول‌های کوچک است. در واقع، محققین به طور فعال در جستجوی داروهای بالقوه‌ای هستند که می‌توانند GCDH را مهار کنند، که کاندیدای درمان های جدید ملانوما هستند.
پایان مطلب/
 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه