به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، برای سال‌های متمادی، دانشمندان مطالعه کرده‌اند که کدام جنسیت طولانی‌ترین عمر را دارد، زن یا مرد، تحقیقات گذشته نشان می‌دهد که در بیشتر نقاط جهان، زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند. یک مطالعه اخیر همچنین نشان می‌دهد که زنانی که از نظر فیزیکی فعال هستند، بنابراین ممکن است بدون توجه به ژن‌هایشان عمر طولانی تری داشته باشند. البته نکته مهم اینجاست که عوامل مختلفی از جمله جنسیت، قومیت، ژنتیک و سبک زندگی می‌توانند بر مدت زمان زندگی فرد تأثیر بگذارند. در یک مطالعه بزرگ روی موش، محققان دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان ژن‌های وابسته به جنسیت و سن را شناسایی کردند که با طول عمر مرتبط هستند. دانشمندان همچنین دریافتند که تغذیه در اوایل زندگی به طور قابل توجهی بر طول عمر در مدل موش تأثیر می‌گذارد. این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.

جنسیت و طول عمر

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) امید به زندگی را برای زنان در ایالات متحده، حدود 79 سال و برای مردان حدود 73 سال برآورد می‌کند. برخی از دلایلی که نشان می‌دهد مردان ممکن است امید به زندگی کمتری نسبت به زنان داشته باشند عبارتند از:  نرخ بالاتر آسیب‌های شغلی و مرگ و میر، افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، افزایش خطر خودکشی، احتمال مصرف بیش از حد الکل نیز در مردان بیشتر است. اگرچه زنان ممکن است طولانی‌تر از مردان عمر کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که زنان نسبت به مردان بیشتر مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها هستند که در نهایت می‌تواند بر طول عمر و کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد، اینها عبارتند از سکته مغزی، افسردگی، بیماری آلزایمر و بیماری‌های خودایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس و آرتریت روماتوئید.

پیری و بروز بیماری

فرآیند پیری با تجمعی از آسیب‌های مولکولی همراه است، زیرا طی این فرایند با افزایش تدریجی تعدادی از سلول‌ها و اندام‌های حامل نقص تداخل دارد، نتیجه این اختلال نیز با کاهش ظرفیت سازگاری بدن با محیط، ضعف، ناتوانی، و بروز بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و در نهایت مرگ همراه است. برای بروز این نواقص در طول عمر، مواردی مانند، ژنتیک، اپی ژنتیک، جنس و جنسیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و تحصیلی، شانس و شرایط زندگی، تغذیه و فعالیت بدنی، نحوه مدیریت استرس و میزان حمایت اجتماعی دخیل هستند.

 روش بررسی شده در این مطالعه

این مطالعه در مقیاس بزرگ از موش‌های مدل استفاده کرد که شامل بیش از 3000 موش با تنوع ژنتیکی بود. این تیم تحقیقاتی توانستند مکان ژنتیکی خاصی را شناسایی کنند (مکان فیزیکی یک ژن خاص در یک منبع مطمئن کروموزوم ) که با طول عمر مرتبط است. علاوه بر این، محققان دریافتند که برخی از این ژن‌های خاص بسته به اینکه موش نر یا ماده باشد، متفاوت است. به‌علاوه، برخی از ژن‌ها تا زمانی که موش به سن خاصی نرسید، بر طول عمر تأثیری نداشتند. این به طور خاص در موش های نر مشاهده شد. به گفته دکتر Maroun Bou Sleiman، Ph.D.، دانشمند آزمایشگاه فیزیولوژی سیستم‌های یکپارچه در École Polytechnique Fédérale de Lozanne و نویسنده اصلی این مطالعه، او از یافتن مکان‌های ژنتیکی متمایز این ژن‌های تعیین کننده طول عمر در  زن و مرد شگفت زده نشد. او به Medical News Today گفت: «اول اینکه این یافته قبلا در سایر گونه‌ها، به ویژه مگس سرکه ملانوگاستر نشان داده شده است. دوم اینکه مرگ و میر مردان و زنان متفاوت است و زنان بیشتر از مردان عمر می کنند و اینکه مردان به دلیل استرس‌های مرتبط با حرفه‌اشان، موجی از مرگ های زود هنگام دارند. دکتر بو سلیمان ادامه داد: سوم اینکه، تاریخچه زندگی مردان و زنان و همچنین ایمنی، غدد درون ریز و متابولیسم آنها متفاوت است. در نهایت، بسیاری از مداخلاتی که طول عمر را در موش‌ها افزایش می‌دهند، این کار را به شیوه‌ خاص جنسی انجام می‌دهند. بنابراین، ارزیابی سیستماتیک ویژگی‌هایی مانند طول عمر در هر جنس به طور جداگانه ضروری است.

اهمیت وزن بدن و تغذیه در اوایل زندگی

همچنین از طریق این مطالعه، دکتر Bou Sleiman و تیمش همپوشانی‌هایی بین جایگاه ژنتیکی طول عمر و ژن‌های خاص مرتبط با وزن و رشد بدن کشف کردند. و محققان همچنین دریافتند که کیفیت تغذیه در اوایل زندگی نقش مهمی در طول عمر یک موش دارد. طول عمر یکی از پیچیده‌ترین فنوتیپ‌ها است، زیرا نتیجه نهایی بسیاری از فرآیندها یا مؤلفه‌های وابسته به هم است که برخی از آنها ممکن است تأثیر بیشتری (روی) یکی از جنس‌ها داشته باشند. بنابراین جای تعجب نیست که اثرات ژنتیکی بر فرآیندهای مختلف، منجر به نتایج متفاوتی برای طول عمر شود.

طول عمر به دوره سلامتی یا مدت زمانی که یک فرد عاری از بیماری است گفته می‌شود

در ادامه از دکتر بوسلیمان پرسیده شد، با توجه به اینکه وزن بدن و تغذیه عوامل قابل تغییر هستند، آیا این امر می‌تواند به بحث بین متخصصان پزشکی و بیماران در مورد بهبود طول عمر فرد کمک کند؟ دکتر بو سلیمان گفت: نه ، تمرکز واقعی از طول عمر باید به دوره سلامتی یا مدت زمانی که یک فرد عاری از بیماری زندگی می‌کند تغییر کند. دکتر بو سلیمان افزود: «جامعه علمی باید سخت روی درک [رابطه] بین تغذیه اولیه، رشد، سلامت و طول عمر قبل از رسیدن به دستورالعمل‌ها و توصیه‌های جدید برای رشد «بهینه» کار کند. شاید روزی ما توصیه‌های شخصی‌سازی شده‌ای داشته باشیم که توسط ژنتیک مشخص شود.»

ایجاد تغییرات مثبت برای افزایش طول عمر

Medical News Today همچنین با دکتر Scott Kaiser، متخصص سالمندان و مدیر سلامت شناختی سالمندان موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در مرکز بهداشت Providence Saint John’s در Santa Monica، کالیفرنیا صحبت کرد. دکتر قیصر نیز با نتایج این مطالعه موافقت کرد و تاکید کرد که ارتباط کلیدی بین تغذیه، فعالیت بدنی و طول عمر وجود دارد. او در ادامه گفت: «تغذیه با اثرگذاری بر ژن‌های طول عمر، طول عمر را کنترل می‌کند.  بنابراین "این نباید تعجب آور باشد - اگر چیزی باشد که مردم را تشویق کند تا در طول عمر خود بیشتر روی تغذیه سالم تمرکز کنند." با این حال، با توجه به یافته کلیدی این مطالعه که به اهمیت تغذیه در سنین اولیه اشاره دارد، دکتر کایزر تاکید می‌کند که مردم نباید فکر کنند اکنون دیگر برای ایجاد هر گونه تغییری دیر شده است. او توضیح داد: "همه اینها این ایده را ثابت می کند که مطمئناً هرگز زود نیست که به چیزهایی فکر کنید که می توانند به شما کمک کنند خوب زندگی کنید و خوب پیر شوید". واقعاً هیچ وقت برای انجام کاری که می‌تواند بر کیفیت زندگی و طول عمر شما تأثیر مثبت بگذارد دیر نیست. در پایان، مهم‌ترین کاری که اکنون می‌توانیم انجام دهیم این است که روی رفتارهایی تمرکز کنیم که می‌دانیم می‌توانند تأثیر مثبتی بر طول عمر ما بگذارند، مانند خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، اولویت دادن به روابط سالم، زیرا می‌دانیم که تنهایی و انزوای اجتماعی با مرگ و میر زودرس مرتبط است. بنابراین داشتن تمرکز بر زندگی کامل و بی نفص و داشتن حس هدفمندی قوی خوب و کمک کننده است. اینها همه عواملی هستند که می‌توانند بر مدت زمان زندگی و کیفیت زندگی ما تأثیر بگذارند، بنابراین باید مردم را تشویق به انجام این کارها کنیم.»

پایان مطلب/.