به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، همه افراد گهگاه در فضای حاوی باکتری‌های مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس (MAC) تنفس می‌کنند، اما بیشتر افراد بیمار نمی‌شوند. این باکتری‌ها، در ارتباط با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشنده بوده، که تمایل دارند زندگی بی ضرر خود را در غذا، خاک، آب یا گرد و غبار بگذرانند. MAC یک پاتوژن فرصت طلب است. برخی از افراد دارای عوامل خطر مانند فیبروز کیستیک و بیماری‌های ساختاری ریه هستند که باعث می‌شود بعد از قرار گرفتن در معرض MAC علائمی ایجاد کنند. مشکل این است که هیچ کس دقیقاً نمی‌داند که چرا این عوامل چنین تفاوتی را ایجاد می‌کنند.
اکنون آزمایشگاه Lindestam Arlehamn یک نقص سلولی ایمنی مرتبط با خطر ابتلا به بیماری MAC را کشف کرده است. نتایج این مطالعه در ژورنال  Frontiers in Immunology گزارش شد. افرادی که علائم عفونت MAC را نشان می‌دهند، سلول‌های تخصصی Th1* کمتری دارند که توانایی ایجاد یک پاسخ ایمنی موثر به باکتری را از آن‌ها سلب می‌کند. این تحقیق ممکن است گامی در جهت کشف نشانگرهای زیستی برای پیش بینی خطر بیماری پیشرونده ریه و پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به بیماری MAC باشد.
سلول‌های T معمولاً برای مبارزه با عفونت‌ها حیاتی هستند، اما در کمال تعجب همه، کار Lindestam Arlehamn نشان داد که بدن انسان پاسخ سلول T بسیار محدودی به عفونت MAC دارد و او قادر به کشف اپی توپ‌های خاص MAC نبود. بسیار غیرمعمول است که پاسخ سلول T  به یک پاتوژن بسیار محدود باشد. مثل این بود که داوطلبان مطالعه آلوده به MAC به سختی «حافظه ایمنی» از ابتلا به این بیماری داشتند. در عوض، پروژه SPARK Lindestam Arlehamn یک نقص سلولی غیرمنتظره را برجسته کرد که می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی افراد بیمار می‌شوند در حالی که برخی دیگر بیمار نمی‌شوند. به نظر می‌رسد افرادی که MAC داشتند دارای یک نقص ایمنی هستند که منجر به تعداد کمی از سلول‌های ایمنی کمکی ویژه به نام سلول‌های Th1* در بدن می‌شود. سلول‌های Th1* معمولاً به سلول‌های بدن که با بیماری‌زا مبارزه می‌کنند نسبت به خطر هشدار می‌دهندLindestam Arlehamn  و همکارانش از جمله اولین کسانی بودند که نشان دادند سلول‌های Th1* برای مبارزه با حمله مایکوباکتریوم، چه از MAC یا مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، حیاتی هستند.
کار آن‌ها اولین کاری است که نشان می‌دهد نقص Th1* می‌تواند منجر به افزایش حساسیت به بیماری شود. محققین فکر می‌کنند که بدون سلول‌های Th1* کافی، برخی از سلول‌های ایمنی کلیدی هرگز این پیام را دریافت نمی‌کنند که MAC در تلاش است به آن حمله کند. این بدان معناست که افراد حساس به MAC ممکن است هم یک پاسخ ایمنی ذاتی بیش از حد (با سلول‌های خاصی که باعث التهاب در مراحل اولیه بیماری می‌شوند) و هم یک پاسخ ایمنی تطبیقی ضعیف (فقدان سلول‌های T فعال شده برای متوقف کردن بیماری) داشته باشند.
برای برخی افراد، فقدان دفاع ایمنی بیش از حد قابل تحمل است. به عنوان مثال، برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، مخاط غلیظ در ریه‌ها ممکن است با توانایی سلول‌های T برای گشت زنی در بافت و شناسایی MAC تداخل ایجاد کند. فقدان سلول‌های Th1* می‌تواند یک ضربه مضاعف باشد که اختلال عملکرد سیستم ایمنی را به دفاع ضعیف در ریه‌ها اضافه می‌کند. 
Lindestam Arlehamn اکنون می‌خواهد تأیید کند که آیا نقصی که منجر به سلول‌های Th1* کمتر می‌شود در افراد قبل از قرار گرفتن در معرض MAC وجود دارد یا خیر. او قصد دارد نمونه‌های گرفته شده از افرادی را که در مراحل اولیه پیشرفت بیماری بودند، بررسی کند تا ببیند آیا کمبود Th1* برای آن‌ها نیز یک ویژگی است یا خیر. 
پایان مطلب/