به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یکی از خطرات متعدد مرتبط با حملات قلبی و جراحی قلب، آسیب حاد کلیه است، یک وضعیت جدی که در برخی موارد می‌تواند منجر به نارسایی کلیه شود. دانشمندان درک بیولوژیکی کاملی از علت وقوع آسیب کلیه ندارند. مطالعه جدیدی از UToledo  که در مجله Kidney International منتشر شده است نشان می‌دهد که تجمع پروتئینی به نام هموپکسین در کلیه تا حدودی می‌تواند پیامدهایی در طیف وسیعی از آسیب‌های کلیوی داشته باشد.
هموپکسین بخشی از سیستم دفاعی طبیعی بدن است که به خون اضافه می‌شود و آن را پاک می‌کند. در حالی که هِم برای جابجایی و رساندن اکسیژن به داخل سلول‌های ما ضروری است، زمانی که مقدار زیادی آزادانه در جریان خون آزاد شود، می‌تواند سمی باشد. محققان UToledo به دنبال پاسخ به این سوال با استفاده از یک جفت مدل موش بودند. یک مدل نرمال بود، در حالی که مدل دیگر از نظر ژنتیکی تغییر یافته بود بنابراین نمی توانست هموپکسین تولید کند. سپس دو گروه در مدل‌های آسیب حاد کلیه برای تعیین نقش هموپکسین مورد مطالعه قرار گرفتند.
پس از آسیب حاد کلیه، موش‌هایی که به طور طبیعی هموپکسین تولید می‌کردند، آسیب کلیوی بدتر و عملکرد کلیوی کمتری را نسبت به موش‌هایی که قادر به تولید پروتئین نبودند، تجربه کردند. این تیم همچنین سطوح بالاتری از شاخص کلیدی استرس اکسیداتیو را در موش‌های تولیدکننده هموپکسین پیدا کردند. هموپکسین به طور شگفت انگیزی اثر مضری بر آسیب کلیه دارد. اساساً در کلیه گیر می‌کند و هموگلوبین را با خود می‌آورد که واسطه آسیب سمیت آهن است. اگرچه آهن عملکردهای عادی مهمی در انتقال اکسیژن دارد، اما اگر در شرایط نامناسب در مکان نامناسب قرار گیرد، می‌تواند مشکل ساز باشد.
صدمات حاد کلیه، به ویژه در بیمارانی که به شدت بیمار هستند و در بیمارستان بستری هستند، شایع است. از آنجایی که کلیه‌ها به سرعت توانایی خود را برای فیلتر کردن مواد زائد از بدن از دست می‌دهند، مواد مضر می‌توانند در خون انباشته شوند و باعث آسیب به سایر اندام‌ها شوند. بدون درمان سریع، حتی آسیب‌های کلیوی حاد نسبتاً جزئی می‌تواند منجر به آسیب پایدار شود. به طور کلی، درمان شامل پرداختن به مشکل اساسی است که باعث آسیب شده است. از آنجایی که آسیب‌های حاد کلیه علل مختلفی دارند، درمان استانداردی نیز وجود ندارد. درمان بر اساس علت خاص متفاوت است و معمولاً شامل مراقبت‌های حمایتی می‌شود. با آگاهی از اینکه هموپکسین آسیب کلیوی را به دنبال آسیب حاد کلیه تشدید می‌کند، می‌تواند درمان هدفمندتری را ارائه دهد. این یافته همچنین نگرانی‌هایی را در مورد علاقه در حال ظهور به هموپکسین به عنوان یک درمان خاص خود ایجاد می‌کند. این پروتئین برای پتانسیل درمان بیماری سلول داسی شکل، سپسیس و عوارض ناشی از تزریق خون گسترده مورد بررسی قرار گرفته است.
در حالی که آزمایش‌ها توانایی هموپکسین در کاهش التهاب و آسیب بافتی در آن شرایط را امیدوارکننده نشان داده است، محققین گفتند که اکنون مهم است که محققان یک عارضه جانبی ناشناخته را در نظر بگیرند. یافته‌های حاضر می‌گوید اگر به‌ طور بالقوه هموپکسین را به‌عنوان یک داروی درمانی آزمایش کرد، باید سلامت کلیه‌ها را با دقت بررسی گردد.
پایان مطلب/