به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اگرچه عفونت ویروس آبله میمون عمدتاً در غرب و مرکز آفریقا یافت شد، اما از ماه می 2022، این ویروس DNA  دو رشته ای در بسیاری از کشورهای خارج از آفریقا گزارش شده است. مشابه ویروس آبله، ویروس آبله میمون نیز از خانواده ارتوپاکس ویروس‌ها است و شدت کمتری دارد. سازمان بهداشت جهانی اخیراً شیوع جهانی آبله میمون را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با نگرانی بین المللی اعلام کرد. به طور معمول، علائم بیماری آبله میمون حدود 2-4 هفته طول می‌کشد، با نرخ مرگ و میر پایین 3.6٪ در غرب آفریقا و 10.6٪ در حوضه کنگو. دوره نهفتگی این ویروس بین 5 تا 21 روز است که عفونی نیست. بیماران مبتلا به آبله میمون سردرد، خستگی، تب، درد عضلانی و لنفادنوپاتی را تجربه می‌کنند. در عرض سه روز پس از عفونت، بثورات در قسمت‌های مختلف بدن مانند صورت، دست‌ها، پاها، مخاط دهان، ملتحمه، اندام تناسلی و قرنیه ظاهر می‌شود.
دو راه اصلی برای انتقال بیماری عبارتند از انتقال از حیوان به انسان و انتقال از انسان به انسان. مطالعات اخیر مرتبط با شیوع آبله میمون انتقال از طریق مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، گزارش کرده‌اند. اکثر داده‌های موجود بر اساس عفونت بیماری آبله میمون گزارش‌های موردی هستند. مطالعات بسیار کمی در مورد فعل و انفعالات بین ویروس و میزبان موجود است. درک مکانیسم‌های زمینه‌ای مرتبط با تعاملات آبله میمون با انسان برای ایجاد عفونت شدید ضروری است. 
یک مطالعه اخیر که در سرور پیش چاپ bioRxiv* ارسال شده است، تعامل بین آبله میمون و سلول‌های انسانی را گزارش کرده است. توالی‌های مولکولی برای شناسایی ژن‌های بیان شده متفاوت (DEGs) و مسیر سیگنال مرتبط با آن‌ها، تنظیم بیان، و مسیرهای متابولیک غربالگری شدند. برای ارزیابی تأثیر عفونت آبله میمون بر سلول‌های انسانی در سطح رونویسی، مجموعه داده‌های توالی یابی مولکولی، یعنی GSE36854 و GSE11234، از پایگاه داده ژن بیان Omnibus (GEO) به دست آمد. مجموعه داده GSE36854 شامل هشت نمونه از سویه ویروس Vaccinia IHD-W، سویه ویروس Vaccinia سویه Brighton Red، سویه Monkeypox MSF سلول‌های Hela آلوده به ویروس Vaccinia  و شاهد خالی بود.
مجموعه داده GSE11234 بر اساس GPL6763 است که شامل انواع مختلفی از ویروس آبله و اطلاعات الگوی ژنوم انسانی است. نمونه‌های سلول Hela  آلوده به آبله میمون برای مشاهده تغییرات ژنومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. توالی‌های مولکولی برای شناسایی ژن‌های بیان‌شده به طور قابل‌توجهی پردازش و تجسم شدند. با مقایسه داده‌های توالی یابی بسیاری از نمونه‌های آبله میمون از اپیدمی 2022 و ژن D1L  که در سال 2018 از بریتانیا ثبت شده بود، چندین جهش در سایت مشاهده شد. این جهش‌ها ممکن است مسئول سازگاری بهتر در میزبان انسان و افزایش انتقال انسان به انسان باشد.
تغییرات در بدن ناشی از تحریک خارجی را می‌توان با تجزیه و تحلیل مسیرهای سیگنال مورد مطالعه قرار داد. مشاهده شد که DEG سلول‌های Hela  آلوده به آبله میمون با مسیرهای سیگنالینگ KEGG، مانند مسیر سیگنالینگ TNF، مسیر سیگنالینگIL-17، مسیر سیگنالینگ NF-kappa B، برهمکنش گیرنده سیتوکین-سیتوکین، مسیر سیگنالینگ گیرنده لکتین نوع C مرتبط است. عفونت هرپس ویروس مرتبط با سارکوم کاپوزی، تمایز سلولیTh17، مسیر سیگنال دهی گیرنده NOD مانند، سرطان ریه سلول کوچک و عفونت ویروس لوسمی سلول T انسانی می‌باشد. تجزیه و تحلیل بیماری ژنتیکی (GD) برای پیش بینی رابطه بین DEGs آبله میمون و بیماری‌های مختلف انجام شد. این تجزیه و تحلیل ارتباط عفونت آبله میمون را با سیروز کبدی، آسیب خونرسانی مجدد، نئوپلاسم‌های پستانی، التهاب، بیماری فشار خون بالا، آرتریت نوجوانان و ایسکمی مغزی نشان داد. یافته‌های این مطالعه با گزارش‌های قبلی که عوارض و عواقب آبله میمون را آشکار می‌کرد، مطابقت داشت. علاوه بر این، مطالعه حاضر همچنین ارتباط بین عفونت آبله میمون و تظاهرات اسکیزوفرنی و افسردگی روانی را مشاهده کرد.

پایان مطلب/