به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در اولین آزمایش بالینی جهان سلول‌های قرمز خون رشد یافته آزمایشگاهی به داوطلبان تزریق شده‌اند که می‌تواند به انقلابی در درمان بیماران مبتلا به بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی تبدیل شود. سلول‌های خونی ساخته‌شده از سلول‌های بنیادی اهداکنندگان رشد کردند، که در آینده می‌تواند به خون اهداکننده اجازه دهد تا به حجم‌های بسیار بزرگ‌تری برای انتقال خون گسترش یابد. این کارآزمایی همچنین طول عمر سلول‌های رشد یافته آزمایشگاهی را در مقایسه با تزریق گلبول‌های قرمز استاندارد از همان اهداکننده بررسی می‌کند. پروفسور اشلی تویه، از دانشگاه بریستول و یکی از محققان این آزمایش گفت:" این آزمایش چالش برانگیز و هیجان انگیز یک سنگ بنای بزرگ برای تولید خون از سلول‌های بنیادی است. این اولین باری است که خون کشت داده شده در آزمایشگاه از سلول‌های بنیادی اهداکننده منتقل می‌شود و ما هیجان زده هستیم که ببینیم سلول‌ها در پایان کارآزمایی بالینی چقدر خوب عمل می‌کنند." تاکنون دو داوطلب سالم به عنوان بخشی از آزمایش که به طور مشترک توسط سازمان انتقال خون NHS و دانشگاه بریستول انجام شده است، با سلول‌های قرمز کشت شده در آزمایشگاه پیوند زده شده‌اند.

 دو مزیت استفاده از خون آزمایشگاهی ذکر شده است: اول اینکه، این روش می‌تواند کمبود اهدا کننده را برای افراد دارای گروه خونی نادر که نیاز به تزریق منظم دارند، مانند بیماران مبتلا به بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی، برطرف کند. و مزیت دوم آن است‌که، انتظار می‌رود خون کشت داد شده در آزمایشگاه بهتر از خون اهدایی استاندارد باشد. گلبول‌های قرمز طول عمری در حدود ۱۲۰ روز دارند و یک خون معمولی حاوی سلول‌هایی با طول عمر مختلف خواهد بود. در مقابل، سلول‌های خونی کشت داده شده در آزمایشگاه همگی تازه هستند، بنابراین باید عملکرد بهتری داشته باشند و دوام بیشتر بیاورند. این امر می‌تواند دفعات انتقال خون را برای بیمارانی که به طور منظم به خون نیاز دارند کاهش دهد و به جلوگیری از اضافه بار آهن کمک کند، عارضه‌ای مرتبط با تزریق‌های مکرر که در آن آهن زیادی در بدن تجمع پیدا می‌کند و باید از بین برود. پروفسور سدریک گوورت، محقق ارشد دانشگاه کمبریج، گفت: "ما امیدواریم گلبول‌های قرمز رشد یافته آزمایشگاهی ما بیشتر از گلبول‌های اهداکنندگان خون دوام بیاورند. اگر آزمایش ما، که اولین آزمایش در نوع خود در دنیا در این حوزه است، موفقیت‌آمیز باشد به این معنی است که بیمارانی که در حال حاضر نیاز به تزریق خون طولانی‌مدت منظم دارند، در آینده به تزریق خون کمتری نیاز خواهند داشت و به تغییر مراقبت آن‌ها کمک می‌کند."  افراد مبتلا به اختلالات خونی مانند تالاسمی یا بیماری سلول داسی شکل به تزریق منظم خون یا تبادل گلبول‌های قرمز وابسته هستند، برخی از افراد به 12 واحد خون در هر چهار تا شش هفته نیاز دارند. همچنین کمبود اهداکنندگان که از جوامع قومیتی سیاه‌پوست و یا اقلیت دینی وجود دارند نیز می‌توانند بهترین خون سازگار با قومیت را برای تعداد رو به رشد بیماران مبتلا به اختلالات خونی فراهم کنند که برخی از آن‌ها نیز در این گروه‌ها شایع تر هستند.  

خون کشت داده شده در آزمایشگاه از سلول‌های بنیادی گرفته شده از خون اهداکننده بالغ تولید می‌شود. سلول‌های بنیادی به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز در یک محلول مغذی قرار می‌گیرند که سلول‌ها را تشویق به تکثیر و رشد به سلول‌های بالغ تر می‌کند. حدود ۲۴ لیتر محلول مغذی برای تولید یک تا دو قاشق غذاخوری از سلول‌های قرمز خون مورد نیاز است. این سلول‌ها با یک ردیاب برچسب گذاری شده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد در نمونه‌های خون شرکت کنندگان در آزمایش در شش ماه پس از تزریق اولیه سلول‌ها شناسایی شوند. انتظار بر این است که حداقل ۱۰ نفر از شرکت کنندگان، دو تزریق با فاصله حداقل چهار ماه پس از تزریق خون دریافت کنند، یک تزریق از گلبول‌های قرمز اهدایی استاندارد و دیگری از گلبول‌های قرمز رشد یافته آزمایشگاهی، تا مشخص شود آیا گلبول‌های قرمز جوان ساخته شده در آزمایشگاه بیشتر از سلول‌های ساخته شده در بدن دوام می‌آورند یا خیر. پروفسور مارک ترنر، مدیر سرویس ملی انتقال خون اسکاتلند، که در این کارآزمایی شرکت ندارد، آن را گام بسیار مهمی در مسیر رسیدن به هدف تولید خون در آزمایشگاه برای استفاده بالینی گسترده تر توصیف کرد. او افزود: "این یک چشم انداز معقول در دراز مدت است"،  اما اضافه کرد که اهداکنندگان خون برای آینده‌ایی قابل پیش بینی ضروری خواهند بود.

پایان مطلب./