به گزارش پایگاه اطللاع رسانی بنیان، یک نوع فیبر غذایی به نام اینولین، که معمولا در مکمل‌های بهداشتی استفاده می‌شود و دارای خواص ضد‌التهابی خاصی است، می‌تواند نوعی التهاب مرتبط با آلرژی را در ریه و روده و سایر قسمت‌های بدن ایجاد کند. مطالعه‌ای که اخیرا نتایج آن منتشر شده است، نشان داد که فیبر اینولین غذایی، متابولیسم برخی باکتری‌های روده را تغییر می‌دهد، که به نوبه خود باعث ایجاد واکنشی می‌شود که دانشمندان آن را التهاب نوع 2 در روده و ریه می‌نامند. تصور می‌شود که این نوع التهاب عمدتاً در پستانداران برای دفاع در برابر عفونت‌های کرم انگلی ایجاد شده و همچنین بخشی از بهبود طبیعی زخم است، اگرچه فعال‌سازی نامناسب آن زمینه‌ساز آلرژی، آسم و سایر بیماری‌های التهابی است.

مقادیر کمی اینولین در طیف گسترده ای از میوه‌ها و سبزیجات از جمله موز، مارچوبه و سیر وجود دارد. همچنین غالباً در مکمل‌های غذایی با فیبر بالا متمرکز می‌شود. مطالعات قبلی نشان دادکه اینولین جمعیت گونه‌های باکتری مفید روده را افزایش می‌دهد که به نوبه خود باعث افزایش سطح سلول‌های ایمنی ضد التهابی به نام سلول های T تنظیمی (Treg) می‌شود.

در این مطالعه، محققان اثرات اینولین را به طور جامع‌تری بررسی کردند. آنها به مدت دو هفته به موش‌ها یک رژیم غذایی مبتنی بر اینولین و فیبر بالا دادند و سپس تفاوت های زیادی را بین این موش‌ها و موش‌هایی که از رژیم غذایی فاقد اینولین تغذیه شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. یک تفاوت عمده این بود که رژیم غذایی اینولین، در حالی که سلول‌های Treg را افزایش می‌دهد، سطوح بالاتری از گلبول‌های سفید خون به نام ائوزینوفیل‌ها را در روده و ریه‌ها نیز ایجاد می‌کرد. سطح بالای ائوزینوفیل‌ها نشانه کلاسیک التهاب نوع 2 است و معمولاً در شرایط آلرژی فصلی و آسم دیده می‌شود. در نهایت محققان دریافتند که پاسخ ائوزینوفیل توسط سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های لنفوئید ذاتی گروه 2(ILC2s)  انجام می‌شود که با افزایش سطوح مولکول‌های کوچک به نام اسیدهای صفراوی در خون فعال می‌شوند. سطح اسید صفراوی به دلیل رشد ناشی از اینولین گونه‌های باکتریایی خاص که دارای آنزیم متابولیزه کننده اسید صفراوی هستند، افزایش یافت. این مطالعه نشان می‌دهد که حذف گیرنده اسید صفراوی، التهاب ناشی از اینولین را از بین می‌برد و نشان می‌دهد که تغییرات ناشی از میکروبیوتا در متابولیسم اسید صفراوی، زمینه‌ساز اثرات اینولین است.

زمانی که پژوهشگران موش‌های بدون میکروب (موش‌های بدون میکروبیوتا) را با یکی از این گونه‌های باکتریایی مواجه  و سپس ژن یک آنزیم باکتریایی را که باعث تولید اسید صفراوی می‌شود حذف کردند، کل مسیر منتهی از اینولین به ائوزینوفیلی و التهاب آلرژیک مسدود شد. به گفته محققان، این یافته که اینولین باعث التهاب نوع 2 می‌شود به این معنی نیست که این نوع فیبر همیشه مخرب است. آنها دریافتند که اینولین التهاب راه هوایی نوع 2 ناشی از آلرژن را در موش بدتر می‌کند. اما آزمایش‌ها همچنین اثر گزارش‌شده قبلی اینولین را در تقویت سلول‌های ضد التهابی Treg تأیید کردند که ممکن است در بسیاری از موارد، در برخی از تأثیرات پیش‌التهابی بیشتر باشد. علاوه بر این، پاسخ ایمنی نوع 2، که در روده و ریه‌ها شامل افزایش تولید مخاط محافظ بافت است، لزوماً در افراد سالم مضر نیست. ممکن است این مسیر التهابی اینولین به نوع ۲ نشان‌دهنده یک پاسخ انطباقی و مفید به عفونت انگل کرمی بومی باشد.

محققان اکنون قصد دارند از رویکرد چند رشته ای و چند پلتفرمی خود برای مطالعه سیستماتیک اثرات ایمنی انواع مختلف فیبرهای غذایی و همچنین طیف وسیعی از مکمل های غذایی دیگر در وضعیت های مختلف سلامتی و بیماری استفاده کنند.

پایان مطلب./