به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، پیوند سلول‌های بنیادی اپیتلیال روده از اهداکنندگان سالم، مرگ و میر ناشی از سکته مغزی را کاهش، حجم بافت مغز مرده و نشت روده را کم و از زوال شناختی ناشی از سکته جلوگیری کرد. سکته مغزی عامل اصلی مرگ، زوال عقل و ناتوانی طولانی مدت جدی است. به گفته انجمن قلب آمریکا، بیماران سکته مغزی نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی هستند که بر بهبود عملکردی و شناختی تأثیر منفی می‌گذارد.
تنها داروی مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان سکته مغزی، که نوعی فعال کننده پلاسمینوژن بافت نوترکیب است، باید در یک بازه زمانی خاص پس از شروع سکته تجویز شود و موفقیت محدودی دارد. برای بهبود پیامدهای سکته مغزی، دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه A&M تگزاس در تحقیقاتی پیشگام در مورد ارتباط بین نفوذپذیری روده یا نشتی ناشی از سکته مغزی و اختلالات شناختی هستند. تیم تگزاس A&M این ایده جدید را بررسی کرد که آیا پیوند سلول‌های بنیادی اپیتلیال روده (IESCs) از اهداکنندگان سالم می‌تواند سد روده را پس از سکته ترمیم کند و نتایج سکته را بهبود بخشد.
نتایج مطالعه پیش بالینی آنها که در مجله Brain, Behavior, and Immunity منتشر شده است و نشان می‌دهد که پیوند IESC مرگ و میر ناشی از سکته مغزی را کاهش می‌دهد. بر اساس تحقیقات اخیر، دو سوم بیماران سکته مغزی دچار اختلال شناختی می‌شوند، در حالی که یک سوم از بیماران سکته مغزی به زوال عقل مبتلا می‌شوند، بنابراین نیاز اساسی به درمان‌های موثرتر سکته مغزی وجود دارد که عملکرد شناختی را پس از سکته مزمن و حاد حفظ کند. اگرچه تحقیقات مرسوم درمان سکته مغزی بر مغز متمرکز است، روده با تغییراتی که ممکن است قبل از بسیاری از رویدادهای التهابی مرتبط با بیماری ناشی از سکته باشد، زود و سریع به سکته پاسخ می‌دهد. این تغییرات در روده، مانند افزایش نفوذپذیری، احتمالاً منجر به حرکت محصولاتی که در روده سنتز شده به جریان خون می‌شود.
شواهد حاصل از مطالعات مختلف نشان می‌دهد که IESC ها روده را ترمیم کرده و نفوذپذیری روده را کاهش می‌دهند. پس از سکته مغزی، این فرآیندهای ترمیم ممکن است برای حفظ عملکرد شناختی حیاتی باشند. مشخص است که محور روده-مغزی در آسیب‌های ناشی از سکته مغزی نقش دارد. پیوند IESC همچنین از رفتارهای افسردگی مانند و اختلالات شناختی در هفته‌های پس از سکته جلوگیری کرد. پیوند IESC از اهداکنندگان مسن‌تر باعث بهبود نتایج سکته مغزی نشد، که نشان می‌دهد پیوند موفقیت‌آمیز به سن اهداکننده بستگی دارد.
مطالعات آینده اصلاح دوز و زمان پروتکل را بررسی خواهد کرد. مطالعه سیستماتیک سلول‌های بنیادی پیری نیز برای توضیح اینکه چرا بیماران مسن‌تر سکته‌های مغزی شدیدتری را تجربه می‌کنند، مهم است. در نهایت، انتظار می‌رود این تحقیق توسعه درمان‌های جدیدی را که اپیتلیوم روده را هدف قرار داده و ترمیم می‌کنند تا به کاهش ناتوانی در سکته مغزی کمک کند، پیش ببرد. 
پایان مطلب/.