به گزارش پایگاه اطللاع رسانی بنیان، دانشمندان رویکرد جدیدی را برای جلوگیری از عفونت‌های ویروسی ایجاد کرده‌اند. واکسن ویروس DNA به اصطلاح ضعیف شده و دارای نقص در تکثیر که از ترکیبی به نام سنتانامایسین برای تولید یک ویروس تغییر یافته برای تولید واکسن استفاده می‌کند. این روش برای تولید یک نسخه ضعیف یا ضعیف شده از یک سیتومگالوویروس موش، یک ویروس رایج، که تغییر یافته است و نمی‌تواند در داخل سلول تکثیر یا تکثیر شود، آزمایش شد. یک ویروس DNA با نقص همانندسازی قادر به تکثیر ژنوم خود، ماده ژنتیکی ضروری خود نیست. در نتیجه، قادر به تولید یک ویروس نتاج عفونی در سلول های آلوده نیست و در نتیجه عمدتاً به محل تلقیح محدود می‌شود.

به گفته محققان، زمانی که ذرات ویروسی ضعیف‌شده به حیوانات تزریق می‌شوند، سیستم ایمنی میزبان خاصی را تحریک می‌کنند تا ذرات ویروس زنده مهاجم را به عنوان خارجی تشخیص دهد و باعث می‌شود هر زمان که ویروس شناسایی شد از بین برود. طبق گفته محققان این مطالعه، این یک روش بی‌خطر است. ویروس ضعیف‌شده، سلول‌های خاصی را بدون تکثیر فراتر از آن آلوده می‌کند و به میزبان هشدار می‌دهد که آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده خاصی علیه آن تولید کند. این روش واکسن ویروس DNA زنده ضعیف‌شده نامیده می‌شود زیرا به‌طور خاص ویروس‌هایDNA دار مانند سیتومگالوویروس، آبله‌مرغان و هرپس سیمپلکس که با ساختن کپی از مولکول‌های DNA خود تولید مثل می‌کنند را هدف قرار می‌دهد و از یک ویروس DNA تغییر یافته برای مبارزه با آنها استفاده می کند. به گفته محققان، توسعه روشی که می‌تواند به سرعت و به راحتی ویروس‌های زنده ضعیف‌شده با نقص همانند‌سازی تولید کند، توسعه واکسن برای بیماری‌های ناشی از ویروس‌های DNA را تسریع خواهد کرد.

محققان نشان دادند که این روش در موش‌ها در برابر چندین ویروس DNA از جمله سیتومگالوویروس انسانی، سیتومگالوویروس موش و ویروس هرپس سیمپلکس 1 و 2 مؤثر است. یکی از مزایای اصلی فناوری این طرح ایمنی ارائه شده توسط مهار قوی تکثیر ویروس بوده و اینکه هیچ ویروس جدیدی تولید نمی‌شود. این فناوری می‌تواند به راحتی برای هر ویروس DNA، برای تولید ویروس‌های معیوب همانندسازی ضعیف شده زنده برای توسعه واکسن اعمال شود. همه ویروس‌ها به این شکل تکثیر نمی‌شوند. به عنوان مثال، ویروس COVID-19، SARS-CoV-2، به عنوان ویروس RNA شناخته می‌شود زیرا از طریق RNA خود نسخه‌های جدیدی از خود تولید می‌کند. RNA، که مخفف اسید ریبونوکلئیک است، برای ساخت پروتئین در SARS-CoV-2 استفاده می‌شود. روش واکسن ویروس DNA به طور خاص با ویروس‌های DNA کار می‌کند، زیرا محققان ذرات سیتومگالوویروس را که برای استفاده در واکسن تعیین شده‌اند با سنتانامایسین درمان می‌کنند. این ترکیب به عنوان یک اتصال دهنده DNA شناخته می‌شود زیرا روی DNA موجودات زنده از جمله ویروس های DNA، چسبیده و تولید مثل را مسدود می‌کند. سیستم ایمنی یک فرد سالم معمولاً ویروس را از ایجاد بیماری باز می‌دارد. با این‌حال، عفونت با سیتومگالوویروس می‌تواند عواقب شدیدی در بیماران مبتلا به نقص ایمنی و پیوند اعضا داشته باشد. عفونت مادرزادی نیز علت اصلی نقایص مادرزادی در نوزادان است. این ویروس از طریق مایعات بدن از جمله خون، بزاق، ادرار، مایع منی و شیر مادر منتشر می شود. بر اساس CDC و سازمان بهداشت جهانی، تقریبا 50 درصد از بزرگسالان در سراسر جهان به سیتومگالوویروس آلوده شده‌اند. از هر سه کودک یک کودک در سن پنج سالگی در ایالات متحده به این ویروس مبتلا می شود.

برای این آزمایش، محققان نمونه‌هایی از سیتومگالوویروس را در آزمایشگاه خود پرورش دادند، آن‌ها را خالص کردند و سپس در سنتامایسین قرار دادند. پس از تزریق به موش‌های آزمایشگاهی، ویروس ضعیف شده، سلول‌ها را آلوده می‌کند اما گسترش نمی‌یابد. با گذشت زمان، سیستم ایمنی موش، آنتی‌بادی‌های کافی برای خاموش کردن ویروس و از بین بردن عفونت تولید کرد. تجزیه و تحلیل تایید کرد که سلول‌های ویروسی تیمار شده برای سایر سلول های بدن موش سمی نیستند. محققان به آزمایش این روش در سایر ویروس‌های مهم پزشکی، از جمله سیتومگالوویروس خوکچه هندی به‌عنوان مدلی برای آزمایش اثربخشی واکسن در خوکچه‌های هندی ادامه می‌دهند و قصد دارند به آزمایش‌های بالینی برای آزمایش اثربخشی این روش در انسان منتقل شوند.