به گزارش پایگاه اطللاع رسانی بنیان، یک تار مو بیشتر از چیزی است که به نظر می‌رسد. این بافت انسانی، ثبت زمانی ناملایماتی است که بدن و ذهن انسان متحمل شده است. مطالعه جدیدی رابطه بین قرار گرفتن در معرض جنگ، شرایط زندگی فعلی، غلظت کورتیزول مو  (HCC)و علائم اختلال استرس پس از سانحه  (PTSD) را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. این مطالعه بر روی گروه بزرگی از کودکان، نوجوانان و مراقبان پناهجوی سوری که در شهرک‌های پناهجویان در لبنان زندگی می‌کنند، انجام شده که نشان داد، نوجوانان و به‌ویژه دخترانی که جنگ را تجربه می‌کنند، در معرض خطر PTSD بسیار بیشتری نسبت به سایرین قرار دارند. در سطح جهان، تعداد افرادی که به دلیل جنگ و درگیری آواره می‌شوند، افزایش یافته است. بیشتر آنها کودکان و نوجوانان هستند. یافته‌های این مطالعه نیاز به مداخلاتی را نشان می‌دهد که آسیب‌های آنها را برطرف کند. این مطالعه نشان می‌دهد که تروما می‌تواند طولانی مدت باشد. این مطالعه که اخیراً در روانپزشکی مولکولی منتشر شد، نشان داد که افزایش HCC منجر به بار بیشتر علائم PTSD می‌شود. بر اساس سطوح HCC، این مطالعه نشان داد، نوجوانانی که چندین رویداد مرتبط با جنگ را تجربه می‌کنند، در مقایسه با نوجوانانی که در معرض جنگ یا درگیری نیستند، تقریباً 40 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به PTSD هستند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که زنان 62.7 درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به PTSD هستند. با این حال، این مطالعه همچنین نشان داد که شرایط زندگی فعلی، که شامل شرایط زندگی در اسکان پناهندگان در لبنان می‌شود، به افزایش سطح HCC یا PTSD کمکی نمی‌کند.

این مطالعه بر اهمیت شناسایی روش‌های مؤثر و غیرتهاجمی برای مطالعه محیط‌های بشردوستانه که دسترسی کمی به سوابق قابل اعتماد وجود دارد، تأکید می‌کند. کورتیزول مو یک نشانگر زیستی استرس است. بدن هر انسانی این هورمون را می‌سازد و وقتی تحت استرس هستیم، مقدار بیشتری از آن را تولید می‌کنیم. کورتیزول در خون یا ادرار نیز وجود دارد، اما استرس را فقط در 24 ساعت گذشته اندازه‌گیری می‌کند. دلیل انتخاب مو در مطالعه اینست که کورتیزول در مو رسوب می‌کند و موها با سرعت خاصی رشد می‌کنند، بنابراین می‌توان در طول زمان، قرار گرفتن در معرض آنرا دنبال کرد. طبق گفته سرپرست این تیم تحقیقاتی، این مطالعه همچنین ارتباط بین قرار گرفتن در معرض چندگانه حوادث مربوط به جنگ و اثرات طولانی مدت بر سلامت را نشان می‌دهد. سطوح HCC با هر افزایش حوادث مربوط به جنگ که فرد متحمل می‌شود، افزایش می‌یابد. کودکان 12 ساله یا بیشتر آسیب‌پذیرتر هستند. نوجوانان اولیه نیز در معرض خطر بیشتری برای ایجاد تغییرات طولانی‌مدت در سیستم‌های جدایی‌ناپذیر بدن خود به دلیل ضربه‌های جنگی هستند.

پایان مطلب./