به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اخیراً یک کارآزمایی بالینی فاز II/III برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی داروی ضد میکروبی خوراکی آکوزیبورول در بیماران مبتلا به تریپانوزومیازیس آفریقایی انسانی (HAT) انجام شده است. یافته‌های این کارآزمایی در The Lancet Infectious Diseases منتشر شده است.
HAT  که به عنوان بیماری خواب نیز شناخته می‌شود، یک بیماری استوایی نادیده گرفته شده است که توسط انگل Trypanosoma brucei gambiense  ایجاد می‌شود که توسط مگس تسه تسه منتقل می‌شود. رویکردهای درمانی با HAT به مرحله بیماری بستگی دارد. در مراحل اولیه بیماری، تزریق عضلانی پنتامیدین برای درمان عفونت انجام می‌شود. با این حال، بیماری در مراحل پایانی به دلیل وجود انگل در مغز نیاز به درمان قوی تری دارد. HAT  در مرحله آخر به طور معمول با درمان ترکیبی نیفورتیموکس-افلورنیتین (NECT) درمان می‌شود که نیاز به بستری در بیمارستان دارد. تنها یک داروی خوراکی به نام فکسینیدازول با یک رژیم درمانی 10 روزه در حال حاضر برای درمان HAT در مراحل پایانی موجود است. با این حال، مشخص نیست که آیا این دارو می‌تواند شدت بیماری را کاهش دهد یا خیر.
در مطالعه بالینی چند مرکزی، سطح باز و آینده نگر فاز II/III، دانشمندان اثربخشی درمانی و ایمنی آکوزیبورول را در بیماران مبتلا به HAT تایید شده آزمایشگاهی تعیین کردند. در مجموع 208 بیمار 15 ساله و بالاتر از ده بیمارستان در جمهوری دموکراتیک کنگو برای مطالعه، جذب شدند. از همه شرکت‌کنندگان، 167 نفر HAT در مرحله آخر داشتند و 41 نفر HAT در مراحل اولیه داشتند. به شرکت کنندگان یک دوز 960 میلی گرمی آکوزیبورول خوراکی داده شد. بیماران به مدت 15 روز در بیمارستان تحت نظر بودند. پس از ترخیص از بیمارستان در سه، شش، 12 و 18 ماهگی پیگیری شدند. در 159 از 167 بیمار مبتلا به HAT در مرحله آخر، میزان موفقیت درمان در 18 ماه 95٪ برآورد شد. موفقیت درمان به عنوان یک درمان یا درمان احتمالی تعریف شد که نشان دهنده عدم وجود تریپانوزوم و تعداد کمتر از 20 گلبول سفید خون (WBC) در هر میکرولیتر مایع مغزی نخاعی بود.
با در نظر گرفتن جمعیت قابل ارزیابی 162 بیمار، میزان موفقیت درمان در 18 ماه در 159 بیمار 98 درصد برآورد شد. علاوه بر این، نرخ موفقیت درمان مشابهی در شش، 12 و 18 ماه مشاهده شد که با آنچه قبلاً برای NECT معمولی مشاهده شده بود، بدون توجه به شدت بیماری، قابل مقایسه بود. شکست درمان در 18 ماه در هشت بیمار HAT در مراحل پایانی رخ داد و شامل سه مورد عود، چهار مورد مرگ و یک مورد عدم ادامه مطالعه، بود. کاهش تدریجی فراوانی علائم از روز 15 پس از درمان مشاهده شد. با این حال، حدود 75٪ از بیماران تحت درمان، ناملایمات اضطراری درمان را تجربه کردند. از این عوارض جانبی 93 درصد خفیف یا متوسط و 7 درصد با شدت شدید بودند. شایع ترین عوارض گزارش شده درد و سردرد، سردرد، تب و مالاریا بود.
یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که آکوزیبورول یک داروی بی‌خطر و مؤثر برای درمان بیماران نوجوان و بزرگسال مبتلا به HAT خفیف، متوسط یا شدید است. مزیت اصلی این درمان این است که تنها یک دوز خوراکی آکوزیبورول برای درمان بیماران HAT کافی است. این رژیم درمانی برای بیمارانی که در مکان‌های دورافتاده زندگی می‌کنند و دسترسی فوری به امکانات مراقبت‌های بهداشتی ندارند، مفید خواهد بود. این روش به پرسنل آموزش دیده نیاز دارد و با عوارض سلامتی همراه است. علاوه بر این، این روش ممکن است باعث ایجاد اضطراب در بیماران شود.
پایان مطلب/