به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در مطالعه اخیر روانپزشکی محققان دانشگاه استنفورد مشخص شد که همه گیری کروناویروس 2019 (COVID-19) بر رشد عصبی بزرگسالان جوان تأثیر گذاشته است. تحقیقات قبلی نشان داده است که ناملایمات در اوایل زندگی، مانند قرار گرفتن در معرض یک محیط خشن، اختلال در عملکرد خانواده و بی توجهی، می‌تواند بلوغ مغز یا پیری را در کودکان و نوجوانان تسریع کند. به طور خاص، این مطالعات کاهش ضخامت قشر مغز را گزارش کرده‌اند که نشان‌دهنده افزایش سن است، در مغز کودکانی که مشکلات اولیه را تجربه کرده‌اند. در طول همه‌گیریCOVID-19، افزایش انزوای اجتماعی و گذار به محیط‌های یادگیری تقریباً کاملاً از راه دور، بسیاری از بزرگسالان جوان و کودکان را به تجربه ناملایمات مهم سوق داده است. این چالش‌های جدید با افزایش استرس مالی، قرار گرفتن در معرض خشونت خانوادگی، و اثرات نامطلوب احتمالی عفونت با سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا (SARS-CoV-2)، عامل مسئول COVID-19، همراه است.
در مجموع 163 نوجوان در مطالعه حاضر وارد شدند که 103 نفر از آن‌ها زن بودند. هر شرکت کننده در مطالعه علائم افسردگی خود را با استفاده از نسخه ده ماده‌ای پرسشنامه افسردگی کودکان گزارش داد. علائم اضطراب شرکت‌کنندگان نیز با استفاده از خرده مقیاس‌های اضطراب اجتماعی و نشانه‌های جسمی مقیاس اضطراب چند بعدی برای کودکان (MASC) مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر علائم سلامت روان گزارش شده، زیرمجموعه‌ای از گروه مطالعه، اسکن‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از مغز برای به دست آوردن ضخامت قشر و اندازه‌گیری‌های زیر قشری ارائه شد. این مقادیر برای محاسبه مقادیر تخمین شکاف سنی مغز (BrainAGE)  برای همه شرکت کنندگان در مطالعه از طریق استفاده از یک مدل مبتنی بر یادگیری ماشینی خاص جنسی که توسط گروه کاری ENIGMA-Brain Age توسعه یافته است، استفاده شد.
هنگام مقایسه فراوانی و شدت علائم سلامت روان گزارش شده، محققان دریافتند که در گروه کووید، احتمال بروز علائم شدید اضطراب، افسردگی و مشکلات درونی در مقایسه با گروه قبل از کووید بیشتر است. با این حال، تفاوتی بین دو گروه در فراوانی مشکلات برونی سازی وجود نداشت. تجزیه و تحلیل اسکن‌های MRI نشان داد که شرکت کنندگان در گروه اطراف کووید ضخامت قشر دو طرفه و همچنین حجم هیپوکامپ و آمیگدال دو طرفه بیشتر را کاهش داده بودند. 
این تفاوت‌های عصبی آناتومیکی نشان می‌دهد که مغز نوجوانانی که قرنطینه COVID-19 را تجربه کرده‌اند در مقایسه با همسالان خود که قبل از همه‌گیری COVID-19 ارزیابی شده‌اند، با سرعت بسیار بیشتری پیر می‌شوند. به طور مشابه، اندازه‌گیری‌های مثبت BrainAGE  بزرگتر نشان داد که مغزهای گروه کووید نیز مسن‌تر به نظر می‌رسند. مشخص نیست که آیا تغییرات در ساختار مغز که تیم استنفورد مشاهده کردند با تغییرات در سلامت روان مرتبط است یا خیر. همچنین مشخص نیست که آیا تغییرات دائمی هستند یا خیر.
یافته‌های مطالعه کنونی قابل توجه است، زیرا نشان می‌دهد که همه‌گیری COVID-19 و اقدامات سختگیرانه بهداشت عمومی که به منظور حفاظت از سلامت عمومی اجرا شد، آسیب قابل‌توجهی به سلامت روان و رشد عصبی آناتومیکی نوجوانان وارد کرد. این تغییرات منحصر به فرد همچنین ممکن است مانع از مقایسه مغز نوجوانان فعلی با مغزهایی شود که قبلاً چند سال پیش از همسالان خود به دست آمده بودند.
پایان مطلب/