به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک مطالعه جدید و جالب توجهی که در نشریه نیچر منتشر شده نشان داد که یک داروی از قبل موجود می‌تواند حجم گیرنده‌های ACE2 روی سلول‌های ما را کاهش دهد و به طور فرضی فرصت‌های عفونت ویروسی کویید را کاهش دهد و به نوع جدیدی از درمان برای محافظت از افراد آسیب پذیر در برابر کووید-۱۹ تبدیل شود. این تحقیق نشان داد که یک داروی قدیمی مشتق شده از صفرا خرس و مورد استفاده برای بیماری کبدی می‌تواند مسیر حیاتی مورد استفاده سارس-کووید-2 برای ورود به سلول‌های انسانی را مسدود کند. این تحقیق که حاصل هم کاری دانشمندان دانشگاه کمبریج و موسسه بهداشت برلین در چاریتسک است، با هدف توسعه درمان‌های جدید پیش گیری از کووید-۱۹ انجام شده است. همان طور که یکی از نویسندگان این کار، دکتر فوتیوس سمپازیوتیس توضیح داد، واکسن‌ها یک ابزار حیاتی هستند اما تنها راهی نیستند که می‌توانیم برای متوقف کردن عفونت‌های کووید -۱۹ به کار ببریم. سمپازیوتیس گفت: "واکسن‌ها برای همه جواب نمی‌دهند، مثلا بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و یا افرادی که به واکسن دسترسی ندارند. ما علاقه‌مند به یافتن راه‌های جایگزین برای محافظت از خود در برابر عفونت کووید هستیم که به سیستم ایمنی وابسته نیستند و می‌توانند مکمل واکسیناسیون باشند."

ACE2

ریشه‌های مطالعه جدید به ابتدای همه گیری باز می‌گردد. اوایل سال ۲۰۲۰، محققان به سرعت به استراتژی کووید برای ورود به سلول‌های انسانی پی بردند. این ویروس کرونا جدید همانند ویروس قبلی، سارس از طریق درگاهی به نام ACE2 وارد سلول‌های انسانی می‌شود. ACE2 آنزیمی است که می‌تواند روی سطح سلول‌ها در بیشتر نقاط بدن انسان یافت شود و در سلول‌های اپی تلیال ریه و قلب به مقدار زیاد و در کلیه، رگ‌های خونی و روده نیز بیان می‌گردد. مطالعات نشان داده‌اند که 83 درصد از بیان پروتئین    ACE2 در سلول‌های آلووئلار اپی تلیال تیپ 2 ست که پیشنهاد می‌کند این سلول‌ها به عنوان میزبان برای تهاجم ویروسی هستند ودر واقع ACE2 گیرنده‌ای با تمایل بالا بوده و co-transporter برای ورود ویروس‌ها به ریه می‌باشد. ماهیت پربار گیرنده‌های ACE2 دلیلی کلیدی است که کووید-19 بسیار بیشتر از یک بیماری ساده تنفسی است.  همان طور که اشاره شد گیرنده‌های ACE2 به ویژه در روده و سیستم قلبی عروقی برجسته هستند، به این معنی که کووید می‌تواند مکان‌های مختلفی را در بدن فراتر از ریه‌ها مورد حمله قرار دهد. یکی از یافته‌های عجیب، از مراحل اولیه همه گیری، تغییر چشمگیر در سطوح ACE2 بین انواع مختلف بافت صفراوی بود. این مشاهدات اولیه نشان داد که نوعی عامل، و به طور بالقوه اسیدهای صفراوی، بیان ACE2 را در سلول‌های خاصی سرکوب می‌کنند. اولین موفقیت بزرگ زمانی به دست آمد که کشف شد یک مولکول اسید صفراوی به نام FXR نقش اساسی در کنترل بیان ACE2 دارد. کشف بزرگ بعدی با شناسایی اسید اورودوکسیک (UDCA)، یک داروی بیماری کبدی تایید شده بالینی، سرکوب موثر فعالیت FXR و متعاقبا کاهش سطح  ACE2در سلول‌های کشت شده در آزمایشگاه به دست آمد.

اسید اورودوکسیک

پایه‌های تحقیقات در این مرحله قوی بود، اما سوال اصلی این بود که آیا درمان UDCA واقعا حجم گیرنده‌های ACE2 را در انسان کاهش می‌دهد یا خیر. سمپازیوتیس توضیح داد که: " ما هشت داوطلب سالم را استخدام کردیم، به آن‌ها UDCA دادیم، و سپس از بینی آن‌ها نمونه برداری انجام شد. ما کاهش ACE2 را در سلول‌های بینی آن‌ها مشاهده کردیم، نقطه اصلی ورود ویروس به بدن، که نشان می‌دهد ویروس‌های کووید فرصت‌های کمتری برای آلوده کردن این سلول‌ها خواهد داشت. آخرین قطعه این پازل، بررسی اپیدمیولوژیک بیمارانی بود که UDCA را برای بیماری کبدی مصرف می‌کردند. اندرو اوون، محقق دانشگاه لیورپول که روی این پروژه کار می‌کند، در مورد تاکید بر نیاز به آزمایش‌های بالینی بزرگ تر قبل از نتیجه گیری در مورد اینکه UDCA می‌تواند در برابر کووید -۱۹ موثر باشد، محتاط است. اوون گفت: "اگرچه ما به آزمایش‌های تصادفی کنترل شده مناسب برای تایید این یافته‌ها نیاز خواهیم داشت، اما این داده‌ها شواهد قانع کننده‌ای را فراهم می‌کنند که UDCA می‌تواند به عنوان دارویی برای محافظت در برابر کووید -۱۹ و تکمیل کننده برنامه‌های واکسیناسیون، به ویژه در گروه‌های جمعیتی آسیب پذیر عمل کند از آنجایی‌که این دارو گیرنده ACE2 را مستقیما هدف قرار می‌دهد، امیدواریم در برابر تغییرات ناشی از تکامل جهش سارس–کووید-2 که منجر به ظهور سریع انواع جدید می‌شود، انعطاف پذیرتر باشد."

این تحقیق اولین تحقیقی نیست که هدف قرار دادن ACE2 را به عنوان راهی برای پیش گیری یا درمان کووید -۱۹ در نظر می‌گیرد. استراتژی‌های متعددی در مراحل مختلف تحقیق وجود دارد، از ایجاد مولکول‌های شبه ACE2  که ویروس را جذب می‌کنند تا طراحی مولکول‌های کوچکی که با گیرنده‌های ACE2  متصل می‌شوند و مانع از ورود ویروس به سلول‌های انسانی می‌شوند. آنچه این کار را بسیار جدید می‌کند، کشف یک داروی رایج، ارزان و از پیش موجود است که به نظر می‌رسد به طور موثر فعالیت گیرنده ACE2  را هدف قرار می‌دهد. اسید اورسولیک برای اولین بار در صفرا خرس‌ها شناسایی شد. به عنوان یک طب سنتی، استفاده از صفرای خرس برای درمان انواع بیماری‌ها به صدها سال پیش بر می‌گردد. در دهه ۱۹۵۰ دانشمندان روش‌های موثری را برای سنتز UDCA، عامل اصلی درمانی در صفرای خرس، توسعه دادند و نیاز به مزارع مضر صفرای خرس را کاهش دادند. در اواخر سال ۱۹۸۰ سازمان غذا و داروی آمریکا رسما UDCA سنتز شده را به عنوان یک درمان دارویی برای بیماری کبدی تایید کرد. از آن زمان این دارو از رده خارج شده و اکنون به عنوان یک داروی عمومی ارزان در دسترس است. سمپازیوتیس امیدوار است که آزمایش بالینی بیشتر برای UDCA موثر باشد زیرا این دارو ایمن و خوش تحمل به راحتی می‌تواند به عنوان یک پیشگیری کننده برای بیماران آسیب‌پذیر در برابر کووید-19 تجویز شود.

سمپازیوتیس اضافه کرد: " UDCA ممکن است بهینه‌ترین درمان کووید نباشد، اما می‌تواند یک توقف ارزشمند در شیوع بیماری باشد زیرا منتظر تولید داروهای مؤثرتر در آینده هستیم. این قرص هزینه کمی دارد، می‌تواند در مقادیر زیاد به سرعت تولید شود و به راحتی ذخیره یا حمل شود، که باعث می‌شود استقرار سریع آن در طول شیوع بیماری به ویژه در برابر انواع مقاوم به واکسن آسان باشد، زمانی که ممکن است تنها خط حفاظت باشد در حالی‌که منتظر توسعه واکسن‌های جدید هستیم. ما خوش بین هستیم که این دارو می‌تواند به سلاح مهمی در مبارزه ما علیه کووید -۱۹ تبدیل شود."

پایان مطلب./