به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در مطالعه‌ای که اخیراً در bioRxiv* ارسال شده است، محققان یک واکسن ناقل ویروس سرخک (MeV) ساخته‌اند که قادر به القای پاسخ‌های آنتی‌بادی خنثی‌کننده بالا (nAb) در برابر سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) است.
پروتئین اسپایک دارای جهش های متعددی است که منجر به پیدایش انواع SARS-CoV-2 شده است. نوع Omicron به ویژه جالب است زیرا به طور گسترده از پاسخ‌های خنثی کننده ناشی از واکسن‌های mRNA فرار می‌کند و نیاز به واکسن‌های تقویت کننده و فرموله شده را برمی‌انگیزد. 
در مطالعه حاضر، محققان نامزدهای واکسن SARS-CoV-2 مبتنی بر ناقل MeV را ایجاد کردند که می‌تواند پاسخ‌های nAb بالایی را ایجاد کند. ابتدا، خواص آنتی ژنی اسپایک SARS-CoV-2 دامنه های S1، S2  و گیرنده متصل شونده (RBD) آن در موش‌های تراریخته (IFNAR-/--CD46Ge) دارای کمبود اینترفرون CD46 انسانی مورد ارزیابی قرار گرفت. به این موش‌ها پروتئین(های) نوترکیب ادجوانت آلوم دو بار در فاصله زمانی سه هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد. سرم‌ها با استفاده از روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) جمع آوری و از نظر آنتی بادی آنالیز شدند. سطح آنتی بادی با اولین ایمن سازی کم/غیرقابل تشخیص بود اما پس از ایمن سازی دوم به طور قابل توجهی افزایش یافت.
فعالیت خنثی کننده با استفاده از روش شبه لنتی ویروسی اندازه گیری شد. به این ترتیب، نویسندگان یک موتیف فیبریتین T4 باکتریوفاژ خود تریمریزه شونده (foldON)، یک محل برش فورین جهش یافته، و شش جایگزینی پرولین تثبیت کننده (S6p) را در اکتودومین وارد کردند. علاوه بر این، پروتئین فعال کننده نوتروفیل هلیکوباکتر پیلوری (NAP) به انتهای C SARS-CoV-2S6p3 ادغام شد.
هر دو SARS-CoV-2S6p3 و SARS-CoV-2S6p312 به صورت نوترکیب در سلول‌های پستانداران بیان شدند. میکروسکوپ الکترونی عبوری منفی همگنی و خلوص پروتئین‌های بیان شده را تأیید کرد. در مرحله بعد، موش‌های IFNAR-/--CD46Ge  با این پروتئین‌های نوترکیب اسپایک با یا بدون فرمول‌های ادجوانت آلوم ایمن شدند. همه موش‌های دریافت‌کننده SARS-CoV-2S6p3 علیرغم استفاده از ادجوانت، nAbs  نداشتند، و آن‌هایی که nAbs داشتند، میانگین هندسی تیتر (GMTs) پایینی داشتند. در مقابل، همه موش‌های واکسینه‌شده با SARS-CoV-2S6p312 آلوم ادجوانت شده، تبدیل به سرمی با تقریباً پنج مورد نشان دادند. محققان واکسن‌های نوترکیب مبتنی بر MeV (rMeV) را تولید کردند که نشان دهنده این اسپایک بودند. این تیم هفت ساختار rMeV-MR را توسعه دادند که نسخه‌های اسپایک اصلاح‌شده یا اصلاح‌نشده را رمزگذاری می‌کردند. سرم‌های موش‌هایی که با ساختارهای rMeV واکسینه شده بودند، دارای آنتی‌بادی‌هایی علیه آنتی‌ژن‌های MeV بودند که پس از سه هفته پس از اولین ایمن‌سازی قابل تشخیص بودند، که با تجویز تقویت‌کننده همولوگ افزایش یافت.

با این وجود، همه گروه‌های واکسینه‌شده حتی پس از دو واکسیناسیون، تبدیل سرمی SARS-CoV-2 را نشان ندادند. همه موش‌های واکسینه‌شده یک پاسخ سلول T قوی تولید کردند که IFN-γ تولید می‌کرد، و سلول‌های طحال از همه حیوانات به پپتیدهای اسپایک واکنش نشان دادند. علاوه بر این، سرم حیوانات ایمن‌سازی شده با یک دوز MR-CoV-S6p312 پاسخ‌های خنثی‌کننده مشابهی در برابر شبه‌ویروس‌هایی داشتند که نشان‌دهنده نشانه‌های SARS-CoV-2 آلفا، بتا، کاپا و انواع اپسیلون بودند.
در مقابل، از دست دادن کامل تا نسبی خنثی‌سازی در برابر شبه‌ویروس‌های نشان‌دهنده SARS-CoV-2 Delta، Gamma، Iota، Lambda، Mu و Omicron (BA.1) مشهود بود. در آزمایش‌های بعدی، محققان مشاهده کردند که با استفاده از واکسن هترولوگ Omicron BA.1 منطبق با MR-CoV-S6p312 برای دومین دوز پس از اولین ایمن‌سازی با نوع وحشی CoV-S6p312، تیترهای nAb در برابر انواع هموتیپی و تاریخی SARS-CoV-2 بازسازی شد.
پایان مطلب/