به گزارش پایگاه اطللاع رسانی بنیان، محققان دانشگاه توکیو از DNA مصنوعی برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی به روشی کاملاً جدید استفاده کرده‌اند. این روش بصورت آزمایشگاهی بر روی سلول‌های مشتق از سرطان دهانه رحم و سرطان سینه و سلول‌های ملانوم بدخیم موش مؤثر بود. این تیم یک جفت DNA سنتز شده به شکل سنجاق موی سرطان زا را ایجاد کردند. هنگامی که جفت‌های DNA به سلول‌های سرطانی تزریق شدند، به مولکول‌های microRNA (miRNA) متصل شدند که در برخی سرطان‌ها بیش از حد تولید می‌شوند. پس از اتصال به miRNA، آنها از هم جدا شدند و به هم پیوستند و زنجیره‌های طولانی‌تری از DNA را تشکیل دادند که باعث ایجاد پاسخ ایمنی شد. این پاسخ نه تنها سلول های سرطانی را از بین برد، بلکه از رشد بیشتر بافت سرطانی جلوگیری کرد. این روش با درمان‌های دارویی ضد سرطان مرسوم متفاوت است و امید می‌رود دوران جدیدی از توسعه دارو را به وجود آورد.

 سرطان یک نگرانی شناخته شده برای سلامت جهانی است و روش‌های فعلی درمان محدودیت های خود را دارند. با این حال، داروهای مبتنی بر اسیدهای نوکلئیک، یعنی DNA و RNA، که مولکول‌های حامل اطلاعات حیاتی هستند قادرند عملکردهای بیولوژیکی سلول‌ها را کنترل کنند و انتظار می‌رود که آینده پزشکی را متحول کرده و جهش قابل توجهی برای غلبه بر سرطان و سایر موارد سخت فراهم کنند. یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه توکیو به سرپرستی دستیار پروفسور کونیهیکو موریهیرو و پروفسور آکیمیتسو اوکاموتو از دانشکده مهندسی، برای ایجاد یک داروی ضد سرطان جدید با استفاده از DNA مصنوعی الهام گرفتند. استفاده از داروی اسید نوکلئیک برای درمان سرطان چالش برانگیز بوده است، زیرا تشخیص اسیدهای نوکلئیک بین سلول‌های سرطانی و سایر سلول‌های سالم دشوار است. این بدان معناست که اگر سلول‌های سالم به طور ناخواسته مورد حمله قرار گیرند، خطر تأثیر نامطلوب بر سیستم ایمنی بیمار وجود دارد. با این حال، برای اولین بار، این تیم توانست یک رشته DNA به شکل سنجاق مو ایجاد کند که می‌تواند یک پاسخ ایمنی طبیعی را برای هدف قرار دادن و کشتن سلول‌های سرطانی خاص فعال کند. سلول‌های سرطانی می‌توانند بیش از حد بیان کنند یا کپی‌های زیادی از مولکول‌های DNA یا RNA بسازند که باعث می‌شود آنها به طور طبیعی عمل نکنند. این تیم جفت‌های DNA سنجاق سر مصنوعی انکولیتیک (کشنده سرطان) به نام oHPs ایجاد کردند. این oHP ها هنگامی که با یک RNA کوتاه (میکرو) به نام miR-21 مواجه شدند، تحریک شده تا رشته های DNA طولانی‌تری را تشکیل دهند که در برخی سرطان‌ها بیش از حد بیان می‌شود. به طور معمول، oHP ها به دلیل شکل منحنی گیره موی خود، رشته های بلندتری تشکیل نمی‌دهند. با این حال، هنگامی که oHP های مصنوعی وارد یک سلول می‌شوند و با میکروRNA هدف مواجه می‌شوند، باز شده تا با آن ترکیب شوند و رشته طولانی‌تری تشکیل دهند. این امر سپس باعث می‌شود که سیستم ایمنی وجود miR-21 را که بیش از حد بیان می‌شود را به عنوان خطرناک تشخیص دهد و یک پاسخ ایمنی ذاتی را فعال کند که در نهایت منجر به مرگ سلول‌های سرطانی می‌شود. این آزمایش‌ها در برابر بیان بیش از حد miR-21 که در سلول‌های مشتق از سرطان دهانه رحم انسان، سلول‌های مشتق شده از سرطان سینه سه‌گانه منفی و سلول‌های مشتق از ملانوم بدخیم موش یافت می‌شوند، مؤثر بودند. تشکیل رشته های DNA بلند به دلیل تعامل بین oHP های DNA کوتاه و miR-21 بیان شده بیش از حد، که توسط این گروه تحقیقاتی کشف شد، اولین نمونه به عنوان یک پاسخ تقویت ایمنی انتخابی است که می‌تواند رگرسیون تومور را هدف قرار دهد.

نتایج این مطالعه خبر خوبی برای پزشکان، محققان کشف دارو و بیماران سرطانی است، زیرا گزینه‌های جدیدی برای توسعه دارو و سیاست‌های دارویی در اختیار آنها قرار می‌دهد.

پایان مطلب./