به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه هاروارد و اینستیتیو کارولینسکا گام مهمی را در درمان حمله قلبی برداشته اند. آن ها بافت آسیب دیده قلب موش را با استفاده از بیان یک فاکتور که بازسازی قلبی عروقی را با استفاده از سلول های بنیادی خود قلب شروع می کند، بهبود بخشیده اند. هم چنین این مطالعه نشان داد که این فاکتور اثری هم روی تشکیل تعداد کمی از سلول های عضلانی قلبی دارد.

پروفسور Chein در این زمینه می گوید: "این شروع استفاده از قلب به عنوان یک کارخانه تولید فاکتورهای رشد برای خانواده های مشخصی از سلول های بنیادی قلبی عروقی است و پیشنهاد می کند که ممکن است تولید بخش های مختلف قلب جدید بدون انتقال هیچ سلول جدیدی به خود قلب میسر شود."

در مطالعه قبلی که به وسیله همین گروه صورت گرفته بود آن ها نشان دادند که VEGFA(فاکتور رشد سلول های اندوتلیالی عروقی در قلب بزرگسالان)، می تواند به عنوان یک سوئیچ، سلول های بنیادی قلبی را از ماهیچه  قلبی شدن دور کند و  به سمت تشکیل عروق کرونری در قلب جنین پیش ببرد. به منظور پررنگ کردن نقش فاکتور رشد اندوتلیالی عروقیA  ساخته شده به وسیله قلب، محققین از تکنولوژی جدیدی استفاده کردند و یک mRNAی سنتتیک که فاکتور رشد اندوتلیالی عروقیA را کد می کند را به درون سلول های عضلانی تزریق کردند. سپس، ماهیچه قلبی یک پالس کوتاه، فاکتور رشد اندوتلیالی عروقیA را تولید می کند. این mRNA به صورت سنتتیک مدیفه شده بود و در نتیجه به وسیله سیستم ایمنی بدن رد نمی شد.

این مطالعه که در موش انجام شد نشان داد که اگر بتوان این mRNAی سنتتیک را به ناحیه دقیقی که پیش سازهای قلبی وجود دارند تزریق کرد، تنها به کارگیری پالس کوتاهی از بیان فاکتور رشد اندوتلیالی عروقیA مورد نیاز است.

از طرف دیگر اثر درمانی طولانی مدت است ، و اگر تنها یک بار بکارگیری این mRNAی سنتتیک در 48 ساعت بعد از سکته قلبی صورت گیرد به میزان قابل توجهی بقا را به دنبال انفارکتوس میوکاردی بهبود می بخشد. به نظر می رسد اثر بلند مدت بر مبنای تغییر سرنوشت سلول های بنیادی قلب مادری است که با تبدیل آن ها به بافت قلبی عروقی، از تبدیل شدن آن ها به بافت اسکار فیبروتیک قلبی جلوگیری می کند.

طبق گفته پروفسور Chein این مطالعه، محققین را به مطالعات بالینی که بافت قلبی عروقی را با استفاده از یک ماده شیمیایی ترمیم می کنند و نیازی به استفاده از تزریق سلول های اضافی به قلب نیست، نزدیک می کند.