به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان Mount Sinai گزارش دادند که بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید که در یک کارآزمایی بالینی rocatinlimab یک درمان جدید آنتی بادی مونوکلونال متناسب با بیمار، شرکت کردند و نتایج امیدوارکننده‌ای را هم در حین مصرف دارو و هم تا 20 هفته پس از توقف درمان نشان دادند. محققان عنوان کردند که نتایج نشان می‌دهد rocatinlimab پتانسیل تغییر ساختار ژنتیکی درماتیت آتوپیک افراد را برای طولانی مدت دارد و احتمالاً بدون استفاده مداوم، به حفظ نتایج پایدار کمک می‌کند. روکاتین لیمب OX40 را که یک مولکول ایمنی درگیر در فعال کردن سلول های التهابی است که نقش کلیدی در ایجاد درماتیت آتوپیک و سایر بیماری های التهابی ایفا می کند، مهار می کند.

به گفته محققان این مطالعه، درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین نوع اگزما، یک بیماری پوستی التهابی مزمن ناتوان کننده است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را مبتلا می‌کند. این بیماری اغلب در سنین بسیار پایین ایجاد می‌شود و باعث می‌شود پوست ملتهب، قرمز، خارش شدید، دردناک و بسیار خشک شود. همه علائمی که به شدت بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر می‌گذارند.

در این مرحله 2b مطالعه چند مرکزی، دوسوکور، کنترل شده با دارونما، 274 بیمار انتخاب شدند و (روکاتین لیماب: n=217؛ دارونما: n=57) به طور تصادفی 1:1:1:1:1 به روکاتین لیماب هر چهار هفته یکبار تقسیم شدند. 150 میلی گرم یا 600 میلی گرم یا هر دو هفته (300 میلی گرم یا 600 میلی گرم) یا دارونما زیر جلدی تا هفته 18، با 18 هفته تمدید درمان فعال و 20 هفته پیگیری. این آزمایش در 65 سایت در ایالات متحده، کانادا، ژاپن و آلمان انجام شد. درصد تغییر نسبت به سطح پایه در نمره ناحیه اگزما و شاخص شدت (EASI) به‌عنوان نقطه پایانی اولیه در هفته 16 ارزیابی شد، و اهمیت در مقابل دارونما با تمام دوزهای فعال روکاتین لیماب (48- تا 61- درصد) در مقایسه با دارونما به دست آمد. 15٪. همه گروه‌های دوز فعال نیز پس از هفته 16 به بهبود خود ادامه دادند و اکثر بیماران پاسخ را برای حداقل 20 هفته پس از درمان حفظ کردند. نتایج از rocatinlimab به عنوان یک درمان ایمن و مؤثر برای درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید، با اثربخشی طولانی مدت و اصلاح بیماری پشتیبانی می‌کند. عوارض جانبی گزارش شده به طور کلی بین گروه های روکاتین لیماب مشابه بود. عوارض جانبی متداول در طول دوره دوسوکور شامل تب، لرز، سردرد، زخم آفتی (زخم شانکر) و حالت تهوع بود.

دکتر گاتمن، نویسنده ارشد این مطالعه افزود: در هفته 36، همه شرکت کنندگان حداقل 18 هفته تحت درمان بودند. در این زمان، شاهد بودیم که در حالی که این دارو در تمام دوزها در مقایسه با دارونما به نقاط پایانی اولیه دست یافت، این دارو همچنین دارویی است که در طول زمان بهبود می‌یابد، که واقعاً در بین گزینه‌های درمانی موجود در حال حاضر غیرعادی و منحصر به فرد است. محققان قصد دارند این تحقیقات را در یک برنامه فاز 3 در سال 2023 ادامه دهند. مطالعات آینده همچنین شامل جمعیت مطالعه بزرگتر، پیگیری طولانی‌تر، و اکتشاف درمان ترکیبی (مانند روکاتین لیماب به همراه کورتیکواستروئیدهای موضعی) خواهد بود.

پایان مطلب./